O μαθητής που δίχασε το πανελλήνιο μιλάει στο koutipandoras.gr

Toυ Μάριου Αραβαντινού
Αριστούχος μαθητής Λυκείου σε σχολείο της Δραπετσώνας, γιος βιοπαλαιστών ο 16χρονος Κωνσταντίνος Μανίκας, ο οποίος πριν από περίπου μία εβδομάδα έγραψε και δημοσίευσε....
με αφορμή την απεργία των καθηγητών του, μια επιστολή κόλαφο για το πολιτικό σύστημα, υπάρχει! Βρέθηκε στα γραφεία του HOT DOC και του koutipandoras.gr και μίλησε για την πολιτική, το συνδικαλισμό και τη δημοσιογραφία . Ανέλυσε τις απόψεις του και δήλωσε έτοιμος να παλέψει για το μέλλον του.
Διαβάστε τη συνέντευξή του.

Πώς προέκυψε η ιδέα να γράψεις αυτό το κείμενο;
Καταρχάς βλέποντας την πολιτική κατάσταση και την εξαθλίωση στην οποία μας έχουν οδηγήσει, και με αφορμή το γεγονός ότι οι καθηγητές αποφάσισαν να κάνουν απεργία καθώς επίσης και οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι που κατέκριναν τη συγκεκριμένη κίνηση, λέγοντας ότι παίζουν με το μέλλον των μαθητών που δίνουν πανελλήνιες , αποφάσισα να γράψω τη συγκεκριμένη επιστολή.
Σε σχέση με την απεργία των καθηγητών ποια είναι η άποψή σου;
Πιστεύω ότι είναι απαραίτητη η απεργία, ώστε να έχουμε μέλλον. Γιατί αν δεν γίνει η απεργία σήμερα, τότε τι νόημα έχει να δώσουν τα παιδιά εξετάσεις, αφού δεν θα μπορούν αργότερα να βρουν δουλειά;
Θεωρείς ότι δεν έχει νόημα να δώσει κανείς εξετάσεις γιατί το μέλλον του είναι προδιαγεγραμμένο;
Ναι.
Τι απαντάς στους ανθρώπους που σε κατέκριναν λέγοντας ότι χρεώνεις στο σύστημα κάτι που πιθανώς φοβάσαι ή δεν θέλεις να διεκδικήσεις;
Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Αυτό που λέω είναι ότι η πολιτική και το πολιτικό σύστημα, προκάλεσε το πρόβλημα. Θα είναι δύσκολο να βρω κάποια δουλειά. Θα ανήκω στο 67% των άνεργων νέων. Κι αν βρω δουλειά θα είναι με ελάχιστα χρήματα. ‘Η διαφορετικά πρέπει να γίνω οικονομικός μετανάστης. Λέω ουσιαστικά, ότι οι πολιτικοί και το πολιτικό σύστημα μας οδήγησαν εδώ. Γι’ αυτό προτρέπω μαθητές, γονείς και καθηγητές να αγωνιστούμε όλοι μαζί για το μέλλον μας.
Πώς αντιλαμβάνεσαι αυτόν τον αγώνα; Τι είναι αυτό που πρέπει να γίνει για να αλλάξει η κατάσταση στην Ελλάδα;
Πρέπει να κάνουμε πράξη την αλληλεγγύη. Η κοινωνία πρέπει να είναι υπέρ των καθηγητών και των μαθητών, οι οποίοι αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Μέσα από αγώνες θα καταφέρουμε να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση.
Τι θέλεις να σπουδάσεις; Με τι θέλεις να ασχοληθείς;
Θέλω να περάσω στο Πολυτεχνείο. Η σχολή που με ενδιαφέρει είναι των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ή των Χημικών Μηχανικών. .
Στο κείμενο σου γράφεις ότι ο παππούς σου βρέθηκε κάποτε μετανάστης στη Γερμανία. Φοβάσαι μήπως κι εσύ έχεις το ίδιο μέλλον;
Υπάρχει αυτή η πιθανότητα. Θα προσπαθήσω να μην συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά στην Ελλάδα υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να βρω δουλειά πάνω στο αντικείμενό που θέλω να σπουδάσω.
Η αντίδραση των συμμαθητών και των καθηγητών σου όταν είδαν το κείμενο ποια ήταν;
Οι περισσότεροι το είδαν θετικά και συμφώνησαν στα περισσότερα απ’ όσα έγραφα.
Υποθέτω ότι μετά τη δημοσίευση του κειμένου σου σε πήραν από κανάλια, εφημερίδες… Γιατί επέλεξες να μην μιλήσεις;
Με πήραν από ορισμένα μεγάλα κανάλια. Με πήραν από τον ΑΝΤ1, από το ΣΚΑΪ και από τον ALPHA. Επέλεξα να μην μιλήσω στα συγκεκριμένα κανάλια για τον εξής λόγο: Στην επιστολή μου κατηγορώ τους δημοσιογράφους. Λέω ότι είναι συνυπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση. Ουσιαστικά οι δημοσιογράφοι των μεγάλων καναλιών είναι τα «παπαγαλάκια» των πολιτικών. Από τη στιγμή που τους κατηγορώ, γιατί να πάω να μιλήσω;
Φαίνεσαι πολιτικοποιημένος. Η γενιά σου, οι συμμαθητές σου, οι φίλοι σου, είναι το ίδιο πολιτικοποιημένοι;
Υπάρχουν άτομα τα οποία έχουν πολιτική άποψη, υπάρχουν κι εκείνοι που δεν έχουν εικόνα της κατάστασης.
Οι νέοι έχετε ιδέες για να βγάλετε την Ελλάδα από τη δύνη της κρίσης;
Υπάρχουν ιδέες. Κατά τη γνώμη μου για να αντιμετωπιστεί όλη αυτή η κατάσταση πρέπει να γίνει ανατροπή του συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος.
Η δική σου η γενιά θα συμβιβαστεί ή θα αντιδράσει; Και πώς θα το κάνει αν το κάνει;
Καταρχάς όποια κινητοποίηση κι αν κάνουν οι καθηγητές, εμείς θα είμαστε μαζί τους και πάντοτε θα αγωνιζόμαστε ώστε να αλλάξουμε το μέλλον αυτής της χώρας.
Ποια είναι η άποψη σου για την πολιτική της κυβέρνησης να επιστρατεύει ομάδες ανθρώπων;
Προσπαθεί να καταστείλει τον αγώνα που κάνουν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και να αντιτεθούν στο πολιτικό σύστημα. Και το καταφέρνει.
Φαντάζομαι ότι η επιστολή σου έφθασε στα χέρια των ανθρώπων εκείνων που εσύ κατηγορείς ότι μας οδήγησαν εδώ. Τι νομίζεις ότι μπορεί να σκέφτηκαν;
Αρκετούς δεν τους ενδιαφέρει. Σκέφτονται πως θα βγάλουν περισσότερα χρήματα. Μπορεί να σκέφτηκαν ότι αυτός αποτελεί απειλή.
Θεωρείς ότι το συνδικαλιστικό κίνημα συνέβαλε στη σημερινή κατάσταση;
Είναι προφανές ότι πολλοί συνδικαλιστές είναι πουλημένοι. Είναι με το μέρος των κυβερνήσεων και του πολιτικού συστήματος. Ως αποτέλεσμα, πολλές φορές όταν οι εργαζόμενοι διεκδικούν αυτά που τους ανήκουν, το συνδικαλιστικό κίνημα προσπαθεί να καταστείλει τον αγώνα, να τον λασπολογήσει.

Στην περίπτωση των καθηγητών έγινε αυτό;
Έγινε. Ενώ η πλειοψηφία των καθηγητών είχε αποφασίσει να προχωρήσει σε απεργία, ορισμένοι αποφάσισαν να μην γίνει απεργία. Είναι ξεκάθαρο ότι είναι ξεπουλημένοι.
Στο σχολείο σου, σε μια λαϊκή γειτονία, υπάρχουν παιδιά μεταναστών;
Ναι. Κυρίως Αλβανοί, Πολωνοί και Ρώσοι.
Μιλάς στο κείμενό σου για αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη που θέλει να δείχνει η ΧΑ μοιράζοντας τρόφιμα μόνο σε Έλληνες, δίνοντας αίμα μόνο για Έλληνες, είναι πράγματι αλληλεγγύη;
Δεν είναι αυτό αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη απευθύνεται σε όλο τον κόσμο. Δεν έχει καμία σημασία τι εθνικότητας είναι κάποιος, σημασία έχει ότι είναι άνθρωπος.
Διαβάστε την επιστολή του, όπως δημοσιεύθηκε στο vathikokkino.gr, σε blogs και στα social media

«Λέγομαι Κωνσταντίνος Μανίκας και είμαι μαθητής της πρώτης Λυκείου στο 10o Λύκειο Δραπετσώνας. Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, θέλοντας να εκφράσω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου για το θράσος και την υποκρισία και αυτών που μας κυβερνούν καθώς και όλων αυτών των δημοσιογράφων και ΜΜΕ που τους βοηθάνε για να επιβάλλουν τα άνομα και ανήθικα σχέδια τους σε βάρος των μαθητών και της νέας γενιάς.
Αφορμή είναι η απεργία των καθηγητών μου, μέσα στην εξεταστική περίοδο και τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών και δημοσιογράφων για το μέλλον μου, που κινδυνεύει απ” αυτήν.
Τι λέτε;
Τι μέλλον έχω, – εξαιτίας σας – κι από ποιους πραγματικά κινδυνεύει;
Ας δούμε πρώτα, ποιος διαμόρφωσε το μέλλον και την ζωή όλων, από παλιά.
- Ποιος έφτιαξε το μέλλον του παππού μου και το έντυσε με τα αποφόρια της ΟΥΝΤΡΑ, στέλνοντας τον μετανάστη στη Γερμανία;
- Ποιος κακοδιαχειρίστηκε και κατάκλεψε αυτόν τον τόπο;
- Ποιος ανάγκασε την μητέρα μου να δουλεύει απ το πρωί ως το βράδυ για 530 ευρώ, που αφού πληρώσει λογαριασμούς και φαγητό, δεν περισσεύουν -όχι για να μου πάρει παπούτσια- αλλά ούτε ένα βιβλίο που θέλω απ τον πάγκο του παζαριού;
- Ποιος μείωσε στο μισό τον μισθό του πατέρα μου;
- Ποιος τον συκοφάντησε, τον απείλησε με επιστράτευση, απόλυση – αυτόν και όλους τους συναδέλφους του στις μεταφορές – όταν κατέβηκαν σε απεργίες μόνο και μόνο γιατί ήθελαν να ζήσουν με αξιοπρέπεια;
- Ποιος θέλει να κλείσει την σχολή που διάλεξε ο αδερφός μου για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, στο Πανεπιστήμιο;
- Ποιος μου έδωσε φωτοτυπίες αντί για βιβλία;
- Ποιος με άφησε να παγώνω χωρίς θέρμανση στην τάξη μου;
- Ποιος φταίει που μαθητές λιποθυμάνε απ την πείνα;
- Ποιος άφησε τόσους άνεργους;
- Ποιος οδήγησε 4.000 ανθρώπους στην αυτοκτονία;
- Ποιος άφησε τους παππούδες μας χωρίς περίθαλψη και φάρμακα;
Οι καθηγητές μου ή ΕΣΕΙΣ τα κάνατε όλα αυτά;
Λέτε επίσης ότι οι καθηγητές μου, με την απεργία, θα καταστρέψουν τα όνειρα μου.
Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να είμαι ένας ακόμα άνεργος στο 67% των νέων ανέργων;
Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να δουλεύω ανασφάλιστος και χωρίς ωράρια για 350 ευρώ το μήνα – όπως ψηφίσατε στην τελευταία σας τροπολογία;
Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να γίνω οικονομικός μετανάστης;
Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να γίνω delivery boy;
Δυο λόγια θέλω να πω και στους δασκάλους μου, σ” όλη τη χώρα.
Δάσκαλοι μου, έχετε υποχρέωση απέναντι σ” όλους τους μαθητές ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ.
Αν υποχωρήσετε στον δίκαιο αγώνα σας τότε πραγματικά θα έχετε παίξει με το μέλλον μου και θα το έχετε υποθηκεύσει.
Όποια υποχώρηση και να κάνετε, όποια νίκη της κυβέρνησης, θα μου στερήσει το δικαίωμα να χαμογελάω, να ονειρεύομαι, να ελπίζω, να αγωνίζομαι για καλύτερη ζωή για μια ανθρώπινη κοινωνία.
Στους γονείς, τους συμμαθητές μου και σ” όλη την κοινωνία έχω να πω τα εξής:
Θέλετε αυτοί που μας διδάσκουν να ζουν μες στην εξαθλίωση;
Θέλετε να μας στοιβάξουν σαν εμπορεύματα στις αίθουσες;
Θέλετε να κλείσουν τα σχολεία και να χτίσουν φυλακές;
Θα αφήσετε τους δασκάλους μας μόνους τους σε αυτόν τον αγώνα;
Έτσι θα μας μάθετε να φωνάζουμε αλληλεγγύη;
Θέλετε ο δάσκαλος να είναι παράδειγμα σε μας, αυτοσεβασμού, αξιοπρέπειας μαχητικότητας η παράδειγμα υποδούλωσης;
Θέλετε τελικά να ζήσουμε σαν δούλοι;
Aπό αύριο κιόλας, καταλήψεις σε όλα τα σχολεία από μαθητές και γονείς για να στηρίξουμε τους δασκάλους μας μ” ένα τραγούδι, ένα σύνθημα: «εμπρός να τσακίσουμε τυράννους φασίστες».
Όλοι μαζί για να αγωνιστούμε για δημόσια δωρεάν και ποιοτική παιδεία.

Όλοι μαζί για να ανατρέψουμε αυτούς που κλέβουν το γέλιο μας, το γέλιο των παιδιών σας.»