Γράφει ο Γιάννης Μαρρές .....
για λογαριασμό του περιοδικού αυτού. Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε και εγώ αντιγράφω μερικές απαντήσεις μου στις ερωτήσεις του Δημήτρη Φαφούτη.
Ερώτηση: «Από πού δέχθηκες τις πιο σημαντικές επιδράσεις στη ζωή σου και κατ’ επέκταση στο έργο σου; Πότε ανακάλυψες την τάση και την επιθυμία να γράψεις; Τι σε πρωτοαπασχόλησε; Ποια η συγγραφική σου πορεία έκτοτε;
Απάντηση: Τα προσωπικά μου βιώματα και όλα όσα συμβαίνουν στους συνανθρώπους μου, όπου κι αν ζουν αυτοί, ασκούν σημαντική επίδραση πάνω μου και κατ’ επέκταση στο πνευματικό μου έργο. Η χαρά, η λύπη, ο πόνος, η αγάπη, το μίσος, η δυστυχία, η ευτυχία, τα βάσανα, οι διάφορες πολιτικές και κοινωνικές καταστάσεις και άλλα ακόμα όμοια ή παρόμοια πράγματα, με ενοχλούν, με πειράζουν και έτσι κάποια στιγμή θα βγει από μέσα μου ένα, ας πούμε, ποίημα, ένα διήγημα, ένα δοκίμιο κλπ.
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΡΕ ΟΤΑΝ ΖΟΥΣΕ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΡΕΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ.
Ερώτηση: Γιατί από παλιά, αλλά και περισσότερο τώρα καταγίνεσαι με ιστορικά θέματα; Τι ψάχνεις μέσα στα ιστορικά γεγονότα;
Απάντηση: Από μικρός μου άρεσε να διαβάζω ιστορικά βιβλία. Κι έχω διαβάσει πολλά τέτοια βιβλία. Κάποτε και ύστερα απ’ τα διαβάσματά μου αυτά, κατάλαβα πως κάτι συμβαίνει, όπως λέμε, εδώ. Παρατήρησα πως για συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα υπάρχουν διαφορετικές ή και αντίθετες ακόμα απόψεις, οι οποίες διατυπώνονται από διάφορους ιστορικούς στα βιβλία τους. Αναρωτήθηκα γιατί συμβαίνει αυτό. Κι άρχισα να ερευνώ, για να μπορέσω να ξεδιαλύνω τα πράγματα, να βρω την αλήθεια. Τα ιστορικά βιβλία μου επιδιώκουν την επίτευξη του σκοπού αυτού. Νομίζω πως τα κατάφερα και αν επιβεβαιωθεί ο ισχυρισμός μου αυτός και απ’ τους αναγνώστες των βιβλίων μου αυτών, θα μου επιτραπεί, πιστεύω, να έχω το δικαίωμα να νοιώθω μεγάλη ικανοποίηση γι’ αυτό».
ΣΤΑ ΚΑΡΚΑΒΕΛΙΑ. ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ-ΒΡΕΤΑΚΟΣ-ΛΟΥΚΑΣ-
Ερώτηση: «Τι κατά τη γνώμη σου πρέπει να υπηρετεί η τέχνη (η λογοτεχνία στην περίπτωσή μας) και τι οι θεράποντές της. Η «στράτευση» στην Τέχνη, θέμα πολυσυζητημένο και αμφιλεγόμενο, τι έννοια έχει για σένα»;
Απάντηση: «Προσωπικά πιστεύω πως η λογοτεχνία πρέπει να υπηρετεί τον άνθρωπο, δηλαδή να τον βοηθάει να γίνει καλύτερος απ’ ότι είναι. Πράγμα που αν επιτευχθεί, θα είναι καλό για όλους τους ανθρώπους όλων των χωρών του κόσμου. Σχετικά με την «Στρατευμένη Τέχνη», έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς διάφορες απόψεις από αξιόλογους πνευματικούς ανθρώπους, Έλληνες και ξένους, διαφορετικές πολλές φορές. Αν η ονομαζόμενη «στρατευμένη Τέχνη» υπηρετεί τον άνθρωπο, όπως είπα και πιο πάνω, δεν πρέπει νομίζω να χολιάζεται δυσμενώς και ούτε πολύ περισσότερο να απορρίπτεται». 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΡΕΣ ΚΑΙ ΚΙΚΗ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ- ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΦΘΙΩΤΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ
Ερώτηση: «Απ’ ότι γνωρίζω, πολλοί νέοι ή νεοεμφανιζόμενοι στη λογοτεχνία, ζητάνε τη γνώμη σου και τη βοήθειά σου. Τι θα τους συμβούλευες για να μην απογοητευθούν και για να βρούνε το σωστό τους δρόμο;»
Απάντηση: «Με τους νεοεμφανιζόμενους στη λογοτεχνία νέους κι εννοώ βέβαια αυτούς που κατοικούν στα χωριά που βρίσκονται κοντά στο χωριό μου, όταν έρχονται στο σπίτι μου, συζητούμε πολλά πράγματα σχετικά με τα ποιήματα ή τα διηγήματα που έχουν γράψει. Ακούω τις απόψεις τους για τη λογοτεχνία, τους λέω τις δικές μου- κάπου διαφωνούμε; κάπου τα βρίσκουμε και τελικά καταλήγουμε σε σωστά συμπεράσματα. Οι συζητήσεις αυτές είναι πράγματι χρήσιμες και για κείνους και για μένα. Διαβάζω προσεκτικά τα κείμενα που έχουν γράψει και σε όσους απ’ αυτούς όλα το δείχνουν πως μπορεί κάποτε να γράψουν, αποφεύγοντας βέβαια όλα εκείνα που ζημιώνουν λογοτεχνικά τα κείμενά τους, τους προτρέπω να διαβάζουν πολλά αξιόλογα λογοτεχνικά βιβλία, Ελλήνων και ξένων συγγραφέων και προπαντός να καταλάβουν πως όσο ταλέντο και αν έχουν δεν φτάνει μόνο αυτό. Χρειάζεται διάβασμα, υπομονή, επιμονή και αδιάκοπο γράψιμο».
ΜΕ ΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΒΡΕΤΑΚΟ
Ερώτηση: «Το σπίτι σου στη Σουβάλα Παρνασσίδας, από παλιά έχει γίνει πέρασμα και τόπος φιλοξενίας ανθρώπων των γραμμάτων, θυμάσαι κάποιες έντονες στιγμές απ’ τις επισκέψεις αυτές;»
Απάντηση: «Από το σπίτι μου πέρασαν κατά καιρούς οι παρακάτω πνευματικοί άνθρωποι:
Νικηφόρος Βρεττάκος, Βασιλείου Αλέκος, Βαλασκαντζής Δημήτρης, Γεράνης Στέλιος,Γαρίδης Κώστας, Γεωργούσης Γιώργος, Γρίβας Στάθης, Δαμιανάκου Βούλα, Θανασέκος Λουκάς, Κορδάτος Γιάννης, Κούσουλας Λουκάς,Κούσουλας Κώστας, Λιάτσος Δημήτρης, Λιόλιος Αργύρης, Μπλέτας- Δούκαρης Νίκος, Μετσόλης Γιώργος, Μιχελής Ντίνος, Μπακαγιάννη Πέλλα, Νικόπουλος Νάσος, Ρέγκου Μαρία, Ρώτας Βασίλης, Σταφυλάς Μιχάλης, Σκουρογιάννης Γιώργος, Τζουβάλης Δημήτρης, Τζουβάλη Αρσινόη, Τρανούλης Τάκης, Φραγιάς Ανδρέας, Φαφούτης Δημήτρης, Χατζής Δημήτρης, Χατζοπούλου- Καραβία Λία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΑΦΟΥΤΗΣ-ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΑΚΟΣ -ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΡΕΣ
Η γυναίκα μου και εγώ, κάναμε ότι μπορούσαμε για να νοιώθουν άνετα οι άνθρωποι αυτοί στο σπίτι μας, όσες ώρες έμεναν σ’αυτό. Πιστεύω πως τα καταφέραμε. Θα μπορούσα ν’ αναφέρω πολλές έντονες στιγμές που έζησα μαζί τους κατά τις ώρες της φιλοξενίας. Ωστόσο για ευνόητους λόγους θα το αποφύγω αυτό. Θα ειπώ μόνο πως εκείνες τις τόσο συγκινητικές και χαρούμενες στιγμές η γυναίκα μου κι εγώ δεν θα τις ξεχάσουμε ποτέ.
Ο Γιάννης Μαρρές με φίλους του στη Σουβάλα
Σουβάλα. Γιάννης Μαρρές, Λουκάς Κούσουλας, Γιώργος Σκουρογιάννης.
Ερώτηση: «Η αναγνώριση του έργου ικανοποιεί και δίνει κουράγιο. Εσύ πως αντιμετωπίζεις αυτή την αναγνώριση; Πως θα την ήθελες; Πως έχει γίνει μέχρι τώρα;
Απάντηση: Οι ποιητές, οι συγγραφείς και όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι, δεν γράφουν τα έργα τους για τον εαυτό τους- αν ήταν έτσι δεν θα δημοσίευαν τα έργα τους αυτά, θα τα κρατούσαν κλεισμένα στα συρτάρια των γραφείων τους. Τα γράφουν για τους συνανθρώπους τους, γι’ αυτό και τα εκδίδουν. Η αναγνώριση της αξίας των έργων τους και βέβαια τους ικανοποιεί και βέβαια τους δίνει κουράγιο για να συνεχίσουν την προσπάθειά τους. Η αναγνώριση της αξίας του πνευματικού έργου μου μ’ ενδιαφέρει οπωσδήποτε , αλλά η αναγνώριση θέλω να είναι αντικειμενική κι αυτό σχετικά πάντα με τη δική μου πνευματική προσφορά έχει γίνει τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή. Δεν ζητάω τίποτα περισσότερο.
Ερώτηση: «Και η Σουβάλα, το όμορφο χωριό του Παρνασσού, τι είναι για σένα; Αυτή η γωνιά, που ρίζωσες και δημιούργησες, πόσο σε έκανε να χαρείς ή και να κλάψεις;»
Απάντηση: « Στη Σουβάλα το όμορφο πράγματι αυτό χωριό που βρίσκεται στα ριζά του πολυτραγουδισμένου Παρνασσού, μπροστά από κάμποσα χρόνια πρωτόδα το φως της μέρας. Εδώ μεγάλωσα, έζησα και ζω. Εδώ έκανα όνειρα για τη ζωή μου, εδώ τραγούδησα, χάρηκα, έκλαψα, απογοητεύτηκα, αγωνίστηκα να κρατήσω όρθιο τον εαυτό μου, γιατί με πάλεψαν και με παλεύουνε πολλά. Εδώ διαβάζω και γράφω. Εδώ δέχομαι τους φίλους μου που κάθε τόσο έρχονται στο σπίτι μου για να με ιδούν και να τους ιδώ- και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Τη Σουβάλα, την ιδιαίτερη πατρίδα μου, την αγαπώ όσο λίγα πράγματα στη ζωή μου - τι άλλο να ειπώ…;»
Περ. «Εμβόλιμον» φυλ.6 σελ.88
Άσπρα Σπίτια, 1990
"Γ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου