Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Πέμπτη 28 Μαρτίου σήμερα.....

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

ΛΗΣΤΑΡΧΟΙ........... ΟΙ ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ .......... ΟΙ ΩΡΑΙΟΙ ΤΩΝ ΟΡΕΩΝ

Του "Γ" { Επιλογή  και  σύνδεση  κειμένων  , εικόνων  και  βίντεο}


Έγραφε  σε  χρονογράφημά  της  "Η  εφημερίς  των  Βαλκανίων"( είναι το ημερήσιο φύλλο που εξέδιδε ο Νίκος Καστρινός από το 1918)... .
Κάθε χώρα έχει και από εν διακριτικόν, και η Ελλάς την ληστείαν. Δεν ημπορεί να υπάρξη Ελλάς δίχως ληστάς, δίχως κλαρί, δίχως βασιλείαν του βουνού. Η Ελληνική ληστεία, ζυμωμένη με τα ιερώτερα εθνικά κατορθώματα δεν είναι δυνατόν να τερματίση την παράδοσιν. Ο Μπαμπάνης, ο Γιαγκούλας και οι λοιποί βασιλείς των ορέων κρατούν με αυταπάρνησιν την Ελληνικήν παράδοσιν...

              Σπάνια φωτογραφία με τους λήσταρχους Αρβανιτάκηδες του 1870

Έτσι περιέγραφε  η  εφημερίδα το φαινόμενο των ληστρικών επιθέσεων στην ύπαιθρο της μεταεπαναστατικής Ελλάδας, που έλαβε διαστάσεις θρύλου για αρκετές περιπτώσεις καταζητούμενων ληστών.



width="560">



Από τον Νταβέλη , τον  Γκαντάρα,  τον Γιαγκούλα μέχρι τον Παλαιοκώστα άλλαξαν πολλά. Κάποιες λεπτομέρειες όμως εξακολουθούν να παραμένουν σταθερές αξίες.


Ο Χρήστος  Νταβέλης, ο Φωτης Γιαγκούλας, ο  Θωμάς  Γκαντάρας, οι Μπαμπάνηδες, ο Τζατζάς, οι Ρετζαίοι, οι Αρβανιτάκηδες, οι Κουμπαίοι, 
οι αδερφοί Παπαγεωργίου ,είναι μερικά από τα ονόματα που το άκουσμά τους προκαλούσε τον φόβο και τον τρόμο από το 1830 και μετά σε ολόκληρη την ελληνική επαρχία. Οι «ιππότες των ορέων» ήταν στην πλειονότητά τους χωρικοί (αγρότες, κτηνοτρόφοι), τους οποίους η κοινωνική αδικία -με βάση τη δική τους αντίληψη- ανάγκαζε να βγουν στο κλαρί και στην παρανομία.


Στη βία αντιτάσσανε βία. Εκατοντάδες δολοφονίες, κλοπές και απαγωγές περιλαμβάνονται στο ενεργητικό τους. Μισήθηκαν θανάσιμα κυρίως από την καθεστηκυία τάξη -από την οποία κυνηγήθηκαν μέχρις αποκεφαλισμού- αλλά αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν  από μεγάλο μέρος του φτωχού λαού, που έβλεπε σε αυτούς τους απροσκύνητους, τους εκδικητές των χαμένων ονείρων τους{"Αφού σας φτιάσαμεν το ρωμέικον μας κάνατε και είλωτες, θα μας παλουκώσετε γιατί χύσαμε το αίμα μας δι' αυτήν την πατρίδα και τίποτις δεν κερδίσαμε .Γιόμοσαν οι χούφτες του κράτους, μας πήραν την ματοκυλισμένη μας γη. την αγόρασαν από ένα γρόσι το στρέμμα και βάλαν εμάς με αλέτρι και τραβούμε και  βγάναμεν των συγγενών μας τα κόκαλα - (Μακρυγιάννης) ""
Ο Άγγλος περιηγητής Τόρντον ανα­φέρει:
-Οι ρωμιοί έχουν τους μεγαλύτερους εχτρούς ανάμεσα τους. Αυτοί είναι οι κοτσαμπάσηδες από ρωμέικη γενιά κάτω από το μαχαίρι των Τούρκων, ο ρωμιός είναι σκλάβος. Κάτω από την εξουσία των συγχωριανών του κοτσαμπάσηδων, γδύνεται ολότελα και είναι εκατό φορές πιο δυστυχισμένος.-Και ο Φωτάκος. υπασπιστής του Κολοκοτρώνη συμπληρώνει για τους κοτσαμπάσηδες:
"Η ευζωία τον κοτσάμπαση είναι όμοια με εκείνη του Τούρκου και μόνο κατά το όνομα διαφέρει Αντί π.χ. να τον λένε Χασάνην, τον έλεγαν Γιάννην και αντί να πηγαίνει εις τζαμί επήγαινεν εις εκκλησίαν.}.

ΠΑΓΚΑΛΟΣ  ΚΑΙ  ΑΔΕΛΦΟΙ  ΡΕΤΖΑΙΟΙ (Στις 13 Ιουνίου του 1926 στη διάρκεια ληστείας λίγα χιλιόμετρα έξω από την Πρέβεζα, που όπως αποδείχτηκε αργότερα την είχαν οργανώσει οι Ρετζαίοι, σκοτώθηκαν οχτώ άνθρωποι. Οι ληστές είχαν κλείσει με τον κορμό ενός δέντρου το δρόμο, από όπου θα περνούσε το αυτοκίνητο της χρηματαποστολής της Εθνικής Τράπεζας, που μετέφερε από την Πρέβεζα στα Γιάννενα 15.000.000 δραχμές. Όταν το αυτοκίνητο πλησίασε οι ληστές άνοιξαν πυρ και από τις δύο πλευρές και ο οδηγός προσπαθώντας να τους αποφύγει έχασε τον έλεγχο με αποτέλεσμα να ανατραπεί το όχημα).

......Καθένας    από τους ληστές πέρασε στην Ιστορία αφήνοντας το δικό του στίγμα. 
Στόν  Νταβέλη  λοιπόν  ,στόν  Γκαντάρα  και  στο  Γιαγκούλα θα  αναφερθούμε  συνοπτικά  παραθέτοντας  σχετικές  εικόνες  και  βίντεο.

Νταβέλης και   Μέγας. Από φίλοι έγιναν θανάσιμοι εχθροί για τα μάτια μιας κόμισσας

ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΒΕΛΗΣ*Πραγματικό όνομα Χρήστος Νάτσιος, (περίοδος 1832 - Ιούλιος 1856) ήταν περιβόητος ληστής της Αττικής  και  της  Βοιωτίας.

Κατά παλαιότερη εκδοχή, γεννήθηκε στο  Στείρι  Βοιωτίας περί το 1832 από ποιμενική οικογένεια αρβανιτόβλαχων. Νεότερη άποψη θεωρεί πιθανότερη την καταγωγή του από την Αράχωβα,
Στη συμμορία του Νταβέλη, η οποία καταδυνάστευσε την Αττική, τη Βοιωτία, την Εύβοια και τη Φθιώτιδα, ανήκαν και λήσταρχοι όπως ο Κλαμπαλίκης, ο Λουκάς Μπελούλιας ή Κακαράπης από το Κυριάκι, ο Φουντούκης από την Δεσφίνα , ο  Λιοντάκης ή Συνοδιάς από το Δαδί, ο  Κουκουβίνος από την Εύβοια και ο μοναχός Διονύσιος Κυριακιώτης.







Τον Δεκέμβριο του 1855 και τους πρώτους μήνες του 1856, η συμμορία του Νταβέλη δρούσε στη βορειοανατολική Αττική, πιο συγκεκριμένα στην περιοχή του Μαραθώνα. Τότε ενδέχεται να χρησιμοποίησε ως προσωρινό κρησφύγετο το Σπήλαιο  Νταβέλη ή Αμώμων Σπήλαιο, στήν  Πεντέλη. Στα κρησφύγετά του συγκαταλέγεται επίσης το σπήλαιο – βάραθρο Δρακοκάρκαρο στον Παρνασσό.

Ο Χρήστος Νταβέλης ήταν λαϊκός ήρωας στην εποχή του. Ο λαός τον τραγούδησε κι έπλασε γι' αυτόν πάρα πολλές ιστορίες που κάποιες από αυτές αγγίζουν τα όρια του μύθου.


Οι αποτρόπαιοι ηρωισμοί του έγιναν αντικείμενο για λαϊκά αναγνώσματα και θεατρικά έργα. Ακόμα και στο ελληνικό λαϊκό θέατρο σκιών πέρασε. Επίσης ο Λέσβιος λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος, φιλοτέχνησε τον πίνακα Ο Λήσταρχος Χρήστος Νάτσιος Νταβέλης το 1855,  ο οποίος βρίσκεται στη Δημοτική Πινακοθήκη της Ρόδου.
 ΘΩΜΑΣ  ΓΚΑΝΤΑΡΑΣ*Με καταγωγή  απο  το Λουτρό Ελασσόνας , βγήκε στο κλαρί τον Ιούλιο του 1918 με σύντροφο τον Γεώργιο Βελώνη και με πρώτο φόνο αυτόν ενός μεγαλοτσιφλικά της περιοχής που, όπως λέγεται, είχε βιάσει τη σύζυγό του.

Ενα χρόνο αργότερα οι δύο ληστές πιάστηκαν και οδηγήθηκαν στις φυλακές Λάρισας. Ο Θωμάς Καντάρας δραπέτευσε σκάβοντας μια τρύπα στο κελί του και βγήκε στην τουαλέτα. ....





....Λίγο αργότερα το κεφάλι του επικηρύχθηκε για 40.000 δρχ. Σκοτώθηκε στη θέση Οξιά της Δεσκάτης Γρεβενών στις 5 Αυγούστου του 1923 από τον Γεώργιο Σιακαβάρα, ο οποίος συμμετείχε στο απόσπασμα που τον καταδίωκε. Το κεφάλι του Καντάρα κόπηκε, μεταφέρθηκε στο Γερακάρι και κατόπιν εκτέθηκε σε κοινή θέα στην Καλαμπάκα στις 6 Αυγούστου 1923.



ΦΩΤΗΣ  ΓΙΑΓΚΟΥΛΑΣ*Γεννήθηκε το 1900 στο χωριό Mεταξά, κοντά στα Σέρβια Kοζάνης. Η εγκληματική δράση του ξεκίνησε όταν ένας υπομοίραρχος βίασε την εξαδέλφη του Mαρία.


Ο διοικητής του, για να καλύψει τον αξιωματικό, τον έστειλε στην Αθήνα, στους Ευζώνους. Ομως ο Γιαγκούλας κατέβηκε στην Αθήνα και τον σκότωσε έξω από τα ανάκτορα, όπου φύλαγε σκοπιά....




#ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΣΑΛΑΓΚΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΛΑΡΙΝΟ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΛΙΛΟΠΟΥΛΟΣ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΛΕΓΕΤΑΙ  ΠΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΣ ΛΗΣΤΗΣ ΕΙΧΕ ΚΑΠΟΤΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ ΠΩΣ,


-ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΤΕ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΜΕ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΧΑΤΖΑΡΙΑ, ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΘΑ ΖΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΜΕ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ ΚΑΙ ΓΡΑΒΑΤΕΣ.#-




.....Από τότε βγήκε στα βουνά ακολουθώντας τη συμμορία του Θωμά Kαντάρα. Επικηρύχθηκε το 1920 και συνελήφθη, όμως δραπέτευσε πηδώντας από το τρένο κατά τη μεταγωγή του στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης. Αρχικά επικηρύχθηκε για 20.000 δραχμές, όμως μέσα σε δύο χρόνια η επικήρυξή του έφτασε στο αστρονομικό ποσό των 600.000 δραχμών.


Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται περισσότερα από είκοσι φονικά. Το 1925 σε συνεργασία με τους Tζιαμίτρα, Πάντο και Λεωνίδα Mπαμπάνη, απήγαγε δύο επιφανείς Λαρισαίους, τους μετέφερε στον Ολυμπο και ζήτησε λύτρα, αλλά ο ληστής Aγριόκωτσος πρόδωσε το λημέρι τους.


Στο σημείο που βρίσκονταν κρυμμένοι έφτασε απόσπασμα της Χωροφυλακής αποτελούμενο από είκοσι επτά άνδρες με επικεφαλής τον μοίραρχο Πετράκη και τους εξόντωσε. Τα κεφάλια τους κρεμάστηκαν στα κάγκελα του σιδηροδρομικού σταθμού Kατερίνης, ενώ λέγεται ότι τη σκηνή είδε ιδίοις όμμασι και ο πρωθυπουργός Πάγκαλος.

ΓΙΑ  ΤΟ  ΤΕΛΟΣ  ΑΦΗΣΑΜΕ  ΤΟ  ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ  ΤΡΑΓΟΥΔΙ  ΤΟΥ  ΝΙΚΟΥ  ΓΚΑΤΣΟΥ"ΕΝΑΣ  ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ  ΛΗΣΤΗΣ"  ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΗ  ΜΑΝΟΥ  ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ 
ΚΑΙ  ΜΙΑ  ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ  ΚΑΙ  ΣΠΑΝΙΑ  ΕΡΜΗΝΕΙΑ    ΑΠΟ  ΤΟΝ  ΠΑΣΧΑΛΗ  ΤΕΡΖΗ.                        
Αν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα
ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα στάλα
θα `πεφτε από τα μάτια τα μεγάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα

Μια και με γράψανε φονιά
πήρα τον κόσμο παγανιά
και την ζωή σεργιάνι
κακό να κάνω στους κακούς
που εσύ μονάχα τους ακούς
μα ο νους σου δεν τους πιάνει

Στην ερημιά που `χα βρεθεί
με το `να χέρι στο σπαθί
και τ’ άλλο στο βαγγέλιο
ήρθαν μανάδες κι ορφανά
κι είπα το δάκρυ που πονά
να τους το κάνω γέλιο

Μα τώρα που `φτασε η στιγμή
να κλείσουν οι λογαριασμοί
ποιος τάχα θα μπορέσει
να δει πως είχα μια καρδιά
σαν της αγάπης τα παιδιά
και να με συγχωρέσει;


΄΄Γ΄΄

9 σχόλια:

  1. ΣΧΟΛΙΟ στην ΑΝΑΡΤΗΣΗ για τους ΛΗΣΤΕΣ

    Άϊντε έτσι ρε Γιώργη …
    μπράβο που αποφάσισες να ασχοληθείς και με τα “μεγάλα”& να μη κατατρίβεσαι με τα “μικρά”…
    Τόσο την παρούσα ανάρτησή σου όσο και τις δύο προηγούμενες για τους Παπαδιαμάντη & Παλαμά τις θεωρώ εξαιρετικές αλλά συνάμα επιμορφωτικές και ψυχωφελείς. Θεωρώ ότι αποτελούν μικρές οάσεις καταφυγής και διαφυγής, για τους επισκέπτες του παρόντος ιστολογίου , από την κατακλυσμιαία καθημερινή επίθεση αναρτήσεων που έχει επιβάλει η πολιτική επικαιρότητα προκαλώντας ζόφο κορεσμό και μαύρισμα της ψυχής μας. Σε προτρέπω λοιπόν για συχνότερες παρόμοιες αναρτήσεις που, κατά κάποιο τρόπο , αναβαθμίζουν και την θεματολογία των αναρτήσεών του ιστολογίου .
    Επιπροσθέτως επίτρεψέ μου στην όντως αξιόλογη αυτή παρουσίαση “περί Ληστοκρατίας” και για ακόμη πληρέστερη ενημέρωση , κυρίως των συγχωριανών μας αλλά και των συντοπιτών μας ευρύτερα , να παραθέσω και εγώ ένα απόσπασμα από τις υπό τύπον“Aυτοβιογραφίας“ αφηγήσεις του μακαρίτη μπάρμπα-Παναγιώτη Πάντου ιδιοχείρως γραμμένες και ιδιοχείρως ενγχειρισθείσες σε εμένα που αναφέρεται στο θέμα μας και αφορά τη δράση των ληστών στον τόπο μας.
    Γράφει λοιπόν ο μπάρμπα Παναγιώτης Πάντος στην αφήγησή του που αφορά την διαφιλονικούμενη με τους Αραχωβίτες περιοχή των Κελαριών στον Παρνασσό :
    Oι ληστοσυμμορίτες που δρούσαν εκείνη την εποχή ήτο και στον Παρνασσό πάρα πολλοί. Από την Αράχωβα ήταν δύο από τους σκληρότερους ληστές. Ο Καραθανάσης και ο Μπαλούρδος. Ο Καραθανάσης ήτο από τους πιο αιμοβόρους από όσους είχαν περάσει εκείνη την εποχή και για τούτο υπάρχουν αδιάψευστες μαρτυρίες. Το 1918-1919 ο τότε Πρόεδρος της Κοινότητας Σουβάλας Ιωάννης Χρ. Κολοκύθας με άλλα δύο αδέλφια του κτηνοτρόφους που, κατά μαρτυρίες, είχαν φθάσει να έχουν χίλια (1000) γιδοπρόβατα και τα έβοσκαν στον Παρνασσό στην περιοχή Άνω και Κάτω Κελάρια, πιεζόμενος, ο Κολοκυθόγιαννος , πανταχόθεν και προπάντων από τον ληστή Καραθανάση τον επονομαζόμενο και Βασιλιά των Όρέων, ως Πρόεδρος της Σουβάλας που ήτο ήλθε σε συμφωνία με τον Δήμο Αραχώβης, προφανώς για να μην υπάρχουν προστριβές ή για το φόβο των ληστών, και παραχώρησε μέρος της περιοχής Άνω
    και Κάτω Κελάρια στους Αραχωβίτες κτηνοτρόφους βάζοντας ως όριο μια νοητή γραμμή στην μέση της πλαγιάς της Βρένιας χωρίς κανένα συγκεκριμένο σημείο (κορυφογραμμή, ρεματιά).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όμως το 1920 συνελθούσα η δευτεροβάθμιος επιτροπή για να εξετάσει την προσφυγή της Κοινότητας Σουβάλας στην Χαλκίδα εξετάσασα δίκαια και ορθά και όπως ο νόμος όριζε τα όρια να καθορίζονται από φυσικά σημεία για να αποφεύγονται οι έριδες και προστριβές. Έθεσε τα όρια σύμφωνα με την απόφαση της Πρωτοβαθμίου Επιτροπής μη λαμβάνουσα υπόψη την συμφωνία του τότε Προέδρου της Σουβάλας του Δήμου Αραχώβης και των κτηνοτρόφων της Αράχωβας και της Σουβάλας, η οποία άλλωστε δεν ήτο και νόμιμα επικυρωμένη αφού δεν είχε γίνει με απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου και δεν είχε και την έγκριση της Νομαρχίας. Αυτό δείχνει ότι η συμφωνία μεταξύ του τότε Προέδρου της Κοινότητος Σουβάλας Ιωάννη Χρ. Κολοκύθα κτηνοτρόφου της περιοχής και των Αραχωβιτών έγινε μάλλον υπό την απειλή των λήσταρχων Καραθανάση και Μπαλούρδου οι οποίοι ήτο ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής μας.

    Προς επίρρωση δε της παραπάνω μαρτυρίας παραθέτω την παρακάτω ανάρτηση, σε άλλο ιστολόγιο, σχετικά με τον εξ Αραχώβης λήσταρχο Καραθανάση .
    Λήσταρχος Καραθανάσης: Μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της Αράχωβας
    ΛΗΣΤΑΡΧΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ
    Αδίσταχτος ληστής από τη µία, αλλά και ευεργέτης από την άλλη, αποτέλεσε µία από τις αµφιλεγόµενες παρουσίες του τόπου. Το 1927 διάνοιξε µε την απειλή του όπλου του τον Εγκάρσιο, το δρόµο µε τα σκαλιά που οδηγεί στον Άη Γιώργη, ενώ έξι χρόνια αργότερα συµµετείχε στην απόπειρα δολοφονίας του Ελ. Βενιζέλου µε σκοπό να κερδίσει αµνηστία από τον Πολυχρονόπουλο, πολιτικό αντίπαλο του τότε Έλληνα πρωθυπουργού. Βρήκε τραγικό θάνατο το 1944, όταν τον κατέδωσαν στους αντάρτες, ενώ η οµώνυµη ταβέρνα που διατηρούσε ο ανιψιός του λειτουργούσε µέχρι πριν δύο χρόνια στον κεντρικό δρόµο .


    Έρρωσθε
    Α.Ι.Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ Αλέκο κατ αρχήν σε ευχαριστώ για την περιποίηση που κάνουν στο πρόσωπό μου τα γραφόμενά σου σχετικά με την ανάρτηση για τους...."Ιππότες των βουνών",τους " Ωραίους των Ορέων", για τους δικούς μας Ρομπέν των δασών ,τούς Έλληνες Ζορό .όπως τους αποκάλεσε κάποιος κάποτε.
    Επίσης σε ευχαριστώ για τα σημαντικά στοιχεία που παραθέτεις προκειμένου να εμπλουτισθεί η σχετική αναφορά μου σε εκείνες τις περιόδους για τους Λήσταρχους που έδρασαν στην περιοχή μας και αλλού.
    Όμως θα ήθελα να σε παρακαλέσω να μου πείς ή ρε αδερφέ να μου θυμίσεις μήπως ξέχασα ,γιατί άνθρωποι είμαστε, ποια είναι τα "μικρά" που ασχολήθηκα και πότε?
    Μήπως τα αφιερώματα μου στους * Μάνο Χατζηδάκη,Νίκο Καβαδία,Γιάννη Τσαρούχη,Κώστα Χατζηχρήστο,Ορέστη Μακρή,Μανώλη Ρασούλη , Έλληνες παλαιστές,Μάχη Αράχωβας και Καραισκάκη,Χρόνη Αιδονίδη και την Πρώτη Ελληνίδα ψάλτη Νεκταρία Καράντζη,Ιωάννη Καποδίστρια,Νικηφόρο Βρετάκο,Δημήτρη Χόρν, Ιστορικό σπίτι του Γιάννη Μαρρέ ?
    Η εκείνα Αλέκο για *τον Τσάρλι Τσάπλιν( με ειδική αναφορά στον εξόχως διδακτικό "δικτάτορά" του),τα Ολοκαυτώματα από τους Γερμανοφασίστες κατακτητές των Καλαβρύτων και της Αγόριανης, τον Κώστα Βάρναλη,τον Γιάννη Ρίτσο,την ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοπόταμου από τις συνεργαζόμενες αντιστασιακές Οργανώσεις,την εξέγερση του Πολυτεχνείου (με ειδική αναφορά στη συγκλονιστική συνέντευξη του οδηγού τότε του τάνκ που γκρέμισε την πύλη) ,τον Επαναστάτη και παγκόσμιο Σύμβολο Αντίστασης Ερνέστο Τσε Γκεβάρα,την στημένη από τους μετεμφυλιακούς μηχανισμούς Δίκη των Αεροπόρων και πάρα πολλά άλλα?

    "Γ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΑΣΤΟΧΗΣΕ....Ο ΔΑΙΜΩΝ19 Ιανουαρίου 2015 στις 9:58 μ.μ.

    Κατ αρχήν να σημειώσω μια .." αστοχία"- και έτσι το λένε στις μέρες μας-για την οποία φταίει ο δαίμων του τυπογραφείου (λέγε με "Πολυδροσοπαρνασσό") .Έβαλε δύο φορές το ίδιο βίντεο του Κιτσάκη με το Δημοτικό τραγούδι "κλέφτες",αντί εκείνου που του είχε σταλεί(https://www.youtube.com/watch?v=v5a7K0HVkAw ."Ο φωτογράφος Α.Μάνθος " του Θανάση Παπακωσταντίνου που αναφέρεται στο Λήσταρχο Γκαντάρα).

    "Γ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΦΩΤΗΣ ΓΙΑΓΚΟΥΛΑΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ...100 ΧΡΟΝΙΑ* ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΘΑ ΞΩΦΛΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΕΒΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ.....19 Ιανουαρίου 2015 στις 10:18 μ.μ.

    Κατα δεύτερον και για πληρέστερη ενημέρωση πάνω στο θέμα, θεωρούμε σκόπιμο να αναφερθούμε και στο βιβλίο του Βασίλη Τζανακάρη "Τα παληκάρια τα καλά ,σύντροφοι τα σκοτώνουν " στο οποίο κάνοντας μια αντιπαραβολή των δραστηριοτήτων των τότε Ληστάρχων με τη δράση των σημερινών τρομοκρατικών οργανώσεων γράφει* «Παρουσιάζει ενδιαφέρον το γεγονός ότι πολλές από τις δραστηριότητες των λήσταρχων είχαν εκπληκτικές ομοιότητες με τη δράση τρομοκρατικών οργανώσεων». Πιο συγκεκριμένα:

    1. Οι ομάδες των ληστών είχαν δεσμούς αίματος. Τα μέλη τους ήταν σε αρκετές των περιπτώσεων αδέρφια ή ξαδέρφια.

    2. Ήταν συνήθως γόνοι εύπορων οικογενειών.

    3. Τεράστια χρηματικά ποσά που συγκέντρωναν πήγαιναν για συλλογή-εξαγορά πληροφοριών και «κλείσιμο στομάτων».

    4. Ύστερα από κάθε πράξη τους άφηναν ένα είδος προκήρυξης, στο οποίο εξηγούσαν τους λόγους των πράξεών τους, τοποθετώντας και την προσωπική σφραγίδα τους. Το κείμενο το αποκαλούσαν «ψυχοχάρτι».

    5. Οι λήσταρχοι υπήρξαν εξόχως θρησκευόμενα άτομα. Οι αδερφοί Ρετζαίοι κατάγονταν από οικογένεια ιερέων, ενώ ο Γιαγκούλας είχε σκαλισμένο πάνω στο όπλο του με περίσσια προσοχή τον Αγιο Γεώργιο. Στην τσάντα τού Πάντου Μπαμπάνη βρέθηκε μια εικόνα του Αϊ-Γιώργη του Τροπαιοφόρου. Επίσης, τα καλύτερα κρησφύγετα των κακοποιών ήταν τα απομακρυσμένα μοναστήρια.

    6. Όπως οι τρομοκρατικές οργανώσεις έδιναν στη δημοσιότητα φωτογραφίες από τις γιάφκες και τον οπλισμό τους, έτσι και οι λήσταρχοι έδιναν στον Τύπο προσωπικές φωτογραφίες τους, για να αποδείξουν την περιφρόνησή τους προς τις Αρχές.

    7. Διατηρούσαν άριστες σχέσεις με τον Τύπο της εποχής και με αρκετούς δημοσιογράφους, στους οποίους κατά διαστήματα παραχωρούσαν συνεντεύξεις.

    8.Ο Λεωνίδας Μπαμπάνης. Οι λήσταρχοι προμηθεύονταν τακτικά εφημερίδες και αντλούσαν πληροφορίες για τις κινήσεις και τις προθέσεις των διωκτικών αρχών. Οι Ρετζαίοι, όταν απήγαγαν έναν Εβραίο έμπορο ζητώντας λύτρα για την απελευθέρωση του, μάθαιναν την πορεία των ερευνών από την εφημερίδα «Φωνή της Ηπείρου».

    9. Ιδιαίτερα έντονο ήταν το μίσος των ληστών για την Χωροφυλακή, την οποία πολλές φορές γελοιοποιούσαν κατά τρόπο εξευτελιστικό. Σε ένα σημείωμα προς τον αστυνομικό διευθυντή Ιωαννίνων, ο λήσταρχος Ρέτζης έγραφε: «Σήμερα το απόγευμα εγώ, ο Θύμιος Ρέτζης, θα αγοράσω τσιγάρα από την πλατεία και από τον καπνοπώλη που θα σου δώσει αυτό το σημείωμα. Αν μπορείς, έλα να με πιάσεις».

    10. Οι περισσότεροι ληστές ήταν άριστοι σκοπευτές, ενώ ακόμη και οι ενέδρες που έστηναν ήταν υποδειγματικά οργανωμένες.

    11. Εκατό χρόνια μετά τη δράση τους το ρηθέν του Φώτη Γιαγκούλα παραμένει επίκαιρο: «Οι κλέφτες θα ξοφλήσουν από τα βουνά και θα κατέβουν στις πόλεις».

    "Γ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιώργη , όλα τα παραπάνω που αναφέρεις συγκαταλέγονται στα "μεγάλα", γιατί είναι όλα από μόνα τους "μεγάλα" και "τρανά" ανεξάρτητα από ποια βιωματική εμπειρία και οπτική γωνία τα βλέπει, τα προσεγγίζει,τα αναλύει και τα παρουσιάζει ο καθένας .
    Και επειδή σε θεωρώ αρκούντως ευφυή απορώ πραγματικά γιατί αναφέρεσαι και μπερδεύεις αυτά τα όντως "μεγάλα" με τα "μικρά" που υπονοώ στο σχόλιό μου . Είμαι δε βέβαιος ότι ξέρεις εσύ ποια είναι αυτά τα "μικρά" που κατά καιρούς ασχολήθηκες και τα οποία , κατά τη γνώμη μου , σε αδικούν .
    Παρόλα αυτά όμως , αν πραγματικά δυσκολεύεσαι να καταλάβεις ποια είναι αυτά , είμαι στη διάθεσή σου να τα πούμε σε μία εφ'όλης της ύλης και δια ζώσης συζήτηση .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αλέκο επειδή , δεν γνωρίζω ποια είναι τα "μικρά "στα οποία αναφέρεσαι που ασχολήθηκα μάλιστα εγώ κατά καιρούς ,αφού εμένα απ ότι διαπιστώνεις και πάντα με την υπογραφή μου μάλιστα ,φαρδιά -πλατιά , μου αρέσουν με ενθουσιάζουν, με εξιτάρουν πάντα τα "Μεγάλα" , επειδή με δυο λόγια απλά και ειλικρινά δεν σε καταλαβαίνω και με συγχωρείς γι αυτό και τέλος επειδή δεν γνωρίζω που ακριβώς θες να το οδηγήσεις, αφού σε ευχαριστήσω και πάλι για τα θετικά σου σχόλια όσον αφορά τα αφιερώματα που φιλοξενεί ο " Πολυδροσοπαρνασσός" ,θα κλείσω την ηλεκτρονική συζήτησή μας εδώ.
    Καλή ανάγνωση λοιπόν και στα επόμενα και
    Καλό βράδυ

    "Γ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τα ''μικρα'' λοιπον ''Γ'' οπως το καταλαβαινω εγω ,ενας απλος συντοπιτης ,ειναι οταν αντιδρας στις αδικες ,καθοδηγουμενες παρεμβασεις σε κατι καλο που παει να γινει στον ερημο τουτο τοπο.Οταν φωναζεις για την εμπαθεια μερικων,οταν φωναζεις για την ανυπαρξια των ''αρχων'',οταν φωναζεις για την συντηρητικη σκεψη.Ισως δε ''μικρο'' να ειναι οτι εισαι παρων και ενεργος στα κοινα, προσφεροντας βοηθεια απλοχερα,,,,,,Συνεχισε λοιπον με τα ''μικρα'' αλλα και τα αξιολογα ''μεγαλα'',ολα ειναι χρησιμα..
    Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ-- ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Ο 7,25 πμ , ΕΙΠΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ,ΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΟΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ,ΠΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝΕ ,ΜΕ ΓΛΩΣΣΑ ΞΥΛΙΝΗ ΑΛΛΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ,
    ΕΡΡΩΣΘΕ,,,,---(ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΜΑΣΤΕ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή