ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ....ΑΚΟΜΑ ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ

Παρουσιάζει: ο Βίκτωρ Σαμπώ

Οδός Σατωβριάνδου λίγα βήματα από την Πλατεία των Θαυμάτων...την Ομόνοια...

Κόσμος πάει και έρχεται για διαφορετικούς λόγους...

Διαφορετικοί  άνθρωποι...μια Βαβέλ....

Κοπέλες κάνουν πιάτσα....χρήστες περιμένουν το βαποράκι....επαρχιώτες....

Δύσκολος δρόμος....έξω από παλιά κτίρια ξαπλωμένοι εξαθλιωμένοι άνθρωποι απροσδιορίστου ηλικίας.

Πηγαδάκια μεταναστών έξω από μικρομάγαζα συμπατριωτών τους....

Γελάνε...τσακώνονται....πίνουν μπύρες....

Βρώμα παντού από το κάτουρο...τα σκουπίδια.....

Να και μια παλιά πολυκατοικία....

Απορία....

Μένουν άνθρωποι σε αυτή ή καλύτερα σε αυτόν τον δρόμο που κάποτε υπήρχαν προνομιακά διώροφα με ξύλινες εσωτερικές σκάλες όπου έμεναν έμποροι της περιοχής που είχαν τον τρόπο τους;

Ενοικιαστήρια.....80 τ.μ. σε κάποιον όροφο....200 ευρώ! Μικρότερο 150 ευρώ....

Η ηλικία  σου δίνει το θάρρος να ρωτήσεις κάποιον ομοεθνή που βγαίνει από αυτή.

Η πλειοψηφία των ενοίκων είναι Έλληνες....πού να βρουν με αυτά τα λεφτά σπίτι σε προάστιο.

Και είναι ανάγκη να μπαινοβγαίνεις περίεργες ώρες;

Βάλε ρε αδερφέ και ένα γερό σύρτη πίσω από την πόρτα και μην ανοίγεις αν δεν είσαι σίγουρος.

Απλά πράγματα....

Με την θέρμανση;

Και εδώ βρέθηκε η λύση....δεν υπάρχει....βρες τρόπο να ζεσταθείς.... ούτε κλιματιστικά....το τρίκυκλο με τις μπουκάλες υγραερίου έχει βρει καλούς πελάτες.

Υπάρχουν ξενοίκιαστα διαμερίσματα;

Ελάχιστα....

Προχωρώντας προς Μεταξουργείο έξω από ένα καφενεδάκι κάθονται μελαμψές κοπελιές μοστράροντας τα κάλλη τους και μοιράζοντας επαγγελματικά χαμόγελα...υποσχέσεις και διαφημίζουν την χαμηλή τιμή τους.

Ανήκεις βλέπεις στο target group τους....

Παρακάτω ένας "πωλητής" ουσιών κλείνει το μάτι και ψιθυρίζει ότι έχει απ' όλα.

Δυστυχώς έχει πελάτες και σε αυτές τις ηλικίες....αγοράζουν για τα εξαρτημένα παιδιά τους προκειμένου να τα έχουν σπίτι και όχι στο πεζοδρόμιο.

Η αλήθεια είναι ότι μια τέτοια βόλτα ακόμα και το πρωί σε αυτούς τους δρόμους θέλει προσοχή...και καλά αντανακλαστικά!

"Να η Αθήνα σαν ζωγραφιά ξεπροβάλλει
να η Αθήνα στης Αττικής την αγκάλη
ο δρόμος που πάει στο Φάληρο, μ’ ένα τάλιρο η ρετσίνα
τα φώτα, τα σπίτια, η Μητρόπολη, η Ακρόπολη, γεια σου Αθήνα
Να η Αθήνα που ’μαστε όλοι ερασταί της
να η Αθήνα που δεν ξεχνιέται ποτέ της..."