"Τώρα που ήρθαν όλα τούμπα / μιά Ελλάδα κωλοτούμπα". 7 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ (ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ) ΓΙΑ "ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ" ΚΑΙ 1 "ΣΑΝ ΕΠΙΛΟΓΟΣ "....

"Γ"

Είναι η  λέξη, ενδεχομένως και η πράξη των ημερών μας, που  εξαρτάται πάντα από τη σκοπιά και το  μάτι που βλέπει κανείς τα πράγματα.....

Ανεξάρτητα πάντως  από την  επικαιρότητα  και την ελληνική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα , η "κωλοτούμπα", με όποιο περιεχόμενο κι αν της δώσει κανείς, αποτελεί θεμελιώδη θεσμό των πάσης λογής εξουσιών. Οι  "Κωλοτούμπες"   έχουν  συνδεθεί   τόσο   με  την   κοινωνική  και  την   προσωπική  μας  ζωή , αλλά  ο  Ελληνικός  λαός  τις  έχει  συνδέσει   βασικά  με  την   πολιτική  .

Εμείς  σήμερα  θα  σας  παρουσιάσουμε  7  τραγούδια που  αναφέρονται  με  τον  ένα  ή  άλλο  τρόπο  σε  "κωλοτούμπες"  αλλά  και  1  κάπως  διαφορετικό  και  "συγκεντρωτικό"  σαν  επίλογο  θα  μπορούσαμε  να  πούμε...

Δικά  σας  λοιπόν  για  να  τα  δείτε  και  να  τα ακούσετε.....

Μουσική: ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ
Στίχοι: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Τώρα που 'ρθαν όλα τούμπα
Μια Ελλάδα κωλοτούμπα
Έλα απάνω μου κι ακούμπα
Τώρα που 'ρθαν όλα σκούρα
Ο καθένας μια φιγούρα
Ο καθένας μια καμπούρα

Τώρα που 'ρθε κούφια η ώρα
Εποχή θανατηφόρα
Καραγκιόζη μου προχώρα
Ήρωά μου
Φόρα επάνω σου
Τα όνειρά μου λατρεμένη μου σκιά

Κρεμασμένο σε καλούμπα
Πέταγα πάνω απ' τη Τρούμπα
Έλα απάνω μου κι ακούμπα
Κρεμασμένο στα φεγγάρια
Σ' είδα σκλάβα στα παζάρια
Να σε παίζουνε στα ζάρια

Κρεμασμένο σ' ένα ψέμα
Άσ' το μη το κάνεις θέμα
Ξέρω, σ' έχω μες στο αίμα
Έρωτά μου
Είμαι τρύπα σ' ένα κέρμα
Γκόμενά μου
Της ζωής μου συντροφιά

Κι όπως πέφτει το σκοτάδι
Και ανάβει σαν καράβι
Ο μπερντές μας κάθε βράδυ
Στο ντιβάνι
Κι οι σκιές μας στο ταβάνι
Έρωτά μου
Ζωγραφίζουν δυο παιδιά

Στίχοι:   Πυθαγόρας

Μουσική:   Χρήστος Νικολόπουλος

Απ’ τα ψηλά πατώματα
και απ’ τα μεγάλα σπίτια
κατρακύλησα στ’ αλήθεια
και έκλαψες από συνήθεια
κι όταν μ’ είδες πεταμένο
με παράτησες σαν ξένο.

Καλά μου τα `λεγαν
όσοι μ’ αγάπαγαν
μα εγώ σε σένα πίστεψα
και τη ζωή μου αχρήστεψα
κι απ’ τα ψηλά πατώματα
βρέθηκα μες στα χώματα.

Για τις αδυναμίες μου
τον εαυτό μου βρίζω
και τον κόσμο που γνωρίζω
αποφεύγω ν’ αντικρίζω
κι ο φτωχότερος του κόσμου
είμαι τώρα και δακρύζω.

Καλά μου τα `λεγαν
όσοι μ’ αγάπαγαν
μα εγώ σε σένα πίστεψα
και τη ζωή μου αχρήστεψα
κι απ’ τα ψηλά πατώματα

βρέθηκα μες στα χώματα.

Θυμάσαι που βαλάντωνες εκεί στην εξορία

και διάβαζες και Ρίτσο και αρχαία τραγωδία?

τώρα κοκορεύεσαι επάνω στον εξώστη

και μιλάς στο πόπολο σαν τον ναυαγοσώστη.

.....................................

Μουσική:Νικόλας Άσιμος

Στίχοι:Νικόλας Άσιμος

Με πείσανε να γίνω ρεβιζιονιστής 

Και να γυρίσω δίσκο

Θα ρθει όμως καιρός που κι εσύ θε να πειστείς

Πως έτσι δεν τη βρίσκω. 

Τι θα κάνω ήτανε γραφτό

Θέλω δεν το θέλω, ότι τραγουδώ

Να το πουλώ να ζήσω 

Όταν πάω στον παραγωγό

Πρέπει να βολέψω έτσι το γραφτό 

Να του γυαλίσει, για να το πουλήσει 

Να χει σαλέπι, για να σας αρέσει 

Να έχει θέμα με έρωτα και αίμα 

Να είναι λόγια, λόγια κομπολόγια 

Να σας καλοκαρδίσω

Για να σας γαλουχήσω. 

Κι από χρέος συναδελφικό

Να χαμογελάω στο κοινό 

Να του σαλεύω για να το μερεύω 

Να του σφυρίζω να το νανουρίζω

Να το φουντώνω να το ξεφουσκώνω 

Και στην κομμούνα να είμαι οπορτούνα 

Για να σας εκτονώνω 

Με πλαίσιο το νόμο. 

Δουλειά σου είναι μούπανε να κρύβεις τα τρωτά

Των καθιερωμένων

Για να διατηρήσουμε τα οικονομικά 

Των ευαρεστημένων. 

Σιγουριά και δόξα τω θεώ 

Τα καλά στον καπιταλισμό 

Είναι πως έχει βίδα. 

Άμα πιάσεις το μηχανισμό 

Από τ αυτιά τον πιάνεις το λαγό 

Τον Πελοπίδα τρως με μια τσιμπίδα 

Στην Παρθενόπη χαρίζεις ένα τόπι 

Και με τα χρόνια γυρνάς ες τα σαλόνια 

Ξεχνάς ποια μάνα σε γένναε στο κλάμα 

Και του εργάτη καβάλλησες την πλάτη.

Μα θε να πει Αμάν πια 

Και πας ες τα κομμάτια 

Και άει στα κομμάτια.

Κάτσε εκεί στη γωνιά και μιλιά μη βγάζεις.

Μια ιστορία θα σου πω, μήπως και πάψεις να γκρινιάζεις.

Μήπως φύγει η ειρωνία που ζωγράφιζες στα μούτρα σου

και νοιώσεις άνθρωπος κι ανοίξει η κούτρα σου.

Ρε, κάτσε κάτω σου λέω· κάτσε και βούλωσέ το.

Αφού τελειώσω, πάρτο όπου πας και ξέχασε το,

πούλησέ το, αγνόησε το, μοίρασέ το........

...............................

Στίχοι:  Νίκος Φραγκούλης

Μουσική: Γιώργος Μαργαρίτης

Αρχίσαμε πολύ σωστά
μα προχωράμε λάθος,
δε νιώσαμ’ αίσθημα βαθύ
μονάχα ένα πάθος.
Στο χρόνο δεν αντέξαμε
το βλέπουμε κι οι δυο μας
και σχέση προβληματική
κάναμε το δεσμό μας.

Γι’ αυτό θα στρίψω αριστερά
και τράβα εσύ ευθεία,
όχι πισωγυρίσματα,
θέλουμε ευτυχία.

Κάνε τον απολογισμό
και πες μου αν αξίζει
το δέντρο που μαράθηκε
νερό να το ποτίσεις.
Μόνο όταν ανάποδα
ο ήλιος βασιλέψει
τότε ο δικός μας ο δεσμός

θα ξαναζωντανέψει.

Στίχοι:  Άκης Πάνου

Μουσική:Άκης Πάνου

Στο σπίτι μας που μπήκανε
νερό στη βρύση βρήκανε,
ήπιανε και πλυθήκανε
και δε μας σεβαστήκανε.

Βγάλ’ τα έξω, βγάλ’ τα έξω
να φύγουν τα δαιμονικά.
Βάλε απήγανο στην πόρτα
και τρέχα φέρε τον παπά.

Στο σπίτι μας που μπήκανε
γεμάτο πιάτο βρήκανε,
σαν άρχοντες στρωθήκανε
και δε μας σεβαστήκανε.

Βγάλ’ τα έξω, βγάλ’ τα έξω
να φύγουν τα δαιμονικά.
Βάλε απήγανο στην πόρτα
και τρέχα φέρε τον παπά.

Στο σπίτι μας που μπήκανε
στρωμένη ψάθα βρήκανε,
πέσανε, κοιμηθήκανε
και δε μας σεβαστήκανε.

Βγάλ’ τα έξω, βγάλ’ τα έξω
να φύγουν τα δαιμονικά.
Βάλε απήγανο στην πόρτα

και τρέχα φέρε τον παπά.

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος;

Εμένα φίλε με λένε Καραγκιόζη
Παντού κερδίζω κι ας μη κρατάω κόζι
Κι αν κάνω κουτσουκέλες κάπου κάπου
Το’χω στο αίμα μου πάππου προς πάππου

Γεια σου μάνα μου Ελλάς
Είμαι κλεφτοφουκαράς
Μα δεν μοιάζω με τους άλλους
Τους τρανούς και τους μεγάλους
Πού’χουνε μακρύ το χέρι
Και κρατάνε και μαχαίρι
Ούτε μοιάζω με τον μάγκα
Που όταν ξέμεινε από φράγκα
Σήκωσε όλο το Τατόι
Να πουλάει και να τρώει

Εμένα φίλε με λένε Καραγκιόζη
Δεν με τρομάζουνε μασόνοι και μαφιόζοι
Φοβάμαι μόνο κάθε πολιτσμάνο
Μη με γραπώσει στην κουτσουκέλα επάνω

Γεια σου μάνα μου Ελλάς
Είμαι κλεφτοφουκαράς
Μα δεν έχω νταραβέρια
Με της τράκας τα ξεφτέρια
Πού΄χουν υπουργούς μαζί τους
Και το κράτος μαγαζί τους
Μένω πάντα τελευταίος
Μα δεν μοιάζω με τον Τέως
Που του είπαν τα χρυσά μου
Ό,τι θες εσύ πασά μου

"Γ"