Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

.... Σήμερα, Κυριακή 22 Δεκεμβρίου, ....

Σάββατο 25 Απριλίου 2020

Εν μέσω κορωνοϊού… κραυγές αγωνίας: Τραυματιοφορέας του ΠΓΝΛ έπαθε έμφραγμα εν ώρα εργασίας


Έτερος τραυματιοφορέας υπέστη κάταγμα μετά από ατύχημα
Το δικό τους «Γολγοθά» περνούν καθημερινά οι τραυματιοφορείς του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, το οποίο αποτελεί και το νοσοκομείο αναφοράς για τον κορωνοϊό.....

Όπως περιγράφουν σε ανακοίνωσή τους τα ατυχήματα και το άγχος δίνουν και παίρνουν, ενώ κάνουν λόγο και για υποστελέχωση και υπερκάλυψη αναγκών από συναδέλφους τους.
Σε ανακοίνωση τονίζουν:
Με αφορμή την κατάσταση που επικρατεί στο Νοσοκομείο μας εν μέσω Κοροναιού αλλά και συγκεκριμένα ατυχήματα που συνέβησαν τις προηγούμενες 2 ημέρες σε συναδέλφους δεν έχουμε παρά να γνωστοποιήσουμε προς όλους μερικές αλήθειες όσον αφορά το Νοσοκομείο μας παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Διοίκησης για την σωστή ομαλότητα (εδώ φυσικά να επισημάνουμε ότι δεν τους δίνεται και η πλέον καθαρή εικόνα που πρέπει να έχουν, δεν εξηγείται αλλιώς).
Γεγονότα
Ο ένας συνάδελφος υπέστη προχθές έμφραγμα κατά την ώρα εργασίας (εμείς δεν θα πούμε τα αίτια αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να ενημερώσουμε τον κόσμο ότι από πέρυσι ο συγκεκριμένος συνάδελφος, όπως και οι υπόλοιποι, εξυπηρετούσε πάνω από 4 τμήματα και αποδεικνύεται από τις διαμαρτυρίες και καταγγελίες που κάναμε κατά καιρούς λόγω της μεγάλης έλλειψης τραυματιοφορέων στο Νοσοκομείο μας) με αποτέλεσμα να κινδυνέψει η ζωή του άμεσα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο!!!
Το δεύτερο περιστατικό συνέβη σήμερα 23/4/2020 σε συνάδελφο που πήγε να παραδώσει ύποπτο περιστατικό COVID 19 με αποτέλεσμα να γλιστρήσει στο πεδίο που είναι στην είσοδο για την αποστείρωση των ποδιών και να υποστεί κάταγμα στο χέρι. Να επισημάνουμε εδώ ότι δεν εκτελούσε καθήκοντα μόνο για αυτή την κλινική. Καθημερινά η πίεση που ασκείται στον χώρο μας είναι μεγάλη, πόσο μάλλον την συγκεκριμένη περίοδο για όλους τους συναδέλφους, δεν μιλάμε μόνο για εμάς. Να εστιάσουν επιτέλους στο πραγματικό πρόβλημα του νοσοκομείου και αυτό είναι το προσωπικό. Δεν είναι τυχαίο για πρώτη φορά η επαγγελματική εξουθένωση των επαγγελματιών υγείας περιλαμβάνεται στην κατάταξη των ασθενειών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.


Αποτέλεσμα: Μείον δύο συνάδελφοι από το πρόγραμμα. Όταν λέμε την αγωνία μας και κραυγάζουμε για προνοητικότητα, εκτός των άλλων, μας κατηγορούν για πρόκληση πανικού στο όνομα του κοροναιού.  Εδώ θα λέγαμε ότι, δεν μπορούμε καν  να σκεφτούμε το ενδεχόμενο να είχαν άλλη τροπή τα πράγματα στην χώρα μας. Εκτός την άσχημη ψυχολογική κατάσταση που καθημερινά έχουμε να αντιμετωπίσουμε απέναντι σε κάτι αόρατο που απειλεί την υγεία όλων μας, να έχεις και τα κλειστά αυτιά στις κραυγές αγωνίας  μας για προσλήψεις που έπρεπε να γίνουν χθές και πέρυσι.
Εμείς θα μιλήσουμε τώρα. Το μετά το αφήνουμε σ΄ αυτούς που θέλουν να ηρωοποιηθούν στις πλάτες μας. Αρκετά!!! Πέρασαν δύο μήνες.
Με Αλήθειες
1η Αλήθεια
Τα  πραγματικά γεγονότα το αποδεικνύουν. Τα κενά  δεν έχουν καλυφθεί ,για τα οποία καμαρώνουν στο Υπουργείο Υγείας (οι προσλήψεις που έχουν γίνει δεν καλύπτουν ούτε τα χρόνια κενά) ,τα οποία μάλιστα είναι επικουρικό προσωπικό, όχι μόνιμο. Τουλάχιστον στο δικό μας νοσοκομείο να μην ενθουσιάζονται κάποιοι. Πάλι με 5-6 κλινικές καλύπτουν οι Μεταφορείς Ασθενών. Οι βοηθοί θαλάμων σέρνονται από δω κι από κει να καλύψουν κενά. Καμιά κουβέντα για τις 13 κενές θέσεις των που έπρεπε από πέρυσι να καλυφθούν. Όσον αφορά τους Νοσηλευτές-τριες επιτέλους να μας πουν κάποιοι πόσοι χρειάζονται για να βγαίνει το πρόγραμμά τους (3 βάρδιες το εικοσιτετράωρο) ανά κλινική. Ακούμε μάλιστα αυτές τις μέρες για αύξηση των κρεββατιών ΜΕΘ από “δωρεές” ενώ η κλινική των Λοιμωδών που τώρα καλύπτει ανάγκες της πανδημίας θα συνεχίσει να υπάρχει. Και καλώς να μείνουν. Το ανθρώπινο δυναμικό όμως που χρειάζεται για την επόμενη μέρα μόνο για αυτά για να λειτουργήσουν είναι πάνω από 30. Και τι ήρθε μέχρι τώρα; Καμιά τριανταριά νέοι Νοσηλευτές-τριες και καμιά δεκαριά μεταφορείς ασθενών ,έτσι χονδρικά γιατί…έτσι χονδρικά μας βλέπουν.
Με το σταγονόμετρο εβδομάδα ανά εβδομάδα έρχονται κάποιοι οι οποίοι έπρεπε να έχουν έρθει από τα μέσα του Μάρτη. Είναι απόδειξη ότι πάνε βλέποντας και κάνοντας μόνο και μόνο να καλύψουν τις ανάγκες της πανδημίας. Κι αφού πάει καλά (και μακάρι να συνεχίσει έτσι) Μετά θα ξεχαστούμε πάλι.
2η Αλήθεια
Άδειες και ρεπό από το 2019 υπολείπονται. Πότε θα δοθούν αυτές οι άδειες που συσσωρεύτηκαν; Μετά κορονοιού εποχή ειδικά το Πανεπιστημιακό, όλοι το γνωρίζουν, θα επικρατήσει ένα ακόμη μεγάλο κύμα. Όλοι ξέρουν ότι πρωινά και απογευματινά ιατρεία έχουν πάει 2 μήνες πίσω. Τα χειρουργεία πως θα καλυφθούν; Οι κλινικές που θα γεμίσουν βίαια; Πάλι από μας θα περιμένουν; Με τις 9-10 νοσηλεύτριες, με την μία βοηθό θαλάμου ή μισή, και με το 1/5 Μεταφορέα Ασθενών ανά κλινική; Φυσικά το ίδιο αντίκτυπο και σε όλες τις άλλες κατηγορίες συναδέλφων , είτε εργάζονται στα γραφεία είτε στην Τεχνική Υπηρεσία είτε στην εστίαση είτε στα Ακτινολογικά τμήματα.
3η Αλήθεια
Μετά από 2 μήνες ακόμα μιλάμε για μάσκες και αντισηπτικό υλικό. Όλοι γνωρίζουν ότι για να πας από το ένα πεδίο στο άλλο αλλάζεις γάντια, πλένεις τα χέρια σου και αλλάζεις μάσκα. Πως γίνεται να λες στον υγειονομικό μετά από τόσες δωρεές (για τις οποίες δεν είμαστε σύμφωνοι γιατί είναι υποχρέωση του κράτους να τις παρέχει και όχι να έγκειται στην ανιδιοτελή προσφορά του καθενός ) ότι θα παίρνουν μία μάσκα στο 8ωρο. Και να αισθάνεται άσχημα να ζητήσει αυτό που ίσως προστατέψει την ζωή του. Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτές οι μάσκες όταν την φοράς συνεχόμενα είναι για συγκεκριμένες ώρες. 3-4 τουλάχιστον.
4η Αλήθεια
Δεν θεωρούμε με το λίγο μυαλό που μας έμεινε (μας το έχουν κάψει τελείως)  ότι ακολουθούνται σωστά τα πρωτόκολλα. Τουλάχιστον όσον αφορά το προσωπικό. Για την πλήρη κατανόηση αναφέρονται παραδείγματα ασθενών που κατά την μέση διαδρομή των εκτελούμενων εξετάσεων  χαρακτηρίζονται ύποπτα και ενώ μέχρι εκείνη την στιγμή αντιμετωπίζεται ως κανονικό (δηλαδή οι εμπλεκόμενοι υγειονομικοί φορούν τα ελάχιστα απαραίτητα προστασίας ) ξαφνικά πρέπει να λάβουν την μέγιστη προστασία και να οδηγηθούν στα τμήματα καραντίνας ή τμήματα αρνητικής πίεσης. Αποτέλεσμα οι συνάδελφοι μέχρι να βγουν τα τεστ δεν ξέρουν τι να κάνουν. Η ψυχολογική πίεση που δέχονται είναι τεράστια και είναι καθημερινή. Πως γίνεται να επιτρέπουμε σε κάποιον να μετακινείται σε χώρους εξετάσεων εάν πρώτα δεν γνωρίζουμε τουλάχιστον το αποτέλεσμα των τεστ; Και σε κλινικές μαθαίνουμε ότι όταν παρουσιάζονται ύποπτα περιστατικά  πολλές φορές δεν κάνουν το αυτονόητο. ΤΕΣΤ. Συν ότι δεν υπάρχουν χώροι να παραμείνουν μέχρι να βγει το αποτέλεσμα θετικό η αρνητικό. Όπως καταλαβαίνουμε αν είναι θετικό ο συνάδελφος θα έχει πάει σπίτι του  και εκεί θα είναι αργά. Αυτό θέλει ο ΕΟΔΥ και όλοι όσοι εμπλέκονται σ αυτό;  Να γίνει το κακό και μετά…άντε να πάμε να το λύσουμε;  Την ώρα που θα παίζονται ανθρώπινες ζωές;
Κι εδώ ρωτάμε και τους επιστήμονες που επωμίζονται αυτό το έργο αλλά έχουν και το βάρος της ευθύνης της προστασίας όχι μόνο του πολίτη αλλά και της δικής μας. Εκτός και μας θεωρείτε αναλώσιμους κι εσείς.  Ποιος προστάτεψε και θα προστατεύσει τους συναδέλφους μας: Η τυπικότητα της εφαρμογής οδηγιών του ΕΟΔΥ που τις αλλάζουν σαν τα πουκάμισα; Αυτοί  για παράδειγμα  μας έλεγαν και μας λένε ακόμα,  για την χρήση των στολών και των μασκών,  ανάλογα με την διαθεσιμότητα. Είναι αυτό κριτήριο;
Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα μια και καλή. Εμείς δεν θεωρούμε ότι ξαφνικά γίναν όλοι ικανοί. Να μην τρελαθούμε τελείως. Αυτοί και όλοι οι προηγούμενοι ικανοί μας είχαν εδώ και χρόνια γυμνά τα νοσοκομεία και ακόμα γυμνά είναι. Δεν θεωρούμε ότι ξαφνικά μας νοιάζονται όλοι και μέσα στην πρόσκαιρη ηρωοποίησή μας θα μας λύσουν τα προβλήματα και θα εκλείψουν τις αδικίες που μας ταλανίζουν. Κάποιοι ίσως. Κάποιοι άλλοι θα μας βλέπουν όπως και πρίν..Ξεχάσατε πως μας έβλεπαν; Ξεχάσατε;

 Απαιτούμε αυτή την στιγμή και ας χαρακτηρισθούμε για πρόκληση πανικού να έρθουν τα άτομα που μας είπαν πριν από ένα μήνα. Μας ανακοίνωσαν πάνω από 100 άτομα ( και λίγα είναι) για κάλυψη συνολικών ειδικοτήτων , ενώ όπως προαναφέραμε ούτε το 1/3 δεν ήρθε. Το ότι αναφερόμαστε μάλιστα σε  επικουρικούς δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε. Είναι κατηγορίες που οποιοσδήποτε μπορεί να τις διαχειριστεί  όπως του καπνίσει και να τις εκμεταλλευτεί. Υπό την απειλή του προσωρινού ή και την υποσχετική της μονιμότητας. Αν πραγματικά όλα όσα λένε αυτές στις ημέρες για μας και τα πιστεύουν να μονιμοποήσουν όλους τους υγειονομικούς τώρα…όχι αύριο…Να λύσουν επιτέλους όλο αυτό το έκτρωμα του νοσοκομειακού συστήματος χωρίς καθηκοντολόγια και πρωτόκολλα και να μας αναγνωρίσουν επιτέλους τα ΒΑΕ. Κάποιοι τα παίρνουν και κάποιοι όχι. Ή δεν το ξέρετε κι αυτό;

5η Αλήθεια
Ερώτηση: Η κατανομή και η ανακατανομή των συναδέλφων για την αντιμετώπιση της πανδημίας έγινε με σωστά κριτήρια; Την απάντηση ας την αναδείξει η Ιστορία.
6η Αλήθεια
Και μέσα σε όλα αυτά έρχονται και κάποια εκτελεστικά όργανα να νομίζουν ότι μπορούν να εξάγουν συναδέλφους-ες εκτός Πανεπιστημιακού προς δομές ενώ γνωρίζουν το πρόβλημα της μειωμένης στελέχωσης του νοσοκομείου το οποίο πρέπει να είναι άριστα στελεχωμένο ως σημείο αναφοράς. Τα πειράματα να τα κάνουν εκεί που τους παίρνει.
Τέλος Α΄Μέρους…Έπεται και συνέχεια!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.