Είδη που δεν πουλούσαν μόνο στις νοικοκυρές ρου χωριού τους, αλλά και στις νοικοκυρές πολλών άλλων χωριών, όπου και πήγαιναν με τα μουλάρια ή τα γαϊδούρια τους φορτωμένα με τα κατασκευάσματά τους.
Η μοναδική ύλη που χρησιμοποιούσαν οι βαρελάδες ήταν το ξύλο: πεύκο και έλατο, που το έβρισκαν ανεβαίνοντας στον Παρνασσό, σε μέρη όχι πολυσύχναστα, γιατί όντας φτωχοί, μη έχοντας δηλαδή τα χρήματα που έπρεπε να δώσουν στη Δασική Υπηρεσία για να πάρουν τη σχετική άδεια, ήταν όλοι τους λ α θ ρ α ί ο ι.
….Διάλεγαν τα πεύκα ή τα έλατα που έπρεπε για να κάνουν τη δουλειά τους, κι αμέσως μετά το λόγο είχαν τα κοφτερά τσεκούρια τους.
Φόρτωναν τις δόγες που έβγαζαν πελεκώντας τους κορμούς, κατέβαιναν όσο μπορούσαν μυστικά στο χωριό, κι από την άλλη μέρα στα μικρά εργαστήριά τους άρχιζαν τη δουλειά τους.
΄΄ εκ Τεργέστης ή Καραντίας΄΄
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Γιάννη Μαρρέ
΄΄ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΣ - ΣΟΥΒΑΛΑ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ
Πολλές φορές όμως γίνονταν αντιληπτοί από τους δασοφύλακες.
Τον Δεκέμβριο δε του 1908 ο τύπος της εποχής (Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ 22-12-1908) αναφέρει τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν την εποχή εκείνη οι βαρελάδες ακόμη και με εισαγόμενες τάβλες
ΣΚΡΙΠ 22-12-1908
Αρχείο ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.