Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Πέμπτη 28 Μαρτίου σήμερα.....

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Μπλόκο της Κοκκινιάς: 71 χρόνια μετά η μνήμη παραμένει ζωντανή

Εβδομήντα ένα χρόνια συμπληρώθηκαν -από τη μέρα εκείνη- 17 Αυγούστου-  του σκληρού καλοκαιριού του 1944 που δυνάμεις του γερμανικού στρατού κατοχής, μαζί με Έλληνες ταγματασφαλίτες, συνολικά 3.000 βαριά οπλισμένοι άνδρες, εισέβαλαν στην Κοκκινιά, αναγκάζοντας όλον τον ανδρικό πληθυσμό, ηλικίας από 14 έως 60 ετών, να συγκεντρωθεί στην πλατεία της Οσίας Ξένης.....
Σχεδόν 25.000 Κοκκινιώτες υπέμειναν κάτω από τον καυτό ήλιο το μαρτύριο της δίψας, καθώς οι καταδότες, φορώντας μαύρες κουκούλες, τριγυρνούσαν ανάμεσά τους, υποδεικνύοντας όποιον είχε σχέση με την Αντίσταση.
Όσους διάλεγαν οι κουκουλοφόροι, Γερμανοί και ταγματασφαλίτες τους ξεχώριζαν από τον σωρό και, βασανίζοντάς τους απάνθρωπα για να προδώσουν, τους μετέφεραν λίγο παραδίπλα, στη μάντρα του παλιού ταπητουργείου της Oriental Carpet, ένα εργοστάσιο που στη διάρκεια της Κατοχής παρέμενε κλειστό.
Εκεί, γερμανικές δυνάμεις εκτελούσαν ομαδικά τους αγωνιστές. Συνολικά, 74 αγωνιστές, οι περισσότεροι νεαρής ηλικίας άφησαν την τελευταία τους πνοή την τραγική εκείνη μέρα στη Μάντρα του Μπλόκου.
Παράλληλα, σε πολλά άλλα σημεία της πόλης, οι ταγματασφαλίτες και οι Γερμανοί έκαναν έρευνα στα σπίτια και εκτελούσαν όποιους άνδρες έβρισκαν μέσα. Την ίδια τύχη είχαν και κάποιοι από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ που έδωσαν μάχη με τις δυνάμεις κατοχής, ενώ άλλοι κατάφεραν να ξεφύγουν από τον κλοιό με το όπλο στο χέρι. Συνολικά, εκείνη την τραγική 17η Αυγούστου 350 άνθρωποι υπολογίζεται πως έχασαν τη ζωή τους σε όλα τα σημεία της Κοκκινιάς, ενώ από τους συγκεντρωμένους στην πλατεία Οσίας Ξένης 8.000 ξεδιαλέχτηκαν ως όμηροι και μεταφέρθηκαν στο Χαϊδάρι.
Για να τιμήσει την 71η επέτειο του Μπλόκου, ο Δήμος Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη διοργανώνει τη Δευτέρα εκδηλώσεις μνήμης με επίκεντρο τη Μάντρα. Οι συμμετέχοντες θα έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν τον ιστορικό τόπο, να δουν την ιστορική Πορτάρα, τη διατηρητέα ξύλινη πόρτα, από την οποία πέρασαν τους μελλοθανάτους, αλλά και τον χώρο των αργαλειών, όπου έγιναν οι εκτελέσεις. Στον βοηθητικό στεγασμένο χώρο του υφαντουργείου φιλοξενούνται οι φωτογραφίες και αναγράφονται τα ονόματα των εκτελεσμένων, ενώ στον περιβάλλοντα χώρο φιλοξενούνται ιστορικά τεκμήρια και γλυπτά που φιλοτέχνησαν οι Μιχάλης Κάσσης και Μιχάλης Παπαδάκης.
koutipandoras













Μουσική:   
Μάνος Χατζιδάκις
Το φίλο μας που χάσαμε μιαν άδικη στιγμή
κανείς δε θα τον ξαναδεί να γέρνει ευβλαβικά
στον επιτάφιο αποβραδίς, στον ώμο μου ολονυχτίς
και το πρωί, νωρίς στο θάνατό του οριστικά.

Ποιος ήταν ποιος, ποιος ήταν ποιος και πού `χε γεννηθεί
κανείς δεν ξέ , κανείς δεν ξέ , δεν ξέρει να το πει.
Ήτανε νέος, σχεδόν παιδί και φίλος μας ως το πρωί.

Τώρα κανείς δεν περιμένει να τον δει
απ’ τη γωνιά του δρόμου να μας προσκαλεί.
Μια σφαίρα αστόχαστη μες τις πολλές και ξαφνική
τον πήρε μες σε μια στιγμή, άδικη και πικρή στιγμή.

Και τον ανάγκασε να ζει, αν ζει ( τρις)
στον ουρανό ή μες στη γη, κανείς δεν ξέρει να το πει.

Τον φίλο που αγαπήσαμε σε χρόνια μυστικά
κι έγινε εικόνα μαγική ενός καιρού που δε γυρνά,
ενός παιδιού που μας κοιτά με λύπη κι απορεί.
Γιατί να φύγει ξαφνικά για πάντα ένα πρωί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου