Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΣΟΥΒΑΛΑΣ

Ο Γεώργιος Δυοβουνιώτης, γιος του Ιωάννη, εντάχτηκε στις δυνάμεις του πατέρα του κατά τη διάρκεια του Αγώνα!

1. Γεώργιος (Άμφισσα 1798 – Αθήνα 1868). Ήταν γιος του Ιωάννη Δ. (Βλ. 2.). Έλαβε στρατιωτική εκπαίδευση στην Ιθάκη και εντάχτηκε στις δυνάμεις του πατέρα του. Η έκρηξη της Επανάστασης τον βρήκε όμηρο του Αλή πασά. Κατόρθωσε να δραπετεύσει, αλλά έπεσε στα χέρια του Χουρσίτ. Τελικά ελευθερώθηκε και ορίστηκε χιλίαρχος το 1822 από τον Άρειο Πάγο, στρατηγός το 1823 και γερουσιαστής κατά τη βασιλεία του Όθωνα.

Το φθινόπωρο του 1824 ήταν μια απ’ τις πιο κρίσιμες περιόδους της Εθνικής Επανάστασης. Το καλοκαίρι του έτους αυτού είχαν αρχίσει οι νικηφόρες μάχες στην Ανατολική Στερεά με αρχηγούς τον Γεώργιο Δυοβουνιώτη, τον Νάκο Πανουργία, τον Κομνά Τράκα και άλλους οπλαρχηγούς.

Οι ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι οι μάχες της Άμπλιανης, που έγινε στις 13 Ιουλίου και της Βάριανης στις 4 Σεπτεμβρίου του 1824, είχαν σαν αποτέλεσμα να αποκόψουν το δρόμο της Γραβιάς προς την Άμφισσα, εμποδίζοντας έτσι την προέλαση των Τούρκων προς την Νότια Παρνασσίδα και από εκεί προς την Πελοπόννησο.

Για να περάσουν στη Νότια Παρνασσίδα, τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, οι Τούρκοι στράφηκαν προς την Σουβάλα, στη Βόρεια πλευρά του Παρνασσού, και όπως αναφέρουν οι ιστορικοί μας  «…….Ισχυρή εχθρική δύναμη τεσσάρων χιλιάδων ανδρών, βάδιζαν προς τη Σουβάλα, με σκοπό από τις κορυφές του Παρνασσού να φθάσουν στα Σάλωνα.

Ο Δυοβουνιώτης, που με 300 άνδρες βρισκόταν στη Σουβάλα ανέκοψε την προέλασή τους – στη μάχη της Σουβάλας – που έγινε στις 7 Οκτωβρίου – και τους ανάγκασε να σταματήσουν. Όταν μάλιστα έφθασαν ενισχύσεις με τον Κομνά Τράκα, τον Καλμούκη και άλλους, οι Τούρκοι τράπηκαν σε άτακτη υποχώρηση, αφήνοντας πίσω τους πάνω από 300 νεκρούς και αιχμαλώτους.

(Εκδοτική Α.Ε., -1977 – ΄΄ Ιστορία του Ελληνικού Έθνους ΄΄, τομ. ΙΒ, σελ. 364-365. Δυστυχώς δεν αναφέρονται περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτή τη μάχη, η οποία όμως όπως φαίνεται, συνέβαλε σημαντικά στην νικηφόρα έκβαση του Εθνικού αγώνα ΄΄).

Οι μάχες αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα τη διάλυση του στρατοπέδου των Τούρκων, που είχε τη βάση στη Γραβιά με αρχηγό τον Δερβίς Πασά, την άτακτη υποχώρησή τους προς το Ζητούνι (Λαμία) και τη Λάρισα και την εδραίωση της Επανάστασης στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα.

Πολλοί ήταν οι ντόπιοι απ΄τα γύρω χωριά, που είχαν λάβει μέρος στις αναφερόμενες μάχες κατά των Τούρκων. Μεταξύ αυτών βέβαια δεν ήσαν λίγοι οι Σουβαλιώτες, που έλαβαν μέρος στον αγώνα.

Ο αείμνηστος Γιώργος Καρούλας γράφει ότι στη μάχη της Σουβάλας που έγινε στα ΄΄Καρκαβέλια΄΄ του Παρνασσού, όπου περίμενε τους Τούρκους ο Δυοβουνιώτης, πήρε μέρος το σύνολο των Σουβαλιωτών γιατί κινδύνευαν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους.

Από τα βιβλία 1. Α. Αδαμόπουλου ΄΄ Υδροκίνητες βιοτεχνίες στον Παρνασσό ΄΄,

                         2. Κ. Παπαχριστου ΄΄Παρνασιώτικα ΄΄.

3. Γ. Καρούλας ΄΄1824, η μάχη της Σουβάλας΄΄εφημ. Παρνασσός αρ. φυλ. 77(93) .

4. Δ. Γλυμεντζής (1990) και (1993) εφημ. Παρνασσός.