Αγαπητέ δημοσκόπε και πάλι έξω θα πέσεις!

Του Θανάση Μαυρίδη

Μπορούμε να στοιχηματίσουμε από τώρα ότι οι δημοσκοπήσεις θα πέσουν και πάλι έξω.

Όταν ένα μεγάλο μέρος των ερωτηθέντων κρατάει κλειστά τα χαρτιά του για τις επιλογές του στην κάλπη...

οι εκπλήξεις είναι το πιο πιθανό αποτέλεσμα. Κάτι ανάλογο είχαμε δει και στις προηγούμενες εκλογές, όταν τα μικρά κόμματα σάρωσαν και περιόρισαν αισθητά την δύναμη των μέχρι τότε ισχυρών παραδοσιακών κομμάτων.

Είναι πάρα πολύ πιθανό η εικόνα που παρουσιάζεται σήμερα στις δημοσκοπήσεις να αποδειχτεί μαγική εικόνα. Ας μην θεωρούμε κάτι ως δεδομένο. Και πολύ περισσότερο όσοι λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον του τόπου. Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι μία φωτογραφία της στιγμής από εκείνους που θέλουν να πουν στον δημοσκόπο τις προθέσεις τους. Όταν όμως το δείγμα περιλαμβάνει και ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων που δεν θέλει να αποκαλύψει τις σκέψεις του και στο τέλος δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι το ποσοστό συμμετοχής και από που θα προέρχεται το ποσοστό της αποχής, είναι σχεδόν αδύνατο να κάνει ο οποιοσδήποτε ασφαλείς προβλέψεις.

Δεν θα είμαι από εκείνους που θα κατηγορήσουν τις εταιρείες δημοσκοπήσεων για το ότι θα πέσουν έξω στις προβλέψεις τους. Θα είναι μεγάλη έκπληξη αν συμβεί κάτι διαφορετικό.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποια σημεία που πραγματικά προκαλούν ερωτήματα από τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων.

Το πρώτο είναι ότι η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ με την Ν.Δ. φαίνεται τον τελευταίο καιρό να μειώνεται, την ίδια ώρα που κορυφώνονται οι αντιδράσεις για την άθλια φορολογική πολιτική Στουρνάρα σε βάρος της μεσαίας τάξης. Αν μη τι άλλο αυτό δείχνει σοβαρή αδυναμία από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ να εκμεταλλευτεί την περίσταση.

Η Χρυσή Αυγή εξακολουθεί και είναι τρίτο κόμμα, παρά το γεγονός ότι βρέθηκε στην δίνη σημαντικών αποκαλύψεων σε σχέση με την δράση της. Αποκαλύψεις που οδήγησαν στελέχη της στην φυλακή! Ήταν τόσο μεγάλο το εύρος της συζήτησης που έγινε που δεν μπορεί πλέον κάποιος ψηφοφόρος να ισχυριστεί ότι δεν ξέρει τι ψηφίζει. Ξέρει κι επιμένει!

Το τρίτο σημείο έχει να κάνει με την αδυναμία ανάδειξης κάποιου νέου κόμματος (με εξαίρεση τον ΣΥΡΙΖΑ από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση), παρά το γεγονός ότι η κρίση έχει απαξιώσει την δράση των παραδοσιακών κομματικών σχημάτων. Ο κόσμος εγκαταλείπει τα κόμματά του, αλλά δεν δείχνει διατεθειμένος να ενισχύσει έναν νέο σχηματισμό. Και μην πει κανείς ότι δεν υπάρχει ένας τέτοιος σχηματισμός! Αν ο κόσμος ήταν διατεθειμένος να τον αποδεχτεί, θα είχε εμφανιστεί.

Οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, από την άλλη, αποφεύγουν να αναφερθούν στις επιλογές που αναφέρονται στα μικρότερα κόμματα, αν και αθροιστικά έχουν περισσότερη δύναμη από άλλες παραδοσιακές δυνάμεις. Γιατί δεν πρέπει να ξέρουμε ποια ακριβώς είναι η δύναμη όλων των κομμάτων από 0,5% και πάνω;

Όσοι στοιχηματίζουν σε άνετη νίκη του ενός ή του άλλου κόμματος, ας κρατούν μικρό καλάθι. Κι αντί να επενδύουν(αυτό αφορά κυρίως μεγάλους επιχειρηματίες) στις δημόσιες σχέσεις του με τους αυριανούς "νικητές", ας επενδύσουν στους θεσμούς, στην μείωση της ανεργίας και στην αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης με τους πολίτες.

Ας εγκαταλείψουν για μία φορά την συνήθειά τους να έχουν άριστες σχέσεις με όσους μοιράζουν δημόσια έργα. Όχι μόνο διότι το κράτος δεν μπορεί να δίνει δουλειές όπως στο παρελθόν, αλλά και διότι η συνήθεια αυτή είναι ένας από τους βασικούς λόγους που οδηγηθήκαμε στην χρεοκοπία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κόσμος δεν μιλάει. Ότι υπάρχει μία βουβή διαμαρτυρία. Συμβαίνει επειδή ο κόσμος αντιλαμβάνεται τι γίνεται και δεν είναι διατεθειμένος να αγοράσει για άλλη μία φορά καθρεφτάκια από τους παμπόνηρους εμπόρους των ονείρων του.

Αντλήθηκε από: capital.gr

http://amfissaface.gr/