Δημόσια γιορτή το Ολοκαύτωμα της Επταλόφου

Την καθιέρωση του Ολοκαυτώματος Επταλόφου στις 8-10-1943 ως δημόσιας εορτής τοπικής σημασίας αποφάσισε το δημοτικό συμβούλιο Δελφών κατά την συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στην Άμφισσα την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου....

Η απόφαση της δημοτικής αντιπροσωπείας βασίστηκε στην εισήγηση του Αντιδημάρχου Δ.Ε Παρνασσού, Θανάση Αδαμάκου, η οποία έχει ως εξής:

Συμπληρώνονται φέτος 81 χρόνια από το ολοκαύτωμα της Επταλόφου (Αγόριανης) Παρνασσού. Ήταν 8 Οκτωβρίου 1943 όταν ναζιστικές γερμανικές δυνάμεις έβαλαν φωτιά στο χωριό. Όσοι κάτοικοι δεν πρόλαβαν να φύγουν προς το βουνό, συνολικά 17 άτομα, δολοφονήθηκαν βάναυσα και 146 από τα 184 σπίτια κάηκαν ολοσχερώς μαζί με την οικοσκευή και τις αποθηκευμένες σοδειές του καλοκαιριού. Είχε προηγηθεί μία ημέρα πριν ο εμπρησμός και η καταστροφή της Κάτω Αγόριανης (Λιλαίας). Αφορμή για αυτά τα εγκλήματα πολέμου εναντίον του άμαχου πληθυσμού ήταν η κατάρριψη ενός αμερικανικού βομβαρδιστικού κοντά στην Αγόριανη από γερμανικά αεροπλάνα στις 6 Οκτωβρίου. Το πλήρωμα του διασώθηκε, πλην ενός, πέφτοντας με αλεξίπτωτα και φυγαδεύτηκε από τους κατοίκους ενώ Γερμανοί από την Πολύδροσο και τη Λιλαία κινήθηκαν προς την Επτάλοφο για να αιχμαλωτίσουν τους αλεξιπτωτιστές, βάλλοντες εναντίον τους με πολυβόλα.

Στην περιοχή έσπευσαν μονάδες του τοπικού εφεδρικού ΕΛΑΣ, οι οποίες ανέκοψαν την πορεία των Γερμανών στη θέση Βρυζοράχη – Όχτος, στο δρόμο Λιλαία – Επτάλοφος, προκαλώντας τους 7 απώλειες. Να σημειωθεί ότι η Επτάλοφος, όπως και πολλά ορεινά χωριά της πατρίδας μας, αποτελούσαν κέντρα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Εδώ είχε συγκροτηθεί μια από τις πρώτες ένοπλες ομάδες του ΕΛΑΣ, υπό τον Δημήτριο Δημητρίου – καπετάν Νικηφόρο, η 8η ομάδα Παρνασσού, η οποία μετεξελίχθηκε σε αρχηγείο με αξιόμαχους αντάρτες από τα γύρω χωριά.

Μετά τη μάχη της 7ης Οκτωβρίου οι κατακτητές ξέσπασαν στον άμαχο πληθυσμό την αδυναμία τους να εντοπίσουν και να εξουδετερώσουν τους αντάρτες. Ανήμποροι γέροντες, γυναίκες, αβάπτιστα νήπια και παιδιά ήταν ανάμεσα στα θύματά τους. Από μια και μόνη οικογένεια δολοφονήθηκαν 7 άτομα.

Είναι οι:

Αικατερίνη Ν. Βελέντζα (Κιρκάσαινα) 

Μαρία Π. Καραπανάγου

Πανάγου Ι. Μούκα (γιαγιά)

Μαρία Αλεξ. Μούκα (μάνα-σύζυγος) 

Αφροδίτη Αλ. Μούκα (κόρη 17 χρονών) 

Δημήτριος Αλ. Μούκας (γιος) 

Αναστάσιος Αλ. Μούκας(γιος) 

Παναγιώτης Αλ. Μούκας (γιος) 

αβάπτιστο – Αλ. Μούκα (κόρη) 

Ανδρέας Δ. Τούντας (Μπάφας) 

Ευθυμία Μπαΐρα

Ιωάννης Λάζος

Ασήμω Αλεξ. Λιάπη (Ζαζάναινα) 

Ουρανία Ανδρ. Κούτρη

Αθανάσιος I. Koφίνης

Μαρία Αθαν. Κοφίνη (σύζυγος) 

Ανδρέας Ευθ. Λάζος (Ανδρίτσος)

Για τους παραπάνω λόγους το χωριό ονομάστηκε μαρτυρικό με το υπ. αριθμ. φύλλου 36/ Τεύχος Πρώτο/09-02-2004 ΦΕΚ, Π.Δ. αρ.40.

Με καθήκον τη διαφύλαξη της Ιστορίας από την παραχάραξή της και την απόδοση Δικαιοσύνης στον ελληνικό λαό για την ανείπωτη θυσία του προτείνω την καθιέρωση της γιορτής Μνήμης του Ολοκαυτώματος της Επταλόφου την 2η Κυριακή του Οκτωβρίου κάθε έτους τηρώντας όλο το τελετουργικό και το πρωτόκολλο που απαιτείται σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις .