Ένας βοσκός της Αθηνάς περνά με το κοπάδι του μέσα από την οδό Κλειτίου στην Πλάκα. Δεν γνωρίζουμε εάν είναι ο ίδιος που απαθανάτισε το 1903 ο Frédéric Boissonnas στην επόμενη φωτογραφία κάτω από την Ακρόπολη, αλλά σίγουρα και οι δύο εικόνες είναι αταίριαστες με το αστικό περιβάλλον. .....
Τότε όμως ήταν συνηθισμένες και προκαλούσαν καυγάδες.
Οι περιβολάρηδες της Αθήνας κατήγγειλαν τους τσοπάνηδες ότι τους καταστρέφουν την παραγωγή με την ανεξέλεγκτη βόσκηση.
Το θέμα των βοσκότοπων στην πρωτεύουσα ήταν ένα παλιό και άλυτο πρόβλημα!
Την περίοδο που δήμαρχος ήταν ο Ανάργυρος Πετράκης (1842) υπήρξε τεράστια πολιτική αναστάτωση. Οι κάτοικοι του Ελαιώνα και όσοι είχαν μποστάνια στο Ρέντη, το Μοσχάτο και εκατέρωθεν του Κηφισού, είχαν ξεσηκωθεί εναντίον των βοσκών που άφηναν τα κοπάδια τους να βόσκουν ελεύθερα, ακόμα και μέσα στις καλλιέργειες τους....
Βοσκός με το κοπάδι του στην Ακρόπολη το 1903. Φωτογράφος: Fred Boissonnas (Συλλογή Χάρη Γιακουμή / Kallimages, Παρίσι)
Όσο ήταν συνηθισμένο, τσοπάνηδες ντυμένοι με την κάπα και την γκλίτσα στο χέρι να σφυρίζουν στους πρόποδες του ιερού βράχου της Ακρόπολης, άλλο τόσο ασυνήθιστο ήταν να ληφθεί απόφαση από το δημοτικό συμβούλιο για την απομάκρυνσή τους. Τελικά ο δήμαρχος συνυπολόγισε το πολιτικό κόστος και ετάχθη με τους πολυπληθείς μαναβοπαραγωγούς.
Έτσι, έβγαλε την εξής ανακοίνωση: «απαγορεύομεν εις πάντα έχοντα ποίμνιον προβάτων ή αγέλη βοών και λοιπών παντός είδους ζώων να επελαύνη αυτά εντός της περιοχής των Αθηνών και του ελαιώνος καθ’ όλην αυτού την περιφέρειαν». Το καταπληκτικό ήταν ότι ο Δήμαρχος εξαιρούσε την Πλάκα και επέτρεπε «να βόσκωσι τα εργατικά ζώα των Πλακιωτών»! Μέτρο το όποιο φαίνεται ότι τηρήθηκε και τα επόμενα χρόνια με αποτέλεσμα ο φωτογραφικός φακός να καταγράψει το κοπάδι στην Κλειτίου…...
Ναός του Ηφαίστου στο Θησείο. Λίγο πιο πέρα στο πολυσύχναστο σήμερα Θησείο, η εικόνα με τα βόδια ξαφνιάζει.
Ναός του Ηφαίστου στο Θησείο. Λίγο πιο πέρα στο πολυσύχναστο σήμερα Θησείο, η εικόνα με τα βόδια ξαφνιάζει.
Εκεί όπου τώρα είναι ο αρχαιολογικός χώρος και χιλιάδες τουρίστες φθάνουν για να φωτογραφηθούν με φόντο τον ναό του Ηφαίστου, κάποτε οι κτηνοτρόφοι έβγαζαν τα ζωντανά τους για βοσκή!
Με το μέτρο της απαγόρευσης «πήραν πόδι» από την περιοχή. Το ίδιο συνέβη και στο Κολωνάκι....
Ο τσοπάνης με τα πρόβατά του στο Κολωνάκι. Η λήψη έγινε στην οδό Πινδάρου.
Επειδή η φωτογραφία είναι της δεκαετίας του ΄20, υποθέτουμε, ότι κάποιοι φρόντισαν να βρουν παράθυρο στην απαγόρευση και να επιβιώσουν με τα πρόβατα τους στο κέντρο λίγες δεκαετίες ακόμη.
Στο σημείο αυτό σήμερα υπάρχουν σκαλιά. Το μέτρο της απαγόρευσης ελήφθη για να τονώσει την παραγωγή προϊόντων και αυτό φάνηκε αργότερα στην λαχαναγορά του 1915 την οποία απαθανάτισε ο φακός του θρυλικού Πέτρου Πουλίδη.
Τότε η συγκεκριμένη αγορά ήταν στην Αγία Τριάδα στου Ψυρρή, όπου οι μανάβηδες φόρτωναν τα κάρα τους με λαχανικά και ζαρζαβατικά για να τα πωλήσουν στις γειτονιές της Αθήνας....
Όσον αφορά στους βοσκούς, αυτοί μετακινήθηκαν νοτιοανατολικά στις ακαλλιέργητες εκτάσεις μετά το Φάληρο μέχρι την περιοχή της Βάρης.
Πιθανόν αυτή η νέα κατάσταση να δημιούργησε σταδιακά και τα σημερινά Βλάχικα με τις περίφημες ταβέρνες. Τα μποστάνια επιβίωσαν από τα κοπάδια και οι περιβολάρηδες νίκησαν τους βοσκούς....
Ξέρετε ότι κάποτε το Κολωνάκι το έλεγαν «κατσικάδικα»; Η ιστορία της αριστοκρατικής γειτονιάς όπου κάποτε έβοσκαν πρόβατα...
Πριν να γίνει το Κολωνάκι το κοσμικό στέκι της μεταπολεμικής Αθήνας, ήταν για πολλούς αιώνες ένας μεγάλος βοσκότοπος, κάτω από τον Λυκαβηττό.
Γι’ αυτό οι Αθηναίοι αποκαλούσαν την περιοχή «Κατσικάδικα». Πώς πήρε όμως η περιοχή την ονομασία της; Από μια πραγματική μικρή κολόνα που τοποθετήθηκε κάποτε στην πλατεία Δεξαμενής, μετά από μια θυσία ζώων. Το επίσημο όνομα της πλατείας είναι «Φιλικής Εταιρείας», καθώς τον Δεκέμβριο του 1930, στήθηκε εκεί προτομή του φιλικού Ξάνθου, παρουσία του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.