Αγαπημένο παιδί των «εταίρων» μας, παρότι μη μέλος
και παρότι «δεν πληροί τα κριτήρια για ένταξη» στην ΕΕ, η Τουρκία παίρνει
ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για να εξάγει τα «πολιτιστικά της προϊόντα» στην Ελλάδα!....
Αυτό προκύπτει από το πρόσφατο περιστατικό που
συνέβη στον Δήμο Σοχού του Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, όπου στις αποκριάτικες
εκδηλώσεις του Δήμου εμφανίστηκε μια τουρκική στρατιωτική μπάντα, χατζαροφόρων
γενίτσαρων που έπαιζαν εθνικιστικά εμβατήρια της γείτονος χώρας και αναφωνούσαν
δοξαστικές κραυγές για τον Μωάμεθ τον Β’. Τα βίντεο και οι φωτογραφίες αυτού
του «πολιτιστικού» γεγονότος έκαναν τον γύρο του διαδικτύου, προκαλώντας
έντονες αντιδράσεις για την προκλητικότητα του θεάματος. Αντιδράσεις πολύ
δικαιολογημένες, τόσο για το περιεχόμενο του προγράμματος της τουρκικής
μπάντας, όσο και για τις φωτογραφίες που τα ίδια τα μέλη της ανάρτησαν,
υψώνοντας με τόση υπερηφάνεια τα τουρκικά λάβαρα μπροστά από την ελληνική
εκκλησία, όση οι ορειβάτες που καρφώνουν τη σημαία τους όταν κατακτούν την
κορυφή των Ιμαλαΐων!
Αυτό όμως που διέλαθε της προσοχής και της ιερής
αγανάκτησης των διάφορων «πατριωτικών» σάιτ, είναι ότι το συγκρότημα αυτό μπήκε
εκτός προγράμματος την τελευταία στιγμή στην εκδήλωση του Δήμου Σοχού, με πρόταση
του Γραφείου Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων του Δήμου και με τη διαβεβαίωση της
υπεύθυνης του Γραφείου ότι δεν έχουν καμία απαίτηση κάλυψης εξόδων, αλλά
έρχονται «αφιλοκερδώς»! Αυτό το «αφιλοκερδώς» ήρθε να μας το εξηγήσει ο ίδιος ο
Δήμαρχος του Αντίγιαμαν, από όπου έρχεται αυτή η μπάντα, ο οποίος σε ανάρτησή
του αναφέρει ότι το συγκρότημα συμμετείχε σε φεστιβάλ παραδοσιακής μουσικής στη
Θεσσαλονίκη «με όλα τα έξοδα καλυμμένα από την Ευρωπαϊκή Ένωση»!
Για ακόμα μια φορά λοιπόν, οι φερόμενοι ως πατριώτες
διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο, για ακόμα μια φορά εξεγείρονται
για τους συμβολισμούς και αδιαφορούν για τη χειροπιαστή πραγματικότητα, για
ακόμα μια φορά αποφεύγουν να δουν και να δείξουν τον πραγματικό εχθρό που,
ντυμένος «φίλος», έχει ήδη κατακτήσει και επιδιώκει τη διάλυση της χώρας
μας.
Έφτασαν ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
Στ’ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.
Μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.
(Οδυσσέας Ελύτης, Άξιον Εστί)
Αθήνα, 26 Φεβρουαρίου 2020
Το Γραφείο Τύπου του ΕΠΑΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.