Τις...
τελευταίες ημέρες το WikiLeaks βρίσκεται στην πρώτη θέση (για μια ακόμη φορά) της ενημέρωσης και της ειδησεογραφίας τόσο παγκοσμίως όσο και εσωτερικά στην Ελλάδα.
Χρονικά, πρώτα αποκαλύφθηκε η συνομιλία των στελεχών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Πολ Τόμσεν και Ντέλια Βελκουλέσκου, για τους σχεδιασμούς που ετοίμαζε το ΔΝΤ στην ελληνική οικονομία στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, με κορυφαία την επαναφορά του διλήμματος «χρεοκοπία ή μέτρα».
Αμέσως μετά ήρθε η άλλη αποκάλυψη, «βόμβα μεγατόνων», με τα 11,5 εκατομμύρια έγγραφα για περισσότερες από 15.600 εταιρείες-σφραγίδα για να κρατηθούν μυστικές οι καταθέσεις των πελατών τους, με περισσότερες από 214.000 εξωχώριες (offshore), οι οποίες συνδέονται με φυσικά πρόσωπα σε περισσότερες από 200 χώρες και επικράτειες του κόσμου.
Η πρώτη αποκάλυψη αφορά κυρίως την Ελλάδα, αλλά μαζί και τους Ευρωπαίους δανειστές της και πρωτίστως τη Γερμανία. Και σχετίζεται με την πορεία των διαπραγματεύσεων, με την αξιολόγηση, με τη μείωση του χρέους της χώρας. Κι όλα αυτά συνδυάζονται με το επικείμενο δημοψήφισμα στη Βρετανία για την παραμονή της ή όχι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τη «σκοτούρα» της Ε.Ε.
Η δεύτερη αφορά περισσότερους από 140 πολιτικούς και αξιωματούχους από όλο τον κόσμο, καθώς και ανθρώπους του ποδοσφαίρου αλλά και άλλους. Σ’ αυτούς τους άλλους περιλαμβάνεται και το όνομα του Ελληνα Σταύρου Παπασταύρου, πρωθυπουργικού συμβούλου του Αντ. Σαμαρά στην κυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ, το όνομα του οποίου περιλαμβάνεται και στη λίστα Λαγκάρντ, για την υπόθεση της οποίας έχει ήδη καταβάλει περί τα 3,5 εκατ. ευρώ.
Επίσης από την Ελλάδα στον κατάλογο των εξωχώριων εταιρειών βρίσκονται 223 εταιρείες, με 64 «πελάτες», 57 «δικαιούχους» και 285 «μετόχους». Είναι σχεδόν διπλάσιες οι νέες εκδόσεις μετοχών για εξωχώριες εταιρείες με ελληνικό ενδιαφέρον που δημιουργήθηκαν σε φορολογικούς παραδείσους στα χρόνια της οικονομικής κρίσης σε σχέση με πριν από το 2009.
Για τη δεύτερη διαρροή, με τα Panama Papers, ενδιαφέρθηκαν τα ελληνικά συστημικά ΜΜΕ (εφημερίδες, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα), όχι όμως τόσο ζεστά, παρά το ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη διαρροή εμπιστευτικών εγγράφων που έγινε ποτέ στην Ιστορία. Εστίασαν κυρίως στις περιπτώσεις προέδρων, πρωθυπουργών, βασιλιάδων άλλων χωρών, σε ποδοσφαιριστές ή παράγοντες του ποδοσφαίρου.
Εντυπωσιακό βεβαίως, αλλά απέφυγαν να αναφερθούν στην περίπτωση του Στ. Παπασταύρου, παρ’ όλο που είναι ο Ελληνας το όνομα του οποίου περιλαμβάνεται στη λίστα, σε μία ακόμη λίστα. Αποφυγή, επιπολαιότητα, ή αποσιώπηση;
Αλλωστε και ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν απάντησε στα ερωτήματα του Αλέξη Τσίπρα για τον ίδιο σύμβουλο («μακάρι να ’χαμε 10 Παπασταύρους» είπε κάποτε ο πρώην πρωθυπουργός, ενώ ο Αδ. Γεωργιάδης ζήτησε να δοθεί το όνομά του Παπασταύρου σε δρόμο!) καίτοι προκλήθηκε κατά την -πριν από μια εβδομάδα- συζήτηση στη Βουλή για τη διαφθορά και τη Δικαιοσύνη. Κατά τα άλλα, τα συστημικά ΜΜΕ δεν αμφισβήτησαν καν την εγκυρότητα της λίστας.
Στην πρώτη όμως περίπτωση αμφισβήτησαν την «πηγή», πού και από ποιον έγινε η υποκλοπή. Και μάλλον υιοθέτησαν την εκδοχή ότι έγινε εδώ στην Ελλάδα η υποκλοπή!
Ετσι μετέθεσαν την ουσία του περιεχομένου των αποκαλύψεων. Και συντάχθηκαν με τη λογική του Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος ακολούθησε τον αντιπρόεδρό του Αδωνι Γεωργιάδη, ότι αυτά τα κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα για επικοινωνιακούς λόγους. Και την κατηγόρησε γι’ αυτό, επί της ουσίας όμως; Εδώ έσπευσαν άλλοι παράγοντες, όπως ο Ευάγγ. Βενιζέλος, να πουν ότι είναι «γνωστή» η πολιτική του ΔΝΤ και σε τίποτα δεν εκπλήσσει!
Οταν όμως αποκαλύπτεται από τους δολοπλοκούντες εκβιασμός της εσκεμμένης ή σχεδιασμένης οικονομικής ασφυξίας, όταν «χρειάζονται» νέες περικοπές συντάξεων, νέα μείωση του αφορολόγητου, νέα μείωση μισθών και άλλα με κίνητρο την απομείωση του χρέους, που σημαίνει ότι ας αναμένουμε και άλλα σχέδια και συνεννοήσεις, η σιωπή και η καταγγελία της κυβέρνησης αποκαλύπτει τα «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» και ότι συντάσσονται όλοι αυτοί με το ΔΝΤ, το υπερασπίζονται, ενώ όλοι τους ήταν μαζί φορτικοί και υπέγραψαν τη συμφωνία του Ιουλίου 2015 και την ψήφισαν.
Για την Ιστορία ας αναφερθεί ότι και η λίστα Λαγκάρντ προήλθε από υποκλοπή. Τα WikiLeaks από υποκλοπές δημοσίευσαν πολλές χιλιάδες έγγραφα για τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις από τη CIA Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών.
Τότε όλα τα δέχονταν τα ΜΜΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Αντιπολίτευση και τα ίδια ΜΜΕ είναι που είχαν αντιδράσει πρόσφατα να εξετάζονται από τη Δικαιοσύνη τα προϊόντα των υποκλοπών. Διαρροή από μόνη της είναι δύσκολο να γίνει. Μάλλον πρόκειται για διοχέτευση ή για αποκάλυψη έπειτα από έρευνα.
Νίκος Κιάος - Εφημερίδα των Συντακτών
ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ: Με την πανωλεθρία των μετοχών των τραπεζών στο κατ΄ευφημισμόν ελληνικό “Χρηματιστήριο” επανέρχεται ο τρόμος του bail-in. Ο τρόμος αυτό δεν αφορά μόνο τις καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ αλλά όλες! Κι αυτό γιατί αρκεί μια υπογραφή υπουργού (π.χ Αλεξιάδης) για να γίνει κούρεμα καταθέσεων και κάτω από 100.000 ευρώ. Από την 1η Ιανουαρίου του 2016, σε περίπτωση που οι τράπεζες δεν μπορέσουν να ανακεφαλαιοποιηθούν με καθαρά ιδιωτικά κεφάλαια ιδιωτών επενδυτών – μετόχων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι χώρες της ΕΕ έχουν ήδη ενταχθεί σε αυτό το νέο καθεστώς.
Επίσης το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία έχουν σχέδια για bail in για τις περιπτώσεις των τραπεζών και άλλων μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που δεν μπορούν να ανακεφαλαιοποιηθούν με ιδιωτικά κεφάλαια.
Όταν μια τράπεζα δεν μπορεί να ανακεφαλαιοποιηθεί από μετόχους και τα ομολογιακά δεν επαρκούν τότε πριν το κράτος επενδύσει κεφάλαια θα εμπλέκονται και οι καταθέτες στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Οι καταθέσεις θα δεσμεύονται μέχρι το ύψος της κάλυψης των κεφαλαιακών αναγκών και θα μετατρέπονται σε μετοχές.
Η αρχιτεκτονική του bail in που σημειώθηκε στις κυπριακές τράπεζες παραμένει ως έχει.
Οι καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ κατασχέθηκαν προκειμένου να διασώσουν τις τράπεζες στην Κύπρο.
Τώρα οι αρχές διεθνώς ενώ αρχικώς είχαν αναφέρει ότι το μοντέλο Κύπρου πραγματοποιήθηκε εφάπαξ και δεν θα επαναληφθεί πλέον εφαρμόζεται σε όλη την Ευρώπη.
Το bail in και οι κίνδυνοι που εγκυμονούν έχουν σε μεγάλο βαθμό αγνοηθεί από τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε ένα νέο περιβάλλον όπου οι καταθέτες δεν είναι ασφαλείς 100%.
Η Ευρώπη έχει χάσει πολλά χρήματα των φορολογουμένων για τη διάσωση τραπεζών τα τελευταία χρόνια ώστε να βοηθήσει τις τράπεζες και τους επενδυτές.
Ωστόσο, το νέο καθεστώς δημιουργεί μεγάλους πολιτικούς κινδύνους.
Στην Ευρώπη έχει αποσαφηνιστεί ότι οι καταθέσεις κάτω από 100 χιλιάδες ευρώ είναι εγγυημένες.
Τι θα συμβεί όμως αν μια τράπεζα δεν μπορεί να ανακεφαλαιοποιηθεί και τα ομολογιακά ή οι καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων ευρώ δεν επαρκούν;
Οι καταθέσεις έως 100 χιλιάδων ευρώ θα είναι εγγυημένες;
Επειδή απάντηση δεν μπορεί να δοθεί, επειδή είναι πολύ πιθανό οι καταθέσεις και κάτω από 100 χιλιάδες ευρώ θεωρητικά να είναι εγγυημένες αλλά πρακτικά να κινδυνεύοσυν…. χρήζει μεγάλης προσοχής.
Οποιαδήποτε ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών πρέπει να γίνει με ιδιωτικά κεφάλαια και όχι κεφάλαια καταθετών.
Αν οι καταθέτες εμπλακούν σε ανακεφαλαιοποίηση τράπεζας τότε ένα σπιράλ αμφισβήτησης σε όλη την Ευρώπη θα ενεργοποιηθεί με καταστροφικές συνέπειες για τις τράπεζες, τις καταθέσεις και τις εθνικές οικονομίες.
Εαν όμως την Κυριακή τα σύνορα της Ευρώπης μεταφερθούν βόρεια της Ελλάδας και νότια των Σκοπίων η χώρα μας θα μπει σε καραντίνα και θα μετατραπεί σε Guantanamo-αποθήκη ανθρώπων. Κι αυτό εξαιτίας των διεφθαρμένων πολιτικών ηγεσιών που κυβέρνησαν σε όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης με μοναδική φροντίδα τους το χυδαίο πελατειακό κράτος.
Επιτέλους η ώρα να γίνει στάχτη, το κράτος-εστία μόλυνσης της Ευρώπης πλησιάζει…