ENA ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΥΛΟΥΒΙΑ - Εσείς πουλιά του Παρνασσού, πουλιά απ’ τη Σουβάλα

Με την ευκαιρία της εκδήλωσης της προσεχούς  Πέμπτης για το δημοτικό τραγούδι και την δημοτική ποίηση, θα ήθελα να αναφερθὠ και στο  τραγούδι που έχει γραφτεί, για έναν απ’ τους τελευταίους ληστές του Παρνασσού, τον συγχωριανό μας  Γιάννη Μαστροκώστα  ή  Λουλουβιά......  Το τραγούδι αυτό συμπεριλαμβάνεται στην  συλλογή  του Δημήτρη  Χαλατσά  από τα Καστέλια,  με τον τίτλο ‘’Ληστρικά Τραγούδια’’.

 Ο   Μαστροκώστας  ή  Λουλουβιάς.  βγήκε στο ‘’κλαρί’’ το 1931 μετά το φόνο που διέπραξε, για άγνωστη αιτία,  με  θύμα συγχωριανό και πολύ καλό του φίλο…. Αφού πέρασε τέσσερα χρόνια στα βουνά,  κυρίως της Γκιώνας και του Παρνασσού,  είχε –όντας επικηρυγμένος— την συνήθη κατάληξη.  Δολοφονήθηκε το 1935 από κάποιον Κοντολάτη, ή κατ’ άλλους, από συντρόφους του σεγδιτσιώτες ληστές, ενώ του απεκόπη το κεφάλι ως πειστήριο για την επικήρυξη. Το σώμα πετάχτηκε σ’ έναν κάρκαρη,  βρέθηκε  αργότερα και στάλθηκε στη  Γραβιά για αναγνώριση.  Τη  συνέχεια αναλαμβάνει   ο  λαικός  στιχουργός…….

Εσείς πουλιά του Παρνασσού, πουλιά απ’ τη Σουβάλα

Φέτο να μην λαλήσετε, φέτο να μην τα ειπείτε

Το Μαστροκώστα βάρεσαν, το Γιάννη το λεβέντη

Στη Γκιώνα τον εβάρεσαν και στη Γραβιά τον πάνε.

Βλέπουν κορμί ακέφαλο, κορμί δίχως κεφάλι.

Κανείς δεν τον εγνώρισε, κανείς δεν τον γνωρίζει.

Πηγαίνει κι η γυναίκα του και το χρυσό του ταίρι,

Εκείνη τον εγνώρισε, εκείνη τον γνωρίζει….

--Αυτόνος  είν’ ο Γιάννης μου, αυτός  είν’ ο καλός μου…..

Να σημειώσουμε ότι το κεφάλι του Λουλουβιά,  βρίσκεται , ακόμα, στο Εγκληματολογικό Μουσείο της Αθήνας…..

Γιάννης  Αθ. Λαγός