Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

.... Σήμερα, Κυριακή 22 Δεκεμβρίου, ....

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2018

Η ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΤΗΣ ΣΕΡΙΦΟΥ

Γιώργος Βιδάκης
Εκατόν δύο χρόνια συμπληρώνονται από την ιστορική απεργία των εργαζομένων στα μεταλλεία στην περιοχή Μεγάλο Λιβάδι της Σερίφου, ....
που βάφτηκε με αίμα.
Η ιστορία των μεταλλείων της Σερίφου ξεκίνησε το 1884, όταν ο τυχοδιώκτης Γερμανός μεταλλειολόγος Αιμίλιος Γκρώμαν ανέλαβε την επιχείρηση, χωρίς καθόλου κεφάλαια, πείθοντας τους πάμπτωχους χωρικούς να του παραχωρήσουν τη γη τους, προσφέροντάς τους ως αντάλλαγμα ένα πενιχρό μεροκάματο.
Ο γιος του Γεώργιος συνέχισε την επιχείρηση το 1906 με πολύ πιο σκληρή διαχείριση από του πατέρα του: απάνθρωπα σκληρή δουλειά επί δωδεκάωρο, μεροκάματα πείνας και παντελή έλλειψη μέτρων ασφαλείας. Πρωτεργάτης της εξέγερσης των μεταλλωρύχων της Σερίφου, ήταν ο συνδικαλιστής Κωνσταντίνος Σπέρας*, οποίος τους οργάνωσε σε σωματείο τον Ιούλιο του 1916.
Ήταν Δευτέρα 7 Αυγούστου 1916, όταν το Σωματείο Μεταλλευτών Σερίφου, που είχε συσταθεί μόλις λίγες ημέρες πριν, στις 24 Ιουλίου, ξεσηκώνεται ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, με αιτήματα 8ωρη εργασία, αύξηση ημερομισθίων και λήψη μέτρων ασφαλείας. Οι εργάτες αρνούνται να φορτώσουν μετάλλευμα σε πλοίο και η απεργία ξεσπά.
Ο Γερμανός εργοδότης τους, Γκρόμαν, ζητάει τη βοήθεια των ελληνικών αρχών για να καταστείλει την απεργία και, δεκαπέντε ημέρες μετά, το πρωί της Δευτέρας 21ης Αυγούστου 1916, καταφθάνει στο νησί δύναμη της Χωροφυλακής.
Φυλακίζουν την ηγεσία των συνδικαλιστών και ΔΙΝΟΥΝ 5 ΛΕΠΤΑ ΔΙΟΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΝΑ ΛΗΞΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ, ενώ αμέσως μετά την εκπνοή της, ανοίγουν πυρ. Επτά νεκροί απεργοί και χωροφύλακες και δεκάδες τραυματίες ήταν ο θλιβερός απολογισμός.
Ήταν η δεύτερη αιματηρή εργατική εξέγερση στη συνδικαλιστική ιστορία της Ελλάδος, μετά τα δραματικά γεγονότα της απεργίας του Λαυρίου, το 1896. Οι ιστορικές συγκυρίες της εποχής ευνόησαν οπωσδήποτε τον ξεσηκωμό των μεταλλωρύχων της Σερίφου.

*Ο Σπέρας υπήρξε πρωτεργάτης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Εργατικού Κέντρου Αθηνών, της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος και άλλων συνδικαλιστικών σωματείων. Βρέθηκε κυνηγημένος και από τους αριστερούς συντρόφους του και από το δεξιό κατεστημένο της εποχής του.
Εξορίσθηκε και φυλακίσθηκε από τον Μεταξά και δολοφονήθηκε το 1943 από την ΟΠΛΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.