Παρουσιάζει ο Βίκτωρ Σαμπώ
Οριεντάλ (ανατολίτικο) του 1946 (Χατζηδουλής, σ.110).
Μουσική & στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Πρώτη φωνογράφηση: 1 Σεπτεμβρίου 1951 [H.M.V. A.0.5009]
Πρώτη εκτέλεση: Μαρίκα Νίνου....
«Γκιουλέ ολσούν» στα τούρκικα σημαίνει «να γίνει» (Χατζηδουλής, σ. 110).
«Καφάσια λέγανε τα μπακλαβαδίστικα πλέγματα που είχανε οι Τούρκοι στα παράθυρα των γυναικείων διαμερισμάτων∙ συνεπώς ο Τσιτσάνης έπρεπε να πει «πίσω από τα καφάσια» (Πετρόπουλος, σ. 174).
Ίσως η «Σεράχ» να είναι το τελευταίο τραγούδι που έγραψε ο Τσιτσάνης στη Θεσσαλονίκη, αν δεν είναι από τα πρώτα της Αθήνας.
«Καφάσια λέγανε τα μπακλαβαδίστικα πλέγματα που είχανε οι Τούρκοι στα παράθυρα των γυναικείων διαμερισμάτων∙ συνεπώς ο Τσιτσάνης έπρεπε να πει «πίσω από τα καφάσια» (Πετρόπουλος, σ. 174).
Ίσως η «Σεράχ» να είναι το τελευταίο τραγούδι που έγραψε ο Τσιτσάνης στη Θεσσαλονίκη, αν δεν είναι από τα πρώτα της Αθήνας.
Bιντεο Vicky Papaprodromou-translatum
Στίχοι
Πίσω στα πυκνά τα καφάσια
σαν τη δαιμονισμένη γυρνά,
χρόνια το γλυκό παλικάρι
περιμένει τη Σεράχ κι αγρυπνά.
χρόνια το γλυκό παλικάρι
περιμένει τη Σεράχ κι αγρυπνά.
Αστράφτει το σπαθί του καβαλάρη σαν τη φωτιά,
τα σίδερα λυγίζουν και σπαράζονται τα κορμιά,
κι αρπάζει τη Σεράχ,
κι όλες λεν: Αλλάχ, Αλλάχ!
Εγκιουλέ – ολσού!
τα σίδερα λυγίζουν και σπαράζονται τα κορμιά,
κι αρπάζει τη Σεράχ,
κι όλες λεν: Αλλάχ, Αλλάχ!
Εγκιουλέ – ολσού!
Κλαίνε στα χαρέμια οι σκλάβες,
τρέμουν την οργή του πασά,
κλαίνε στο σαράι οι αγάδες,
ποθούσαν της Σεράχ την ομορφιά.
τρέμουν την οργή του πασά,
κλαίνε στο σαράι οι αγάδες,
ποθούσαν της Σεράχ την ομορφιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.