Η θεατρική παράσταση "Tango Bar" του Περικλή Κοροβέση από το Ε.Θ.Β.Ε. "Κλαυσίγελως" στο Art Cafe Αστραδενή"Tango Bar", Περικλή Κοροβέση, Ε.Θ.Β.Ε. "Κλαυσίγελως". Σκηνοθεσία: Θεόφιλος Λάλος, Δώρα Σκαρλάτου. Παίζουν οι Θεόφιλος Λάλος, Στέργιος Κωνσταντζίκης.Είσοδος: 5,00€. Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016 στις 21:30......
Στο έργο παρακολουθούμε δύο άντρες για χρόνια φίλους να ξετυλίγουν τις σκέψεις τους, τους προβληματισμούς τους, τις διαφωνίες τους, τις αδυναμίες τους, τη... ζωή τους που τελικά δεν είναι αυτή που θα ήθελαν να ζήσουν. Ο ένας αποτυχημένος συγγραφέας, ο άλλος αποτυχημένος ηθοποιός προσπαθούν να καταλάβουν που είναι η ευτυχία που περίμεναν και γιατί δεν μπόρεσαν να την ακουμπήσουν. Το έργο είναι εξαιρετικά επίκαιρο, πολιτικο - κοινωνικό, με πολλούς προβληματισμούς, με θέματα που μας αφορούν άμεσα και τα ζούμε όλοι καθημερινά.
Μπορεί η ζωή μας να είναι ένα τάνγκο; Ένας χορός με παρτενέρ τα όνειρά μας; Μια μάχη να τα κρατήσουμε ζωντανά; Κι αν όχι, αν όλα όσα ονειρευτήκαμε θαμπώσουν κι απομακρυνθούν από εμάς, μπορούμε να τα αποχαιρετήσουμε; Ή θα συνεχίσουμε σαν το Φώντα και το Λάκη, τους ήρωες του «Tango Bar», επαναλαμβάνοντας την ίδια μέρα, κάθε μέρα, ψελλίζοντας τις ίδιες λέξεις, τις ίδιες σκέψεις, με τα όνειρά τους στην εντατική; Κι αυτοί γαντζωμένοι ακόμα πάνω τους, τραυματισμένοι και οι ίδιοι, να μη μπορούν πια να χορέψουν μαζί τους το τάνγκο, παρά μονάχα να το ακούν να σβήνει μέχρι η γραμμή να γίνει ευθεία στο καρδιογράφημα των ονείρων τους.
Όνειρα ξυπόλητα
κυκλοφορούν τις νύχτες
όνειρα ευυπόληπτα
βαφτίζονται αλήτες.
Όνειρα που γίναν στάχτη
μεσ’ το γκρίζο τ’ ουρανού
και σκαλώσανε στο φράχτη
σαν τ’ απόβλητα του νου.
Όνειρά μου φοβισμένα
όνειρα ευνουχισμένα
όνειρα χωρίς εσένα
όνειρα σπασμένα φρένα.
Όνειρα που λεν αντίο
με το πρώτο φως της μέρας
σα ναυαγισμένο πλοίο
σαν κοπανιστός αέρας.
Άλλα όμως έχεις πλάσει
κι άλλα ονειρεύτηκες
από της ζωής το τάσι ήπιες
και μπερδεύτηκες.
Όνειρά μου θύματα
στου φόβου τα σκιρτήματα
όνειρά μου εφτάψυχα
στη γη πεσμένα άψυχα.
Μπορεί η ζωή μας να είναι ένα τάνγκο; Ένας χορός με παρτενέρ τα όνειρά μας; Μια μάχη να τα κρατήσουμε ζωντανά; Κι αν όχι, αν όλα όσα ονειρευτήκαμε θαμπώσουν κι απομακρυνθούν από εμάς, μπορούμε να τα αποχαιρετήσουμε; Ή θα συνεχίσουμε σαν το Φώντα και το Λάκη, τους ήρωες του «Tango Bar», επαναλαμβάνοντας την ίδια μέρα, κάθε μέρα, ψελλίζοντας τις ίδιες λέξεις, τις ίδιες σκέψεις, με τα όνειρά τους στην εντατική; Κι αυτοί γαντζωμένοι ακόμα πάνω τους, τραυματισμένοι και οι ίδιοι, να μη μπορούν πια να χορέψουν μαζί τους το τάνγκο, παρά μονάχα να το ακούν να σβήνει μέχρι η γραμμή να γίνει ευθεία στο καρδιογράφημα των ονείρων τους.
Όνειρα ξυπόλητα
κυκλοφορούν τις νύχτες
όνειρα ευυπόληπτα
βαφτίζονται αλήτες.
Όνειρα που γίναν στάχτη
μεσ’ το γκρίζο τ’ ουρανού
και σκαλώσανε στο φράχτη
σαν τ’ απόβλητα του νου.
Όνειρά μου φοβισμένα
όνειρα ευνουχισμένα
όνειρα χωρίς εσένα
όνειρα σπασμένα φρένα.
Όνειρα που λεν αντίο
με το πρώτο φως της μέρας
σα ναυαγισμένο πλοίο
σαν κοπανιστός αέρας.
Άλλα όμως έχεις πλάσει
κι άλλα ονειρεύτηκες
από της ζωής το τάσι ήπιες
και μπερδεύτηκες.
Όνειρά μου θύματα
στου φόβου τα σκιρτήματα
όνειρά μου εφτάψυχα
στη γη πεσμένα άψυχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.