ΔΙΣΤΟΜΙΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ...

70 Χρόνια μετά...

   ''...Άφησες να περάσουν 70 ολόκληρα χρόνια και δεν έστειλες ένα χαρτί με την συγνώμη σου, να το δούμε, να το διαβάσουμε και να 'πούμε : νά, μεταμέλησες!...

Άφησες να περάσουν 70 Ιούνηδες και δεν ανέφερες τ' όνομά μας μέσα στον ''ναό'' της δικιάς σου Δημοκρατίας, σαν να φοβόσουνα μήπως και στο άκουσμα του ονόματος του χωριού μας, γύρουν από ντροπή τα έδρανα κι οι τοίχοι και σου κάνουν ζημιά.

Δεν μίλησες ποτέ για τον αβάσταχτο πόνο που μοίρασες με τις κάνες των όπλων σου, απέναντι σε ανυπεράσπιστους, στημένους στον λόφο χωριάτες, λες και μ' αυτόν τον τρόπο, τον ξέγραψες, τον ξέχασες κι εσύ κι οι απομείναντες από εκείνο το μακελειό.

Δεν είπες ποτέ εδώ και 70 χρόνια, ότι χρωστάς, ότι λυπάσαι, ότι εκείνο δεν ήταν πόλεμος μα ξεπάστρεμα αθώων, ότι θα πρέπει να κάνεις κάτι για να δείξεις ότι ήταν ένα μεγάλο λάθος σου, ότι το σκέφτεσαι και ότι σου έχει στοιχειώσει τον ύπνο.

   Έκανες τα πάντα όμως για να μην βρεθείς υπόλογος, να μην αναγκαστείς να πληρώσεις!  ''Ανάγκασες'' τους δικού σου εδώ ανθρώπους, να απαγορέψουν στους ορφανεμένους, να ζητήσουν το δίκιο τους.  Κι υπήρξαν άνθρωποι, που υπηρέτησαν αυτόν τον σκοπό σου, ακόμα και μέχρι σήμερα, 70 χρόνια μετά.

  Τόσα και τόσα κτηνώδη κι απάνθρωπα έκαμες στην χώρα μας, για τα 4 χρόνια που βρώμησες με τις μπότες σου τ' άγια χώματά της.  Μα τούτο εδώ σ' εμάς, στο Δίστομο, πονάει πιότερο, γιατί εμείς εξακολουθούμε να υπάρχουμε, εμείς θα 'μαστε για πάντα εδώ να σου θυμίζουμε την αγιάτρευτη θηριωδία σου, εμείς πάντα θα αξιώνουμε τον φόρο τιμής σου κι ας λές ότι είσαι ''σύμμαχος'', γιατί εμείς, είμαστε η αγαλήνευτη συνείδηση της Ελλάδας.

Και σήμερα, υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας, ότι δεν υπήρξες πολιτισμένος άνθρωπος, μεγαλωμένος με τα δικά μας τα φώτα.  Δεν υπήρξες απλά, συνειδητά μισέλληνας, αλλά ασυνείδητα μισάνθρωπος.  Και τα τελευταία 70 χρόνια, αυτό μολογάνε...''