«Πάνω από 100 εργαζόμενοι» ζήτησαν την παρέμβαση της αστυνομίας στη Χαλυβουργία, δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση θα φροντίζει πάντα για την εφαρμογή του νόμου. Το εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο άνοιξε κατά τη διάρκεια της νύχτας με αστυνομική παρέμβαση. Ο εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη σε βαθμό πλημμελήματος σε βάρος των έξι συλληφθέντων απεργών, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι.
Το απόγευμα της Παρασκευής πραγματοποιήθηκε συλλαλητήριο του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΜΕ, με αποτέλεσμα να κλείσει το ρεύμα κυκλοφορίας της εθνικής οδού προς Κόρινθο. Η κυκλοφορία αποκαταστάθηκε λίγο μετά τις 7:30 μ.μ.
Ο Σίμος Κεδίκογλου ανέφερε: «Εχουμε ένα γεγονός: Την παρέμβαση των αρμοδίων αρχών για την προστασία του δικαιώματος στην εργασία. Πάνω από 100 εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας προσέφυγαν στην αστυνομία ζητώντας τη διαφύλαξη του ιερού αυτού δικαιώματος».
Συνεχίζοντας, δήλωσε: «Η κυβέρνηση θα φροντίζει πάντα για την εφαρμογή του νόμου. Να το γνωρίζουν καλά, όλοι αυτό. Ας διερωτηθούν, πάντως, οι Ελληνες για τα κίνητρα του ΣΥΡΙΖΑ που καλεί σε συγκέντρωση συμπαράστασης. Συμπαράσταση σε ποιους; Οι εργαζόμενοι ήταν που ζήτησαν την παρέμβαση της αστυνομίας».
Με μια σκληρή ανακοίνωση κατά της διοίκησης της Χαλυβουργίας το ΠΑΜΕ πέρασε στην αντεπίθεση λέγοντας ότι «αυτοί που ζήτησαν να επέμβουν τα ΜΑΤ είναι τα διευθυντικά στελέχη του Μάνεση, όλο το χαφιεδολόϊ του και μια ομάδα εργαζομένων που μετριέται στα δάχτυλα του ενός χεριού».Η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ αναφέρει: «Τα ΜΜΕ των βιομηχάνων, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών απ' το πρωί βρομίζουν τις συχνότητες των ερτζιανών με αθλιότητες, λάσπη, συκοφαντίες και ψέματα για τον ηρωικό αγώνα των Χαλυβουργών.
» Λένε ότι 100 εργαζόμενοι της Ελληνικής Χαλυβουργίας ζήτησαν με επιστολή τους στον Εισαγγελέα ν' ανοίξει η πόρτα του εργοστασίου. Λένε ψέματα.
» Αυτοί που ζήτησαν να επέμβουν τα ΜΑΤ είναι τα διευθυντικά στελέχη του Μάνεση, όλο το χαφιεδολόϊ του και μια ομάδα εργαζομένων που μετριέται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
»Η μεγάλη πλειοψηφία των εργατών και αυτοί που δήθεν έχουν υπογράψει συνεχίζουν τη μάχη ανυποχώρητα, αποφασιστικά για να επαναπροσληφθούν οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν.
Παλεύουν κόντρα στα σχέδια του Μάνεση, που έχει στο πλευρό του τη στήριξη με όλους τους τρόπους της τρικομματικής κυβέρνησης και των δυνάμεων καταστολής.
Με την αλληλεγγύη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων αυτός ο αγώνας θα δικαιωθεί.
Η νίκη των Χαλυβουργών είναι νίκη όλης της εργατικής τάξης».
«Ο αγώνας συνεχίζεται» λέει το Σωματείο
Σε ανακοίνωσή του το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Ελληνικής Χαλυβουργίας επιτίθεται κατά των ΜΜΕ που «διαδίδουν ότι η απεργία έληξε» και τονίζει ότι «οι χαλυβουργοί συνεχίζουν τον αγώνα τους».
Η ανακοίνωση αναφέρει: «Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου καταγγέλλει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που διαδίδουν ότι η απεργία στη χαλυβουργία έληξε και το εργοστάσιο λειτουργεί. Αυτό είναι μεγάλο ψέμα και συκοφαντία των ηρωικών απεργών χαλυβουργών, που συνεχίζουν την απεργία τους.
» Αυτό που συμβαίνει στη χαλυβουργία στον Ασπρόπυργο είναι ότι το εργοστάσιο είναι ζωσμένο από αμέτρητες δυνάμεις των ΜΑΤ, που έχουν καταλάβει τις πύλες του εργοστασίου προκειμένου να βάλουν μέσα κάποιους διευθυντές μαζί με τη γνωστή ολιγομελή ομάδα απεργοσπαστών για να δείξουν ότι τελείωσε η απεργία.
» Το Δ.Σ. και οι χαλυβουργοί συνεχίζουν τον αγώνα τους και καλούν όλους τους εργαζόμενους σήμερα το απόγευμα στις 5.30 σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στη γέφυρα Ασπροπύργου».
Το ΠΑΜΕ οργανώνει συλλαλητήριο στις 19.30 το απόγευμα της Δευτέρας στην Ομόνοια.tanea.gr
ΣΧΟΛΙΟ
Διαβάζω σε διάφορες για την απόφαση της τρόικας εσωτερικού να σπάσει την απεργία των Χαλυβουργών. Για το πόσο κακό στην οικονομία κάνουν οι απεργοί που «αναγκάζουν» τους καημένους τους βιομήχανους να τα κλείσουν. Η προπαγάνδα τους δεν πρόκειται να περάσει. Τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι απεργοί. Τα εργοστάσια κλείνουν επειδή οι ιδιοκτήτες τους τα μεταφέρουν σε άλλες χώρες με φθηνότερο εργατικό κόστος για να αυξήσουν το ποσοστό κέρδους τους. Και με την απειλή του κλεισίματος οι βιομήχανοι εκβιάζουν: ή θα δουλεύεις με όσα θέλω ή το κλείνω. Αυτό θέλουμε; Αυτές είναι οι επιλογές μας; Ε όχι λοιπόν, ούτε το ένα ούτε το άλλο. Στη Βιομηχανική Μεταλλευτική στη Θεσσαλονίκη οι εργαζόμενοι μετά από 14 μήνες απλήρωτοι αποφάσισαν την κατάληψη του εργοστασίου και την αυτοδιαχείρισή του. Εθνικοποίηση των εργοστασίων με εργατικό έλεγχο και εργατική διαχείριση, αυτή είναι η λύση έτσι ώστε και δουλειές να υπάρχουν και η βιομηχανική παραγωγή να λειτουργεί όχι για τον πλουτισμό μερικών αλλά για την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Οι απεργοί της Χαλυβουργίας αγωνίζονται για την αξιοπρέπειά τους και για την αξιοπρέπεια όλων μας. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί να κατηγορείται η αντίδραση σε μια δράση. Γιατί να κατηγορούνται οι απεργοί και όχι αυτοί που τους οδήγησαν στην απεργία. Γιατί να κατηγορούνται αυτοί που αγωνίζονται επειδή δεν θέλουν να δουλεύουν για 400 ευρώ και όχι αυτοί που θέλουν να τους βάλουν να δουλεύουν για τόσα. Από την πλευρά τους οι πολιτικοί και μιντιακοί εκπρόσωποι της οικονομικής ολιγαρχίας έχουν δίκιο. Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτοί οι μισθοί είναι οι «κανονικοί». Γιατί όσο λιγότερα ξοδεύονται στο «μισθολογικό κόστος» τόσο περισσότερα πηγαίνουν στις τσέπες των καπιταλιστών. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν δύο Ελλάδες. Αυτοί είναι με την Ελλάδα των 1.500.000 ανέργων, της φτώχειας, των αστέγων και των αυτοκτονιών. Με την Ελλάδα του κεφαλαίου και των τραπεζιτών. Με την Ελλάδα που η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας ισοπεδώνεται με σκοπό την ικανοποίηση των αιτημάτων των ντόπιων και ξένων δανειστών. Εμείς είμαστε με την άλλη Ελλάδα. Με την Ελλάδα που το βιοτικό επίπεδο του λαού της θα βελτιώνεται διαρκώς. Που η οικονομία της θα υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον και όχι οι ζωές των λαϊκών στρωμάτων θα διαλύονται για την επίτευξη ψυχρών και απρόσωπων οικονομικών στόχων. Με την Ελλάδα των εργαζομένων που δεν θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί αλλά θα μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς με το μισθό τους. Έχουμε πόλεμο λοιπόν. Ταξικό πόλεμο. Και ο καθένας ας διαλέξει την πλευρά με την οποία θα είναι…
Οι απεργοί της Χαλυβουργίας αγωνίζονται για την αξιοπρέπειά τους και για την αξιοπρέπεια όλων μας. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί να κατηγορείται η αντίδραση σε μια δράση. Γιατί να κατηγορούνται οι απεργοί και όχι αυτοί που τους οδήγησαν στην απεργία. Γιατί να κατηγορούνται αυτοί που αγωνίζονται επειδή δεν θέλουν να δουλεύουν για 400 ευρώ και όχι αυτοί που θέλουν να τους βάλουν να δουλεύουν για τόσα. Από την πλευρά τους οι πολιτικοί και μιντιακοί εκπρόσωποι της οικονομικής ολιγαρχίας έχουν δίκιο. Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτοί οι μισθοί είναι οι «κανονικοί». Γιατί όσο λιγότερα ξοδεύονται στο «μισθολογικό κόστος» τόσο περισσότερα πηγαίνουν στις τσέπες των καπιταλιστών. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν δύο Ελλάδες. Αυτοί είναι με την Ελλάδα των 1.500.000 ανέργων, της φτώχειας, των αστέγων και των αυτοκτονιών. Με την Ελλάδα του κεφαλαίου και των τραπεζιτών. Με την Ελλάδα που η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας ισοπεδώνεται με σκοπό την ικανοποίηση των αιτημάτων των ντόπιων και ξένων δανειστών. Εμείς είμαστε με την άλλη Ελλάδα. Με την Ελλάδα που το βιοτικό επίπεδο του λαού της θα βελτιώνεται διαρκώς. Που η οικονομία της θα υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον και όχι οι ζωές των λαϊκών στρωμάτων θα διαλύονται για την επίτευξη ψυχρών και απρόσωπων οικονομικών στόχων. Με την Ελλάδα των εργαζομένων που δεν θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί αλλά θα μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς με το μισθό τους. Έχουμε πόλεμο λοιπόν. Ταξικό πόλεμο. Και ο καθένας ας διαλέξει την πλευρά με την οποία θα είναι…
Σχολίασε ο/η Πάρης Μακρίδης | 14:40:14, Ιούλιος 20th, 2012