Ο 45χρονος Γ.Ρ.
συνελήφθη λίγο μετά τη δολοφονία του 34χρονου τα μεσάνυχτα στο Κερατσίνι
- Για πολιτικό έγκλημα κάνουν λόγο φίλοι και γνωστοί του Π. Φύσσα που έχασε τη ζωή του
- Ενέδρα περιγράφουν οι αυτόπτες μάρτυρες, μπήκε ανάποδα στο δρόμο με το αυτοκίνητό του ο δράστης
- Για μέλη της Χρυσής Αυγής έκαναν λόγο φίλοι του θύματος και αυτόπτες μάρτυρες
- Στις 12:00 οι επίσημες ανακοινώσεις της αστυνομίας....
- Για πολιτικό έγκλημα κάνουν λόγο φίλοι και γνωστοί του Π. Φύσσα που έχασε τη ζωή του
- Ενέδρα περιγράφουν οι αυτόπτες μάρτυρες, μπήκε ανάποδα στο δρόμο με το αυτοκίνητό του ο δράστης
- Για μέλη της Χρυσής Αυγής έκαναν λόγο φίλοι του θύματος και αυτόπτες μάρτυρες
- Στις 12:00 οι επίσημες ανακοινώσεις της αστυνομίας....
Όλη την ευθύνη για τη
δολοφονία του 34χρονου μουσικού Παύλου Φύσσα ανέλαβε ο 45χρονος Γ.Ρ. που
συνελήφθη από αστυνομικούς λίγο μετά το περιστατικό στο Κερατσίνι λίγο μετά τα
μεσάνυχτα.
Σύμφωνα με την αστυνομία ο 45χρονος ομολόγησε ότι εκείνος σκότωσε με μαχαίρι τον 34χρονο, ενώ δήλωσε στους αστυνομικούς πως είναι μέλος της Χρυσής Αυγής.
Από την πρώτη στιγμή μετά την άγρια δολοφονία στο Κερατσίνι οι φίλοι του θύματος, αλλά και οι μάρτυρες της δολοφονίας είχαν μιλήσει για πολιτικά κίνητρα.
Ο 34χρονος μουσικός είχε πάει με τη μνηστή του και φίλους του σε καφετέρια στην Αμφιάλι. Εκεί φαίνεται πως υπήρξε κάποιος διαπληκτισμός με άλλους θαμώνες για το ποδόσφαιρο.
Τα πράγματα όμως γρήγορα άλλαξαν τροπή όταν ο 34χρονος και η παρέα του βγήκαν από την καφετέρια.
Σύμφωνα με τις περιγραφές μαρτύρων 15 περίπου άτομα περίμεναν την παρέα και κινήθηκαν εναντίον τους.
Λίγο αργότερα εμφανίστηκε από άλλο σημείο και δεύτερη ομάδα ατόμων που κινήθηκαν εναντίον της παρέας του 34χρονου.
Οι μάρτυρες μιλούν για ακροδεξιούς που είχαν στόχο να χτυπήσουν τον 34χρονο που ήταν γνωστός για το αριστερό του παρελθόν και για τους αντιρατσιστικούς του στοίχους.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες ο Π. Φύσσας είχε φτάσει ως την οδό Παναγή Τσαλδάρη όταν ο 45χρονος μπήκε ανάποδα στο ρεύμα κυκλοφορίας με το αυτοκίνητό του, σταμάτησε κοντά στον 34χρονο κατέβηκε και τον χτύπησε με ένα μαχαίρι στο στήθος.
Κοντά στο σημείο της συμπλοκής βρισκόταν δύο μοτοσικλέτες της ομάδας ΔΙΑΣ. Οι αστυνομικοί συνέλαβαν αμέσως τον 45χρονο και εντόπισαν πάνω του το φονικό όπλο.
Λίγο μετά τις 10:00 με ανακοίνωσή της η αστυνομία ενημέρωσε ότι ο 45χρονος ομολόγησε την πράξη του.
newsit.gr
Σύμφωνα με την αστυνομία ο 45χρονος ομολόγησε ότι εκείνος σκότωσε με μαχαίρι τον 34χρονο, ενώ δήλωσε στους αστυνομικούς πως είναι μέλος της Χρυσής Αυγής.
Από την πρώτη στιγμή μετά την άγρια δολοφονία στο Κερατσίνι οι φίλοι του θύματος, αλλά και οι μάρτυρες της δολοφονίας είχαν μιλήσει για πολιτικά κίνητρα.
Ο 34χρονος μουσικός είχε πάει με τη μνηστή του και φίλους του σε καφετέρια στην Αμφιάλι. Εκεί φαίνεται πως υπήρξε κάποιος διαπληκτισμός με άλλους θαμώνες για το ποδόσφαιρο.
Τα πράγματα όμως γρήγορα άλλαξαν τροπή όταν ο 34χρονος και η παρέα του βγήκαν από την καφετέρια.
Σύμφωνα με τις περιγραφές μαρτύρων 15 περίπου άτομα περίμεναν την παρέα και κινήθηκαν εναντίον τους.
Λίγο αργότερα εμφανίστηκε από άλλο σημείο και δεύτερη ομάδα ατόμων που κινήθηκαν εναντίον της παρέας του 34χρονου.
Οι μάρτυρες μιλούν για ακροδεξιούς που είχαν στόχο να χτυπήσουν τον 34χρονο που ήταν γνωστός για το αριστερό του παρελθόν και για τους αντιρατσιστικούς του στοίχους.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες ο Π. Φύσσας είχε φτάσει ως την οδό Παναγή Τσαλδάρη όταν ο 45χρονος μπήκε ανάποδα στο ρεύμα κυκλοφορίας με το αυτοκίνητό του, σταμάτησε κοντά στον 34χρονο κατέβηκε και τον χτύπησε με ένα μαχαίρι στο στήθος.
Κοντά στο σημείο της συμπλοκής βρισκόταν δύο μοτοσικλέτες της ομάδας ΔΙΑΣ. Οι αστυνομικοί συνέλαβαν αμέσως τον 45χρονο και εντόπισαν πάνω του το φονικό όπλο.
Λίγο μετά τις 10:00 με ανακοίνωσή της η αστυνομία ενημέρωσε ότι ο 45χρονος ομολόγησε την πράξη του.
newsit.gr
To κείμενο ευαγγέλιο του Μάνου Χατζιδάκι για τον αντιφασισμό: Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία είναι παράσταση. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν από 30 χρόνια, ο Μάνος Χατζιδάκις έγραφε αυτό το συγκλονιστικό, ευθύβολο προφητικό κείμενο για το πραγματικό πρόσωπο του φασισμού και του ρατσισμού. Σήμερα, μετά τη δολοφονία στο Κερατσίνι, διαβάζεται ξανά, σχεδόν με κατάνυξη και με ανατριχίλα.
«Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.
Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.
Ενώ τα πουλιά... Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις». Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες.
Πρόσφατη περίπτωση ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μιαν ψευδαίσθηση. Πιστέψαμε όλοι μας πως σ' αυτό τον πόλεμο η Δημοκρατία πολέμησε το φασισμό και τον νίκησε. Σκεφθείτε: η «Δημοκρατία», εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε το ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη από μας τους ίδιους. Και τον... νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα υποταγμένη ολοκληρωτικά σ' αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη που επιθυμούσε να μας υποτάξει.
Ένας πόλεμος σαν τόσους άλλους από επικίνδυνους ανόητους σε άλλους ανόητους, περιστασιακά ακίνδυνους. Και φυσικά όλα τα περί «Ελευθερίας», «Δημοκρατίας», και «λίκνων πνευματικών και μη», για τις απαίδευτες στήλες των εφημερίδων και τους αφελείς αναγνώστες. Ποτέ δεν θα νικήσει η Ελευθερία, αφού τη στηρίζουν και τη μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους.
(Κάτι σαν την ηθική των γερόντων χριστιανών. Το καλό και το κακό έξω από μας. Στον Χριστό και τον διάβολο. Κι ένας Θεός που συγχωρεί τις αδυναμίες μας εφόσον κι όταν τον θυμηθούμε μες στην ανευθυνότητα του βίου μας. Επιδιώκοντας πάντα να εξασφαλίσουμε τη μετά θάνατον εξακολουθητική παρουσία μας. Αδυνατώντας να συλλάβουμε την έννοια της απουσίας μας. Το ότι μπορεί να υπάρχει ο κόσμος δίχως εμάς και δίχως τον Καντιώτη τον Φλωρίνης).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλω να επεκταθώ. Φοβάμαι πως δεν έχω τα εφόδια για μια θεωρητική ανάπτυξη, ούτε την κατάλληλη γλώσσα για τις απαιτήσεις του όλου θέματος. Όμως το θέμα με καίει. Και πριν πολλά χρόνια επιχείρησα να το αποσαφηνίσω μέσα μου. Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος. Και δεν εννοούσα να συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του. Πάντα εννοώ να τρομάζω.
Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνομικούς. Ούτε φυσικά για τους περιοίκους).
Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός. Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο. Δικόν τους ή των άλλων. Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει. Γι' αυτό και σταματώ. Ο ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση κι ανάπτυξη του θέματος κινδυνεύει να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς. Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία.
Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέρονται.
Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. Προσέξτε το χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας.
Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα 'ναι αργά για ν' αντιδράσουμε. Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να 'μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.
Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος.»
» Η Χρυσή Αυγή σκοτώνει, γιατί Σαμαράς και Βενιζέλος σιχαίνονται τα αίματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Κώστα Βαξεβάνη
Ο Παύλος Φύσσας, μέλος του αντιφασιστικού κινήματος δολοφονήθηκε από αγέλη φασιστών. Είναι μια πολιτική δολοφονία στην Ελλάδα του success story. Θα συνέβαινε κάποια στιγμή, όχι μόνο γιατί στο φασισμό μετά τους μετανάστες, τους ρομά, τους ομοφυλόφιλους, έρχεται η σειρά σου. Χτυπάει η πόρτα και είναι αυτοί στους οποίους δεν αρέσεις. Η πολιτική δολοφονία θα συνέβαινε γιατί ο φασισμός, δεν είναι ανατροπή, είναι καλογυαλισμένο γρανάζι στο μηχανισμό υποταγής. Δεν είναι αντίσταση, είναι τυφλή βία για να μην υπάρξει καμιά αντίσταση και κυρίως σε συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Η θεωρία των «δύο άκρων», ήθελε νεκρό για να αποκτήσει υπόσταση και πειστικότητα. Συστηματικά καλλιεργούν αυτή την αντίληψη που εξισώνει το φασισμό με δημοκρατικά πολιτικά κόμματα, που δίνουν μάχη για μια Δημοκρατία που χάνει όλο και περισσότερα εξαιτίας των πολιτικών τους. Θέλουν έτσι να φοβίσουν τον κόσμο, να συκοφαντήσουν και βέβαια να δικαιολογηθούν. Με τον τρόπο αυτό οδηγούν σιωπηλά στο συμπέρασμα «μπορεί να είμαστε απατεώνες, κλέφτες, ψεύτες, αλλά μαζί μας είσαστε ασφαλείς».
Η τακτική τους όμως έχει μια αντίφαση. Από την μία η θεωρία των δύο άκρων φαίνεται να αναγνωρίζει πολιτικές αιτίες σε αυτό που γίνεται (σύγκρουση άκρων) και ταυτόχρονα ζητάνε μια απολίτικη, «οικουμενική» συνστράτευση. Η άνοδος του φασισμού στην Ελλάδα έχει πολιτικές αιτίες. Ο Σαμαράς έθεσε τους μετανάστες στην πολιτική ατζέντα ως το βασικό πρόβλημα φτιάχνοντας μάλιστα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Σαμαράς μετέτρεψε τις ακροδεξιές απόψεις στο κόμμα του που κυκλοφορούσαν λάθρα, σε επίσημη γραμμή. Ο Σαμαράς ταυτίζει τον πατριώτη με τον ακροδεξιό και τον θρήσκο. Ο Σαμαράς έβαλε σε επιτελικές και κυβερνητικές θέσεις χουντικούς, αρνητές του ολοκαυτώματος και αναθεωρητές του ναζισμού. Ο Βενιζέλος συμφώνησε και χρησιμοποίησε τον μπαμπούλα της Χρυσής Αυγής για να κρύψει πόσο τέρας είναι ο ίδιος και η πολιτική του.
Ο φασισμός δεν φυτρώνει ως μανιτάρι στο δάσος. Κάποιοι τον ποτίζουν συστηματικά. Την δεκαετία του ‘60, από τα απομεινάρια των εθνικοφρόνων φασιστών δημιούργησαν το παρακράτος για να αναχαιτίσουν την Αριστερά. Σήμερα δουλεύουν με τη Χρυσή Αυγή. Τόσο απλά.
Όσοι πραγματικά ανησυχούν για το φαινόμενο, είναι υποχρεωμένοι να το κατεβάσουν από το κάδρο του φόβου και να το δουν κατάματα. Είναι δυνατόν να σε φοβίζει η Χρυσή Αυγή, αλλά όχι η καταστροφή μιας χώρας η οποία της δίνει τη δυνατότητα να σπεκουλάρει; Είναι δυνατόν να φοβάσαι πως θα καταλυθεί η Δημοκρατία από τη Χρυσή Αυγή, αλλά να μην βλέπεις πως δεν θα μείνουν και πολλά να καταλύσει η Χρυσή Αυγή; Είναι δυνατόν να φοβάσαι τα ζώα του φασισμού, αλλά να μην φοβάσαι τη ζούγκλα που έχει μετατραπεί η χώρα που της έκοψαν σχολεία, νοσοκομεία, τους μισθούς, την ίδια την ανάσα και το όνειρο; Είναι δυνατόν να σε φοβίζει ο φασισμός και να μην καταλαβαίνεις πως στην Ελλάδα του Σαμαρά και του Βενιζέλου, ο φασισμός δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε ο νεοφιλελευθερισμός τους; Αν δεν έπαιρναν από αυτούς που δεν έχουν για να κάνουν πιο πλούσιους αυτούς που έχουν; Αν δεν εξόργιζαν τον κόσμο για να στρατολογήσουν οι φασίστες οργή και απόγνωση;
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας Βαξεβάνης
Τα 3 τελευταία χρόνια συστηματικά δημιουργείται η εντύπωση, πως χρειάζεται μια στάση ευθύνης, που δεν είναι τίποτα άλλο από πραότητα και αποδοχή. Επιδοτημένοι ψευτοδιανοούμενοι, καθηγητές Πανεπιστημίου που είναι δημιουργήματα των δημοσίων σχέσεων και του κομματισμού, ξεπεσμένοι λαϊφστυλάδες που αντικατέστησαν τις συνταγές ωχαδερφισμού και καλοπέρασης με το προσκύνημα του νεοφιλελευθερισμού της συλλογικής ευθύνης, προτάσσουν την απομάκρυνση από την ένταση «απ όπου κι αν προέρχεται». Αρκεί να μην δούμε την πολιτική από εκεί που προέρχεται.
Σε αυτό ακριβώς το κλίμα, εχθρός είναι η Χρυσή Αυγή που σκοτώνει, αλλά όχι οι πολιτικές που σκοτώνουν. Οι φασίστες που θα φτιάξουν γκέτο, αλλά όχι οι κυβερνήσεις που ήδη έφτιαξαν. Μπορεί να μην είναι ανοιχτά οπαδοί του ευγονισμού του Χίτλερ, αλλά αποδέχονται στην κοινωνία να επικρατεί η φυσική επιλογή και ο οικονομικός ευγονισμός. Όποιος δεν αντέξει, είναι γιατί δεν άξιζε να ζει και όχι γιατί τον σκότωσε ο Άδωνις. Μπορεί να μην διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε λευκούς και μαύρους ακόμη, αλλά τους διαχωρίζουν σε αυτούς που έχουν δικαίωμα στη μόρφωση, την υγεία, τη ζωή και σε αυτούς που δεν έχουν.
Σε μια δημοκρατία που λειτουργεί, σε μια χώρα με κοινωνική Δικαιοσύνη, σε μια Ελλάδα που όλοι μπορούν να ζήσουν, δεν μπορεί ούτε να υπάρξει Χρυσή Αυγή, ούτε να σκοτώσει. Σε μια χώρα που καταρρέει η Χρυσή Αυγή είναι εργαλείο. Το εργαλείο του Σαμαρά και του Βενιζέλου. Και καμιά φορά αυτό το εργαλείο είναι μαχαίρι που σκοτώνει με θράσος έναν άνθρωπο (όχι μετανάστη πια) μπροστά στα μάτια δεκάδων άλλων. Δεν έχω καμιά αμφιβολία πως οι ίδιοι σιχαίνονται τα αίματα. Όπως και όλοι οι ηθικοί αυτουργοί.
ΑπάντησηΔιαγραφή“Όλοι Ναζί τον φάγατε”
Του Πέτρου Κατσάκου
Πέρυσι το καλοκαίρι είδες το διαφημιστικό τρέιλερ και γελούσες στο καφενείο. «Και λίγες έφαγε η παλιοκουμμούνα» έλεγες στον κολλητό σου κι αυτός σου απαντούσε «να αγιάσει το χέρι του Ηλία». Τον επιβράβευσες τον Ηλία με την ψήφο σου και τον έστειλες στο «μπουρδέλο» να τους πλακώσει όλους στο ξύλο. Μαζί έστειλες στη Βουλή και μια συμμορία «γνήσιων Ελλήνων» για να ξεβρομίσουν τον τόπο από αλλόθρησκους «υπάνθρωπους» και αλλόφυλες «κατσαρίδες». Εδώ και ένα χρόνο κάποιοι δεν τολμούν να στο πουν στα ίσια επειδή φοβούνται μη σε χάσουν από «πελάτη».
Σε λένε ανήξερο, σε βαφτίζουν ανίδεο και παραπλανημένο. Μα προς θεού δεν σε λένε φασίστα, δεν σε λένε Ναζί μη και σε στενοχωρήσουν. Οι καιροί είναι δύσκολοι λένε και κανείς δεν περισσεύει. Είτε είναι ψηφοφόροι είτε είναι τηλεθεατές, αναγνώστες ή ακροατές. «Δεν είναι στο DNA του Έλληνα ο φασισμός» όπως λέει και ο πρωθυπουργός μας. Ε, για να το λέει αυτός κάτι θα ξέρει. Εξάλλου η πόρτα της πολυκατοικίας θα είναι πάντα ανοιχτή για σένα. Αν σοβαρευτείς και λιγάκι ακόμα και στην κυβέρνηση χωράς.
Όσο και να σε «χαϊδεύουν» όμως θέλω να το ξέρεις. Το ψηφοδέλτιο σου είναι βαμμένο με αίμα. Η απάντηση που έδωσες πριν λίγες μέρες στο γκάλοπ είναι κι αυτή βαμμένη με αίμα. Οι πατάτες και τα πεπόνια που σου έδωσαν είναι κι αυτά βαμμένα με αίμα. Και όχι με αίμα «ξένου» αλλά με αίμα Έλληνα. Όπως αυτό που πας και δίνεις στις ρατσιστικές τους αιμοδοσίες. Αλλά το πρόβλημά τους δεν ήταν οι «ξένοι». Αυτό ήταν το άλλοθι για να σε φέρουν δίπλα τους.
Το πρόβλημά τους είναι εδώ. Ανάμεσά μας. Και τώρα έγινες κι εσύ μέρος του «προβλήματος». Τώρα δεν είσαι απλά ένας αγανακτισμένος ψηφοφόρος. Είσαι Ναζί και συνένοχος. Το αίμα του Παύλου λέρωσε κι εσένα και δεν ξεπλένεται με «δεν άκουσα, δεν ήξερα». Και άκουσες και είδες και ήξερες. Το είδες από εκείνο το πρωί που ο Ηλίας σου χαστούκιζε τη Λιάνα την «κουμμούνα». Εσύ τους έδωσες τον σουγιά και το μαχαίρι. Κι όπως έλεγε κι ο Πάγκαλος «μαζί τον φάγατε» ή… «ναζί τον φάγατε».
Πηγή avgi.
οποιος ψηφισε ΧΑ το αιμα του δολοφονημενου παιδιου θα πεσει σ αυτον και τα παιδια του
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίδοξε ψηφοφόρε της Χ.Α. , θα είσαι το επόμενο θύμα των Φύρερ σου
Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Ο πολίτης Παύλος Φύσσας δεν είχε την τύχη να προστατευτεί από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, είχε ωστόσο την τύχη να του αφιερώσει ο Νικόλαος Δένδιας ένα πύρινο διάγγελμα.
Ο Παύλος δεν ζούσε για να το ακούσει, αλλά μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Όπως και να το κάνουμε, το διάγγελμα του Δένδια ήταν ιστορικής σημασίας, για πρώτη φορά κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης ονομάτισε την Χρυσή Αυγή. Μέχρι χθες, όλοι, με προεξάρχοντα τον Σαμαρά, μιλούσαν για ναζιστικό μόρφωμα, λες και το όνομα της Χρυσής Αυγής ήταν για το καθεστώς ό, τι είναι για τους Εβραίους το όνομα του Γιαχβέ: Άμα το ξεστομίσεις, πεθαίνεις ακαριαία. Τελικά, πέθανε ο Παύλος Φύσσας και το καθεστώς αναγκάσθηκε να πιάσει στο στόμα του το απαγορευμένο όνομα, με εξαίρεση τον εκπρόσωπο της Αστυνομίας, που αποκάλεσε τον δολοφόνο «οπαδό πολιτικού κόμματος». Ποιανού πολιτικού κόμματος; Των Οικολόγων, μήπως;
Τουλάχιστον o Παύλος Φύσσας αξιώθηκε ένα διάγγελμα, είναι βλέπετε ο πρώτος Έλληνας νεκρός, θύμα της Χρυσής Αυγής. Είχαν προηγηθεί δεκάδες νεκροί και τραυματίες, Πακιστανοί, Αφγανοί, Μπαγκλαντεσιανοί, Ινδοί, Πολωνοί, Αλβανοί. Είχε προηγηθεί ο 14χρονος Αφγανός που χαρακώθηκε στο πρόσωπο, οι Αιγύπτιοι ψαράδες του Περάματος και οι Πακιστανοί εργαζόμενοι στους Μολάους, που δέχθηκαν δολοφονικές επιθέσεις μέσα στα σπίτια τους. Όλοι αυτοί όχι μόνο υπουργικό διάγγελμα δεν αξιώθηκαν, ούτε καν το δάκρυ της Τρέμη δεν απάλυνε τον πόνο και τα εγκαύματά τους. Στα ψιλά των δελτίων περάσανε τα πάθη τους, και στο κάτω- κάτω, αν θέλουνε οι μούρες τους, οι χαρακωμένες μούρες τους, διαγγέλματα, να γυρίσουν στις πατρίδες τους.
Ο Παύλος Φύσσας είναι ο πρώτος Έλληνας νεκρός, θύμα της Χρυσής Αυγής και αυτό ίσως δημιουργήσει νέα δεδομένα, ίσως αναγκάσει κάποιους από αυτούς που ψηφίζουν ή σκέφτονται να ψηφίσουν το ναζιστικό μόρφωμα να δουν το πράγμα με άλλο μάτι. Δεν αναφέρομαι στους ναζιστές, τους φασίστες, τους δωσίλογους, τους ταγματασφαλίτες, αυτοί είναι τελειωμένες υποθέσεις. Εννοώ τους χιλιάδες ανθρώπους, τους νέους κυρίως ανθρώπους, που νομίζουν ότι ψηφίζοντας την Χρυσή Αυγή τιμωρούν το σύστημα, που νομίζουν ότι θα κάνουν επανάσταση , τρομάρα τους, μέσω του Μιχαλολιάκου και του Κασιδάρη. Τώρα είδαν με τα μάτια τους το πτώμα ενός νέου έλληνα, ενός συμπατριώτη τους που έχει το ίδιο πρόσωπο με αυτούς, το είδαν με τα μάτια τους και ίσως τώρα να αρχίσουν τα μάτια τους σιγά- σιγά να ανοίγουν.
Να ανοίξουν τα μάτια τους και να διαβάσουν κανένα βιβλίο , για να μάθουν ότι οι ναζί δεν σκότωναν μόνο τους ξένους, σκότωναν και τους δικούς τους, τους Γερμανούς. Τους Εβραίους Γερμανούς, τους τσιγγάνους Γερμανούς, τους ανάπηρους Γερμανούς, τους ομοφυλόφιλους Γερμανούς, τους εχθρούς του καθεστώτος, τους εχθρός εντός του καθεστώτος.
Να διαβάσουν για τη νύχτα της 2ας Ιουλίου του 1934, τη Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών, τότε που ο Χίτλερ δολοφόνησε το στενό του συνεργάτη Ερνστ Ρεμ και τους 200 στρατιώτες του από τα SA, τα περίφημα Τάγματα Εφόδου. Κι αν δεν θέλουν να διαβάσουν βιβλία, ας δούνε τους «Καταραμένους» του Λουκίνο Βισκόντι, για να απολαύσουν την άνεση με την οποία η ναζί σκότωναν τα δικά τους παιδιά. Ας δούνε έστω ένα από τα δεκάδες ντοκιμαντέρ για τον Β” Παγκόσμιο Πόλεμο, μπας και μάθουν επιτέλους ότι η ναζιστική εποποιία άφησε ξοπίσω της επτά εκατομμύρια νεκρούς Γερμανούς, πέντε εκατομμύρια στρατιώτες και δύο εκατομμύρια αμάχους.
Στην αρχή το κτήνος θα μαχαιρώσει τους άλλους, τους διαφορετικούς, τους κακούς , μετά θα πάρει το μαχαίρι που εσύ ο ίδιος του έχεις δώσει και θα σου το καρφώσει στην καρδιά. Και τότε, φίλε μου, δεν θα έχει μείνει κανείς για να σε θρηνήσει.
Πηγή avgi.gr