Η ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Οκτώβριος 1912.

Παναγιώτης Δημάκης
Ο σπόρος τής Ελευθερίας, πού έσπειρε ο Ρήγας, στην Βαλκανική και πέραν αυτής, δεν πήγε χαμένος. 
Επιτέλους οι χριστιανικοί λαοί ομονόησαν, συνεννοήθηκαν, παρά τις εγγενείς δυσχέρειες, να αποτελειώσουν το Οθωμανικό τέρας,.....
πού κράτησε τούς λαούς στο περιθώριο, στην απαξίωση και στην σκλαβιά, όπως ο Ρήγας έψαλλε, στον υπέροχο του Θούριο, σε παρελθόντα χρόνο και η δική μας γενιά, δεν αξιώθηκε να διδαχθεί στα σχολεία. Αυτό το φλογερό του μήνυμα...Αδέρφια Χριστιανοί, βεζύρη, δραγουμάνο ,αφέντη, τι άν πεις ο Τύρρανος αδίκως σε κάμει να καείς...μ αυτά τα απλά παλλόμενα λόγια, γεμάτα νόημα και ουσία, για την εποχή του, αλλά και για σήμερα, είναι επίκαιρος και σε κάμουν, να ανατριχιάζεις, γιατί δεν θέτει ψεύτικα διλήμματα, ούτε υποσχέσεις μοιράζει, δείχνει τον δρόμο τού Χρέους και τής θυσίας. Το 1912, η πολιτική συγκυρία, αν και δυσμενής για τούς Έλληνες, λόγω τής προηγηθείσης χρεοκοπίας, έσπρωξε το Έθνος, μπροστά, ακόμη και καραβιές μεταναστών, από την Αμερική, επιστρέφουν, αφήνοντας πίσω, το αμερικανικό όνειρο, για το ελληνικό όνειρο, να πραγματωθεί, μέρος τών οραμάτων τού Ρήγα κι αυτό δεν είναι λίγο. 

Η Βαλκανική Συμμαχία, ενωμένη αποφασίζει να τελειώσει τον θνήσκοντα Οθωμανικό δράκοντα, όπως παραστατικά, απεικονίζει, η χρωμολιθογραφία αυτή, με τα ζωντανά χρώματα, όπως στις εικόνες τού Αγίου Δημητρίου, με τούς τέσσερες συμμάχους λαούς, Σέρβους, Μαυροβούνιους, Βουλγάρους και Έλληνες,* να καταφέρουν πλήγματα, με την λόγχη και την σπάθη, στο κατάκοιτο, περίτρομο θηρίο με το ισλαμικό σαρίκι. Η εικόνα περιβάλλεται από πλαίσιο με δαφνόφυλλα. Στα άκρα, κάτω αριστερά-δεξιά, υπάρχει ο εξοπλισμός, του πεζού στρατιώτη της εποχής, με το λογχοφόρο τυφέκιο, την πολεμική σάλπιγγα. το τύμπανο και τον γυλιό. Άνω τα άκρα στεφανώνουν νικηφόροι σταυροί, οπλισμός ιππέων και οι σημαίες τών Συμμάχων χωρών. Οι στρατιωτικές ενδυμασίες, είναι χαρακτηριστικά τοπικές κάθε λαού, με τον λεβέντη εύζωνο, στο κέντρο, κάτω ακριβώς από την φτερωτή Νίκη, πού κυριαρχεί στη σύνθεση, με το σταυρό στο χέρι.
Χρωμολιθογραφια διαστ. 048-062 Ε. Ι. Μ.Χαράκτης ο Κερκυραίος ζωγράφος Ν. Βεντούρας, εκτύπωση Παπα χρυσάνθου (Στο κάτω μέρος επιγραφή με κυριλλικα γράμματα)
* Η σημερινή Αλβανία, τότε δεν ήταν κράτος, αλλά ένα μόρφωμα λαών, παρά ταύτα οι λεγόμενοι Τουρκαλβανοί στο Δυρράχιο, σήκωσαν την ημισέληνο και μια μοίρα, εξ αυτών, πολέμησαν με τα οθωμανικά στρατεύματα.