Ο καιρός των συναινέσεων κι οι αλήθειες "των άλλων"

Του Ηλία Τσίγκα

Ενδεχομένως να μην αποτελεί το πιο "hot" θέμα αυτή τη στιγμή της αρξάμενης προεκλογική περιόδου, για έναν ψύχραιμο, ωστόσο, εξωτερικό παρατηρητή των πολιτικών πραγμάτων στο χώρο της αυτοδιοίκησης στον τόπο μας.....

που δεν κατέχεται από το άγχος της εκλογής επιπρόσθετα, συνιστά μια κρίσιμη παράμετρο για τη διαμόρφωση της νέας κατάστασης προεκλογικά, αλλά κυρίως μετεκλογικά.

Μια σειρά αξιοσημείωτων καταγραφών πείθει, εν πολλοίς, πως το ζήτημα της συναίνεσης και της συνεργασίας μεταξύ των Συνδυασμών και των παρατάξεων που διεκδικούν τους δικούς τους στόχους και προοπτικές στην ψηφοδόχο του Μαίου για το Δήμο Δελφών είναι θέμα πιο κρίσιμο παρά ποτέ.

Στις πρώτες καλλικρατικές εκλογές, αυτές του Νοεμβρίου του 2010, στο Δήμο Δελφών η αλήθεια είναι ότι το ενδιαφέρον για το τελικό αποτέλεσμα ήταν μάλλον περιρισμένο. Κι αυτό γιατί εκείνη την περίοδο ουδείς μπορούσε σοβαρά να αμφισβητήσει την τελική επικράτηση του Συνδυασμού Φουσέκη, χωρίς τον κίνδυνο να κατηγορηθεί για φαιδρότητα. Μικροπροβληματισμοί υπήρχαν για το αν θα εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή, για την επίδοση των άλλων παρατάξεων και για το ποσοστό που θα κατακτούσαν οι "Πολίτες" στην πρώτη τους εκλογική συμμετοχή. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσίαζε η μάχη της σταυροδοσίας και ποιά πρόσωπα θα εκλεγούν, αλλά κι αυτό σε περιορισμένο βαθμό, μιας και τον πρώτο λόγο είχαν οι άλλοτε "καποδιστριακοί" δήμαρχοι, Πέραν αυτού, ουδέν.

Σήμερα, εν τούτοις, τριάμιση χρόνια μετά, τα πράγματα έχουν μεταβληθεί σε μεγάλο βαθμό. Τέτοιον που επιπόλαιες και ναίφ προσεγγίσεις, "δημοσκοπικά ευρήματα" ή άλλες, εμπειρικού τύπου, εκτιμήσεις κινδυνεύουν να εκθέσουν κόσμο. Κατ αρχάς έχει τροποποιηθεί σε ιδιαίτερα ικανό βαθμό η εκλογική συμπεριφορά των αποκαλούμενων μια φορά κι έναν καιρό "μεσαίων" στρωμάτων. Ο Αρμαγεδδών του Μνημονίου, η φτωχοποίηση εκτεταμένων στρωμάτων κι η τιμωρητική διάθεση των ψηφοφόρων στρέφονται κατά παντός "υπευθύνου κι ανευθύνου" και χαρακτηριστικό συνεκτικό στοιχείο της ψήφου είναι η λεγόμενη "αρνητική" ψήφος κι η αποδοκιμασία. όταν δε μετουσιώνεται σε πολιτικό αναχωρητισμό και συνειδητή αποχή από την ψηφοφορία, πράξη εξόχως πολιτική, όσο κι αν βολεύει αρκετούς να "αεροβαφτίζεται" ως ανεύθυνη κι απολιτίκ στάση. Κι όσο κι αν τα πρόσωπα, οι συγγενικοί-φιλικοί-επαγγελματικοί δεσμοί ωθούν κάποιους στην κάλπη, η επίγνωση ότι ζούμε σε έναν από τους πιο καταχρεωμένους Ο.Τ.Α στην Ελλάδα, η ακραία ευνοιοκρατία κι η αίσθηση διαχείρισης των οικονομικών του Δήμου όχι με πρόταγμα την εξυπηρέτηση του πολίτη πριονίζουν και ψαλιδίζουν συμπαγείς εκλογικές πλειοψηφίες και προκαλούν ισχυρές φυγόκεντρες τάσεις.

Η παράταξη που αποτελεί τη φυσική συνέχεια αυτής που κέρδισε με διαφορά την προηγούμενη εκλογή, επίσης, εκτός της φθοράς που έχει υποστεί όλο αυτό τον καιρό εξ αιτίας αυτών κι άλλον παραγόντων και παραμέτρων, κατέρχεται διασπασμένη. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα στις 25 Μαίου, το πλέον βέβαιο και κατανοητό στον καθένα είναι ότι ο νικητής των εκλογών θα έχει περιορισμένα ποσοστά κι ισχυρή, ετούτη τη φορά, αντιπολίτευση. Πέραν των εξελίξεων που σημειώθηκαν στην πρώην παράταξη Φουσέκη και νυν Ταγκαλή, δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητη η ισχυροποίηση που παρουσιάζουν συγκριτικά με το παρελθόν οι" Πολίτες στο Προσκήνιο". Με παραδοσιακό έρεισμα την περιοχή της Ιτέας, αλλά πια με αξιόλογο ψηφοδέλτιο και στην Άμφισσα και με ανάλογη δυναμική στο Γαλαξίδι και με προσβάσεις στη λεκάνη του Παρνασσού, θα καταγράψουν το λιγότερο διψήφια ποσοστά, πολύ πιθανόν κι αρκετά παραπάνω και στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο δε θα εκπροσωπούνται μόνο από τον επικεφαλής Π. Μέγκο. Ιδίως τη στιγμή που δίνουν αρκετά μεγαλύτεη βαρύτητα στον τεκμηριωμένο προγραμματικό κι όχι στείρο καταγγελτικό λόγο. Δυναμική όχι μειωμένη εμφανίζει πανελλαδικά και το ΚΚΕ, λόγω των γενικότερων πολιτικών εξελίξεων, ενώ αστάθμητος παράγοντας, που θα προκαλέσει περαιτέρω διασπορά ψήφων, θα αποτελέσει και πιθανός 5ος Συνδυασμός υπό Δρακάκη ή Μπακογιάννη, εφ όσον εν τέλει κατέβει.

Όλα αυτά πιστοποιούν, νομίζω, ότι όποιος κι αν εκλεγεί δε θα "κάνει παιχνίδι" πλέον μόνος του. Μια νοήμων, επομένως, παραίνεση τόσο για Συνδυασμούς όσο και για μεμονωμένους υποψήφιους όποιας Δημοτικής Κίνησης που προβληματίζονται μια στάλα παραπέρα είναι προεκλογικά να αποφύγουν το μανιχαϊστικό λόγο και τη λογική του "άσπρου-μαύρου". Πρακτικές και φρασεολογίες της προσέγγισης και του τύπου ότι "εμείς είμαστε τα τίμια και ξηγημένα παλικάρια" και ότι όλοι οι άλλοι είναι οι "φορείς της διαπλοκής" κι ότι "κουβαλάνε νερό στο μύλο της αντίδρασης" χρήσιμο θα ήταν να εκλείψουν. Σε καμιά δεκαριά μέρες θα ανακοινωθούν τα ψηφοδέλτια και θα τεκμηριωθεί ότι παντού υπάρχουν άτομα με αγάπη και μεράκι για τον τόπο τους, που έχουν κάτι να προσθέσουν παραπάνω από το προγραμματικό "ευαγγέλιο" και τους αναπτυξιακούς φετβάδες του όποιου νικητή. Συναίνεση και σύνθεση, λοιπόν.

Αλλά το κυριότερο είναι αυτή η λογική να διέπει και το μελλοντικό Δημοτικό Συμβούλιο, που θα αναλάβει από το Σεπτέμβριο. Η Κοινή Γνώμη κι εδώ είναι έτοιμη από καιρό. Αποδείχθηκε και θα αποδειχθεί εκ νέου και στις επερχόμενες εκλογές. Κι είναι κρίσιμο ζητούμενο για την επόμενη πενταετία. Όλοι το ξέρουν ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια κι ανάλογες ευκαιρίες αναστροφής της πορείας προς τον πάτο που χαρακτηρίζει αυτή την περιοχή. Και το αντιλαμβάνονται οι μη ακραία ιδιοτελείς πολίτες κι οι υποψήφιοι εκείνοι που έχουν σκοπό να κάνουν κάτι γι αυτό. Πρόσωπα με ιδέες, ρεαλιστικές προτάσεις κι εφαρμόσιμα σχέδια υπάρχουν σε όλους τους Συνδυασμούς. Για παράδειγμα, δεν ξέρω αν οι "Πολίτες στο Προσκήνιο" κατακτήσουν το Δήμο, αλλά αν είναι στην Αντιπολίτευση γιατί ο νέος Δήμαρχος να μην αξιοποιήσει ενδεικτικά την πρόταση που κατέθεσε σήμερα η Κατερίνα Στεφοπούλου για την Άμφισσα; Παρόμοιες προτάσεις θα υπάρξουν από παντού για ανοικτά ζτήματα στο Δήμο. Πώς θα πειστεί ο απλός πολίτης ότι κάτι πάει να αλλάξει και να κινηθεί αν απορρίπτονται μόνο και μόνο γιατί την κατέθεσαν "οι άλλοι";

Οι καιροί είναι δύσκολοι και η μόνη ασφαλής προσέγγιση των θεμάτων που τους αφορούν είναι η διαπαραταξιακή συναίνεση κι η σύνθεση. Ο κόσμος το θέλει και το αξιώνει. Μακάρι να το επιβάλει και στις εκλογές. Αυτό που μένει να φανεί είναι αν οι παρατάξεις που διεκδικούν την ψήφο των δημοτών κινούνται σε τροχιά παράλληλη κι όχι αυτιστική κι αποκλίνουσα. Ας ακούσουμε πια για μια φορά και "τις αλήθειες των άλλων"...

http://amfissaface.gr/