Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Πέμπτη 28 Μαρτίου σήμερα.....

Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017

Ο κυνηγός κι ονειρευτής Νικόλας Άσιμος

Αν πρέπει να πω κάτι που μου έρχεται πρώτο στο μυαλό για τον Νικόλα Άσιμο είναι ότι δεν έμοιαζε με κανέναν.
Αμφιβάλλω ακόμη και για την ανθρώπινή του υπόσταση. Όπως έλεγε και στο τραγούδι του, στο φαλιμέντο αυτού του κόσμου ήταν αυτός ο καβαλάρης του ουρανού.....


Δεν θέλω καρδιά μου να κλαίς. Δεν ξέρει ο κόσμος να ζει, κατέβα να πάμε πεζοί, τραγουδά. Έχετε ακούσει πιο ωραίο στίχο; Ένας ποιητής με τις τελειότερες δημιουργικές ατέλειες, που το σύστημα δεν μπορεί να τον αντέξει στα στενά του όρια. Που τον ξερνάει και το ξερνάει.



Ο Νικόλαος Ασημόπουλος ξεκινάει από τη Θεσσαλονίκη που γεννήθηκε και την Κοζάνη που μεγάλωσε, γράφει σατιρικούς στίχους, εισάγεται στην Φιλοσοφική, ασχολείται με το θέατρο, κατεβαίνει στην Αθήνα, ασχολείται περισσότερο με τη μουσική, εμφανίζεται σε μπουάτ της Πλάκας. 

Είναι λεπτοκαμωμένος και αεικίνητος, με την χαρακτηριστική γενειάδα του, σαν ένα ξωτικό, που στήνει αυτοσχέδιες παραστάσεις στους δρόμους, που φιλοσοφεί ακαταπαύστως. Που κουβαλάει στο καρότσι με τα βιβλία που πουλάει τη Λίλιαν ή Νιουνιού, την κόρη του.

Μπαταρία. Ο άνθρωπος ρομπότ, ίσως κάπως όπως τον έχει φανταστεί ο Χάξλεϊ στον Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο, ίσως κάπως όπως όλα τα δυστοπικά μυθιστορήματα που βγήκαν αληθινά, με νοητά βύσματα στα μυαλά, με χιλιάδες σε μία πρίζα ή να λειτουργούν με μπαταρία, να ενημερώνονται, να διασκεδάζουν και να νιώθουν ευτυχείς. Εξαιρετικό σχόλιο πάνω στη σύνθλιψη της ελεύθερης υπόστασης.



Από το Σεπτέμβριο του 1978 και για 9 χρόνια κυκλοφορεί 8 παράνομες κασέτες, τις διακινεί ο ίδιος στα κάγκελα του Πολυτεχνείου στην Πατησίων, σε μπαρ και στη γνωστή υπόγα του, στο 41 της Αραχώβης στα Εξάρχεια. Το 1980 ο Νικόλας Άσιμος τυπώνει το Αναζητώντας τους Κροκανθρώπους κι ίσως να μην τους βρήκε ποτέ ή να είναι ο μόνος που τους γνώρισε. 

Venceremos. Δρεπανηφόρα άρματα περνάν, στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν ασυγκίνητο σ' αφήνει. Του απέραντου η ψύχρα. Η παγερή τρυφεράδα. Λέξεις, φράσεις, συναισθήματα, εικόνες, που σε σκίζουν στα δύο ή και σε περισσότερα. Η συνήθεια που πρέπει απ’ έξω της να βγεις. Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες, θα νικήσουμε τελικά;



Από το 1981και μετά, ο Νικόλας Άσιμος νοσηλεύεται σε ψυχιατρεία αρκετές φορές. Δύσκολος. Αλλιώτικος. Που δεν ήθελε να ανήκει. Αναρχικός. Και ακόμα - ακόμα, ούτε αυτό. Ελεύθερος. Ναι αυτό. Ελεύθερος. Έχετε προσέξει ποτέ ότι συνήθως οι πολύ παραπάνω ελεύθεροι φυλακίζονται κάπου, λες και η πολύ παραπάνω ελευθερία χρειάζεται περιορισμό; Ίσως αυτό να είναι το πιο παράδοξο αυτής της κοινωνίας.

Παράτα τα. Αφεντικό του εαυτού του, κατά της ιεραρχίας, κατά του στρατού, κατά κάθε φασίζουσας θέσης, κατά κάθε θεσμού, ολοκληρωτικά αφοριστικός, σε ένα τραγούδι που σου τσιτσιρίζει τα μέσα σου. Παράτησέ τα όλα να ζήσουμε άβολα, οι άλλοι όπως βαδίζουν κι εμείς ανάποδα, λέει. Και κάπως χαμογελάς. Ευτυχώς.



Ο Νικόλας Άσιμος ήταν ένας κροκάνθρωπος που δεν ταίριαζε σε αυτή τη γη, που -όπως γράφει στο βιβλίο του- για αυτόν δεν υπήρχε κόσμος, αλλά ήθελε να δημιουργεί κόσμους, που δυσφορούσε και δυσφορούσαν και οι άλλοι με την ύπαρξή του, που έφυγε αυτοβούλως στα 38 του, κρεμασμένος από έναν σωλήνα στο μαγαζόσπιτό του (στην Καλλιδρομίου τότε), αφού κατηγορήθηκε για τον βιασμό μιας κοπέλας. 

Ουλαλούμ. Το Ουλαλούμ σε ποίηση Γιάννη Σκαρίμπα που σπαραχτικά -και άρα εύστοχα αφού ουλαλούμ (ολολυγμός) σημαίνει σπαραγμός- ερμήνευσε, είναι ίσως από τα πιο όμορφα τραγούδια που υπάρχουν, που μιλάει για τον έρωτα που σπαράζεται από τον θάνατο. 



Όχι, ο βιασμός δεν συγχωρείται, ούτε τα πειράματα αθανασίας - όπως τα ονόμαζε- σε κατοικίδια ζώα. Ο Άσιμος -αδύναμος να κουμαντάρει την ψυχική του ασθένεια- φαίνεται να οδηγούνταν σε φρικτές πράξεις. Καμία δικαιολογία δεν κάνει λιγότερο φρικτό κάτι όπως τα παραπάνω, όμως νομίζω ότι το πνεύμα του νόσησε γιατί το χρησιμοποίησε περισσότερο από άλλους. Ήταν ο ψυχικά ασθενής που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Ένας ψυχικά ασθενής με μια τρέλα γεμάτη σοφία. Όπως όλες οι γνήσιες τρέλες. Από τους ξεπεσμένους ήρωες που στα δράματα συγχωρείς στο τέλος πιο εύκολα από τον αιωνίως αντιπαθή βασιλιά. 

Θα έρθω να σε βρω. Επανεκτελέστηκε από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, όπως και το Αγαπάω και Αδιαφορώ και το Μπαγάσας. Όμως στην αρχική του αγνή απαγορευμένη μορφή, στην ακατέργαστη τραγουδισμένη από εκείνον εκδοχή του, είχε αυτό το κάτι που τον έκανε διαφορετικό, κυνηγό κι ονειρευτή, που τον έκανε αυτόν που ζήταγε πολύ να αγαπηθεί, αυτόν που στα παιχνίδια όλων τους έκανε χαλάστρα, έναν καλλιτέχνη που άφησε στη μουσική μία σπουδαία παρακαταθήκη.



ogdoo.gr

8 σχόλια:

  1. Συνάντησα το Νικόλα Άσημο για πρώτη φορά το χειμώνα του 79 στο πεζούλι των Προπυλαίων από τη μεριά της Ρήγα Φερραίου, να πουλάει κασσέτες με τα τραγούδια του.Νεαρός Αστυνομικός εγώ τότε, μέλος μιας ολιγομελούς ομάδος Αστυνομικών του Τμήματος του Κολωνακίου, που είχε συστήσει ο Διοικητής Γιώργος Νηστικούλης, με αποκλειστικό αντικείμενο τον απεινή διωγμό του παραεμπορίου που ανθούσε τότε στο Αθηναϊκό κέντρο. Ο Άσημος προσήχθη. Μέσα σε λίγα λεπτά όμως αφέθηκε ελεύθερος. Η εντολή ήταν "άνωθεν" και πολύ σαφής. Να μην ξαναπροσαχθεί αλλά να αφεθεί ανενόχλητος να πουλάει τις κασσέτες του.Και μόνο επί της οδού Ρ.Φερραίου. Δεν γνωρίζω τα ακριβή αίτια της ευννοϊκής του μεταχείρισης. Όμως τα υποψιάζομαι.Η ψυχική του πάθηση, αλλά και η τραγική του οικονομική κατάσταση τον είχαν οδηγήσει σε δύσκολες ατραπούς. Ας κρατήσει ο συντάκτης του άρθρου χαμηλούς τόνους στους χαρακτηρισμούς "αναρχικός" και "ασυμβίβαστος",γιατί αυτοί είναι πολύ εύκολοι για να'ναι αληθινοί. Το ότι οι στίχοι του Άσημου έγιναν εφαλτήριο για να κονομήσουν άλλες διΑΣΗΜΟτητες, αυτό είναι γεγονός. Ο Νικόλας πέθανε μ'αυτό το παράπονο στην ψάθα.
    Δ.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΤΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΄΄ΤΑΞΗΣ΄΄ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΄΄ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ΄΄ ,ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΖΟΥΣΑΤΕ ΚΑΙ ΕΤΕΛΟΥΣΑΤΕ ΑΝΩΘΕΝ ΕΝΤΟΛΕΣ ΓΙΑ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ Η ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΞΟΥΣΙΑ.
    ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΕΤΕ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΓΝΩΜΗ ,ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΛΑΣΠΗ ΕΙΧΑΤΕ ΕΤΟΙΜΗ ,ΟΠΩΣ Ο ΓΡΑΦΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ.ΕΞ ΑΛΛΟΥ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΑΝΤΙΡΗΣΗ ,ΟΛΟΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΄΄ΜΕΣΟΝ΄΄ ΒΟΛΕΥΤΗΚΑΤΕ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άδειο το βλέμμα σου, κούφιες οι ώρες μας στα ενυδρεία σε χώσαν ζωή συνηθισμένοι ο καθένας στο ρόλο του κι η φαντασία μας έχει χαθεί την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ17 Μαρτίου 2017 στις 11:37 μ.μ.

    https://www.youtube.com/watch?v=VWQWo0125kw

    Ήταν οι πόρτες μου δίχως μπαχτσέδες
    και μεντεσέδες κρατάνε τη γη
    γίναν οι φτέρνες μου σαν τροχαλίες
    και στον κουβά τους αράζεις εσύ
    αλλάζεις συχνά κάθε τόσο στολή
    αλλάζεις οσμή, αλλάζεις σασί
    και η ελπίδα μας έχει θαφτεί
    σαν τον Ντορή μέσ’ στο παχνί.

    Πάγωσε η ψείρα μου και παραπαίουσα
    μ’ ένα τικ τακ μου ματώνει τ’ αυτιά
    όλα με πρόγραμμα όλα με σχέδιο
    πρωτοκολλήσανε τον έρωτα
    και θες να πετύχω με μια μπαταριά
    χίλια φλουριά, χίλια φλουριά
    για να σου χαρίσω μαντάτα καλά
    να `χεις αγάπη μου λεφτά.

    Ποντικοφάρμακο για τους μεγάλους
    και μουρουνόλαδο για τα παιδιά
    κι έπλεξες σώβρακα για τους φαντάρους
    και θυσιάστηκες πατριωτικά
    σου στέλνω μύνημα μ’ ένα ταμ ταμ
    να μαγειρεύεις με βιτάμ
    κι ήσουνα γόησα κι έκανες μπαμ
    κι εγώ σε ψάχνω στο χαμάμ.

    Άδειο το βλέμμα σου, κούφιες οι ώρες μας
    στα ενυδρεία σε χώσαν ζωή
    συνηθισμένοι ο καθένας στο ρόλο του
    κι η φαντασία μας έχει χαθεί
    την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
    για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
    την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
    για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ.

    Μία διαδήλωση δέκα μικρόφωνα
    και τα μεγάφωνα στη διαπασών
    χιλιάδες δίποδα με μαγνητόφωνα
    κι έχουν λουστεί με την ίδια λοσιόν
    ξεπουληθήκαμε στο γιουσουρούμ
    για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
    κι ο εαυτούλης σας πέταξε βζούμ
    ταρατατατζούμ, ταρατατατζούμ.

    Ω εποχή μού θυμίζεις τον Καίσαρα
    κι οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν
    κι όσο γερνώ μπουσουλώ με τα τέσσερα
    τα τροχοφόρα με προσπερνούν
    φεύγω να πάω να βρω στο Μπανκόγκ
    τον σύντροφό μου τον Κινκ Κονκ
    μές στο μυαλό μου βαράνε τα γκόγκ
    μοιάζω με μπάλα του πινκ πογκ

    Μας εκτελούνε με σφαίρες ντούμ ντούμ
    σφαίρες ντούμ ντούμ, σφαίρες ντούμ ντούμ
    κι εμείς ξεπουλιώμαστε στο γιουσουρούμ
    ταρατατατζούμ για ένα κουστούμ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΑΣΙΜΟΥ πριν αυτοκτονήσει.

    Μήνυμα προς όλους, για όλα.

    Μια είναι η βόλτα, μόνο μια, αυτή θα μας λευτερώσει.

    Δε σταματάει αυτή η βόλτα, ούτε ποτέ της έχει αρχίσει.

    Magic theater fur fur

    …Το μεγαλύτερο θέατρο στην ιστορία, που καταργεί την ιστορία. Εγώ που το έχω ξεκινήσει έχω αναλάβει την ευθύνη.

    Με ξέρουν όλοι οι σοφοί του κόσμου, κι όλοι οι καλλιτέχνες του πλανήτη.

    Στην αρχή υπήρξα μονάχος μου, τώρα υπάρχουν κι άλλοι πολλοί που μπήκανε στο θέατρο μας.

    Ανθρώπους ψάχνουμε όχι ιδεολογίες, Ανθρώπους να’χουν θάρρος, αγάπη, καλοσύνη. Ανθρώπους που δεν είναι ψεύτες, ρηχοί και βολεμένοι και ξέρουν να δίνουνε, όχι να ρουφάν και να εκμεταλλεύονται τους γύρο. Ανθρώπους έστω με καρδιά. Ας είναι δικηγόροι, παπάδες και αστυνόμοι. Ας είναι και χαφιέδες, κομουνιστές, αναρχικοί, αρκεί να έχουν τόλμη να κρατήσουν ένα λόγο και να πούνε την αλήθεια.

    Αν δεν καταλαβαίνετε το θέατρο μας και μας κοροϊδεύετε ακόμα δεν φταίμε εμείς.

    Εμείς έχουμε τη γνώση. Αυτή που δεν έχουν όλοι μαζί οι κυβερνήτες, οι δικαστές και οι γιατροί.

    Σας κολλάμε στον τοίχο με ένα ζελοτέιπ.

    Είμαστε καθαροί γι’ αυτό ζούμε μέσα στις υπόγες και χαρίζουμε.

    Δίνουμε παραστάσεις στην πλατεία και χαίρονται τα παιδάκια και δεν έχουμε λεφτά.

    Είμαστε αυτόδουλοι της καλοσύνης . ξέρουμε να δημιουργούμε όχι να καταστρέφουμε. Ξενυχτάμε μέρα νύχτα και φτιάχνουμε μονάχοι τα όργανα μας.

    Οι άλλοι σπανέ λάμπες και μπουκάλια, εμείς τα καθαρίζουμε με σκούπες. Οι σκουπιδιάρηδες είναι μαζί μας και όλοι οι άνθρωποι το πλανήτη.

    Ρωτήστε στην περιοχή των Εξαρχείων που μας ξέρει. Μας αγαπάνε όλοι. Ρωτήστε αν χρωστάμε τίποτα και σα κανένα. Σε όλους έχουμε δώσει παραπάνω.

    Μπακάληδες, ψιλικατζήδες, περιπτεράδες, ταβερνιάρηδες μας εκτιμάνε.

    Χαρίζουμε το γέλιο, αγάπη και ευτυχία.

    Κάναμε τους γέρους να αισθάνονται παιδιά.

    Τα πρεζόνια να κόψουνε την άσπρη και να γελάνε.

    Εγώ που το’ χω ξεκινήσει δεν έδειρα ποτέ και πουθενά κανένα.

    Με έχουν περάσει από όλα τα μπουντρούμια και το κορμί μου είναι γεμάτο πληγές.

    Τα όπλα μου είναι πιστολάκια και νταούλια απ’ αυτά που παίζουν τα παιδάκια, παίζει και η μικρή μου κόρη.

    Όταν όλοι εσείς κολλάτε αφίσες και γεμίζετε σκουπίδια την Αθηνά εγώ σας πολεμάω με μια ζωγραφιά στον τοίχο του σπιτιού μου. Εκεί που ήταν βόθρος και μπάζα και ουρλιάζανε τα κομπρεσέρ.

    Εκεί μένω τώρα, τρία χρόνια μαζί με την μικρή μου κόρη, φιλοξενώντας κι άλλους που δεν είχανε να φανέ και που να κοιμηθούνε.

    Και δε φοβάμαι να δώσω τη διεύθυνση μου, την ξέρουν όλοι

    ‘ΑΡΑΧΩΒΗΣ 41′ ΕΞΑΡΧΕΙΑ

    ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΠΟΝΑ.

    ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΩ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ.

    Έμαθα πως συνεχίζονται οι διώξεις εναντίον μου. Πως βάλανε εισαγγελέα για να με βάλουνε ξανά στο ψυχιατρείο και να μου κάνουν ίσως και λοβοτομή

    Είμαι υποχρεωμένος να με σώσω

    Καταγγέλλω λοιπόν δημόσια.

    Στις 6 Οκτώβρη με πιάσανε έξω από το δρόμο του σπιτιού μου να παίζω θέατρο του δρόμου.

    Με σύρανε με τη μια στο αστυνομικό τμήμα, με δέσανε με χειροπέδες, μου σπάσανε τα πλευρά μου, με πήγαν στο Αιγινίτειο ψυχιατρείο, με είχανε δεμένο.

    ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΑ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΣ ΛΕΝΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ και αυτοί με βγάλανε τρελό.

    Έκανα ακόμη και αυτούς που με χτυπούσαν να γελάνε.

    Αντί να τηρήσουν ένα λόγο ότι πια δε θα μ’ αγγίξουν με σύρανε δεμένο στο ΔΑΦΝΙ.

    Στο χειρότερο μπουντρούμι με ξάπλωσαν, με ξαναχτύπησαν και μου κάνανε ενέσεις απ’ αυτές που σκοτώνουνε βουβάλια (παρ’ όλο που πάλι μου δώσανε λόγο ότι δεν θα μ’ αγγίξουν ) και με πάτησαν σα χαλάκι και με βάλανε με τις χειρότερες ρουφήχτρες.

    Τους αρρώστους που προσπαθούσαν να μου πάρουν το ρολόι και ότι άλλο είχα πάνω μου, ακόμη και το τελευταίο μου τσιγάρο.

    Όλοι οι γιατροί του κόσμου δεν τήρησαν ένα λόγο.

    Αλλά εγώ κατάφερα και βγήκα και είμαι ζωντανός.

    Σε λιγότερο από δυο μέρες κι απ’ το χειρότερο μπουντρούμι.

    Ας έρθουν οι ψυχίατροι μια βόλτα μαζί μου και θα τους δείξω.

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
    ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΟΣ.

    ΞΕΡΩ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΩ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΟΥΖΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΣΠΙΡΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.

    Ευχαριστώ όλους όσους κινητοποιήθηκαν για να με βγάλουν έξω, αν και κάπως καθυστερημένα. Ήμουν ήδη έξω και περίμενα τον πατέρα μου να βάλει μια υπογραφή.

    Ευχαριστώ την Κατερίνα Γώγου που παράτησε το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ήρθε.

    Ιδίως το Διονύση το Σαββόπουλο καθώς και το φίλο μου ψυχίατρο Δημήτρη Μαντούβαλο.

    Πήγα χθες μονάχος στο αστυνομικό τμήμα, ρώτησα αν κατά λάθος άγγιξα κανένα, μου είπαν όλοι όχι

    Τους ζήτησα να μου δώσουν πίσω ένα μενταγιόν και μια καρφίτσα ανεκτίμητης αξίας (μου είναι χαρισμένα) Κάνανε ότι δεν ξέρουνε και ούτε το μισοσπασμένο χέρι μου δεν είχαν την τόλμη να μου σφίξουν.

    Ας μου τα δώσουν όλα πίσω και τους συγχωρώ όλους.

    ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΤΙΣ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ.

    ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΩ ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΩ ΝΑ Μ’ ΕΚΤΕΛΕΣΕΤΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ. ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΑΩ ΠΑΡΑ ΤΟ ΨΕΜΑ, ΣΤΑΥΡΟ Η ΚΡΕΜΑΛΑ.

    Τώρα εγώ βρίσκομαι αποσυρμένος στο προσωπικό μου νησάκι όπου κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει. Εδώ βλέπω και τη νύχτα και χρειάζεται να ξεκουραστώ και να θεραπεύσω το πληγωμένο μου κορμί.

    Ταχυδρομώ αυτό το γράμμα στον πληρεξούσιο μου δικηγόρο. Προς όλους και για όλα.

    Ακόμα και στους ψυχιάτρους και τον τυχόντα εισαγγελέα.

    Βοηθήστε με να επανέλθω στον κόσμο και να παίξω τη μουσική που δεν έπαιξα ακόμα. Και ας μου σπάσανε τις κιθάρες και τα μηχανήματα μου. Δεν ζητάω αποζημίωση, ένα μονάχα συγνώμη εγώ ζήτησα χιλιάδες.

    Καλώ τους φίλους δημοσιογράφους που με ξέρουν όλοι. Τώρα που κινδυνεύω, να δημοσιεύσουν το γράμμα, όλο, χωρίς περικοπές.

    Τόσες συναυλίες έχω δώσει και δε γράφτηκε γραμμή. ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ και σας συγχωράω. Πολεμήστε την ΑΛΗΘΕΙΑ. Είναι αυτό που έχετε ξεχάσει.

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ....

    Το μήνυμα της βόλτας είναι για όλους και για όλα.

    Για όσους δεν καταλαβαίνουν και με θεωρήσανε τρελό εμένα ας κάνουνε τον κόπο να μελετήσουν βιβλία.

    Όπως το ’1984′ του Όργουελ το λύκο της στέπας του Έρμαν Έσσε, τις ‘ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΗΣ’ του Δον Χουάν, τον Ευριπίδη, τον Αισχύλο, τον Αριστοφάνη, την Αρχαία Ελληνική Μυθολογία για το Διόνυσο, τον Πάνα, τον Ιάσονα και άλλους, τη ‘Δολοφονία του Χριστού’ του Βίλχελμ Ράιχ, την Αποκάλυψη του Ιωάννη το Διογένη με το φανάρι, την κατσαρίδα που έμαθε να πετάει.

    Η ας διαβάσουν το βιβλίο μου ‘ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΚΡΟΚΑΝΘΡΩΠΟΥΣ’ και πολλά άλλα, ΖΕΝ και ΓΙΟΓΚΑ, ακόμα και τον Αϊνστάιν.

    Εγώ τα κάνω πράξη κάθε μέρα και στο δρόμο.

    ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΑΘΩΩΣΩ.

    Αλλιώς ο άγγελος του κόσμου το είπε και θα το κάνει, θα φύγει και θα σας αφήσει να περπατάτε μπουσουλώντας ή θα σας κολλήσω τη χειρότερη βρισιά που λέω,

    ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΕΣ.

    Καλώ και το Μίνω Βολανάκη να έρθει και να μας σφίξει το χέρι.

    Εμείς κάνουμε συμβάντα και χάπενινγκ και όχι αυτός στα Βραχιά.

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ

    Και όλο το MAGIC THEATER FUR FUR

    Υ.Γ.

    ΞΕΚΟΥΝΗΘΗΤΕ ΟΜΩΣ ΑΜΕΣΩΣ.

    Η αλλιώς πάτε μια βόλτα μέχρι το πολυτεχνείο εκεί που είναι εκείνο το κεφάλι που προσκυνάτε όλοι. Κάντε τον κόπο, σκύψτε και διαβάστε.

    ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Κάτω δεξιά είναι γραμμένο του Ανδρέα Κάλβου είναι.

    Ή πάτε μια βόλτα μέχρι τον τάφο του Καζαντζάκη κάτι γράφει ‘Δεν έχω τίποτα να χάσω. Είμαι ελεύθερος’

    ΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΜΑΙ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ

    ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. https://www.youtube.com/watch?v=uEk9OpOYp3A

    Εγώ με τις ιδέες μου
    κι εσείς με τα λεφτά σας,
    νομίζω πως τα θέλετε μονά ζυγά δικά σας,
    δε θέλω την κουβέντα σας
    ούτε τη γνωριμιά σας.

    Θα χτυπήσω εκεί που σας πονάει,
    κανένα δε θα αφήσω εμένα να κερνάει.
    θα με χρίσω ιππότη και τζεντάι
    και άμα ξεμεθύσω
    σας λέω και γκοντμπάι.

    Και οι θεοί σαν πείθονται
    εάν υπάρχει ανάγκα,
    για πόλεμο δεν έκανα
    ποτέ εγώ το μάγκα
    και ούτε νεροπίστολο
    δεν έχω στην παράγκα.

    Θα τραβήξω το δρόμο μου όσο πάει
    κανένα δε θα αφήσω
    εμένα να κερνάει,
    Θα απολύσω κι όποιον με περιγελάει,
    χιλιάδες δυο αλήθειες
    ο πόνος μου γεννάει.

    Εγώ στα δίνω έτοιμα
    κι εσύ τα θες δικά σου
    λιγούρα που σε έδερνε
    παρ’ όλα τα λεφτά σου
    και ούτε στο νυχάκι μου
    δε φτάνει η αφεντιά σου.

    Δε σε παίρνει εμένα να κοιτάξεις
    χωρίς καμιά ουσία εσύ
    θα τα τινάξεις.
    Είσαι θύμα του νόμου και της τάξης
    δεν ξέρεις καν το λόγο
    για να με υποτάξεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τι το ψάχνετε συντρόφια
    η εξουσία έχει σκοπό
    θέλει Άσημους ανθρώπους
    κρεμασμένους απ΄το λαιμό.
    Είναι το έργο τους γνωστό
    και σαφώς διαχρονικό.

    (αφιερωμένο στα όργανα της τάξης που δήθεν έκαναν τα στραβά μάτια στον Νικόλα για το έγκλημα!με τις κασέτες)
    bolivar

    ΑπάντησηΔιαγραφή