Αυτό ακριβώς όμως είναι το κακό. Διότι αυτοί που πήγαν χθες βράδυ στη συγκέντρωση για την Κεντροαριστερά έχουν την τάση να μένουν γενικώς. Να μένουν σε καρέκλες, να μένουν σε αξιώματα, να μένουν σε λανθασμένες για τη χώρα αντιλήψεις. Κι αν υπήρχε μια υγιής πολιτική αντίδραση της κοινωνίας των πολιτών θα έπρεπε να είχε ήδη φυσήξει τόσο δυνατός άνεμος ώστε «να τους έχει πάρει και να τους έχει σηκώσει».
Οι συμμετέχοντες δεν έπεσαν από τον ουρανό. Ήταν και χθες εδώ. Δυστυχώς και προχθές. Έχουν τον τρόπο τους να είναι πάντα «μέσα στα πράγματα» και να διαιωνίζουν ένα παρα – σύστημα εξουσίας, το οποίο διαπλέκεται με συγκεκριμένα συμφέροντα εντός και εκτός συνόρων.
Ποιο είναι δηλαδή το καινούργιο που μπορούν να φέρουν στη δημόσια ζωή ο Σημίτης και ο Βενιζέλος, οι οποίοι ήταν «πρώτο τραπέζι»; Ποια ελπίδα μπορούν να γεννήσουν ο Γιανίτσης και ο Ψαριανός; Πόσο ελκυστική μπορεί να είναι η κεντροαριστερά του Καμίνη και του Νίκου Χριστοδουλάκη; Γιατί πρέπει να νοιάζει την κοινωνία αν θα έχει κάτι να ψηφίσει στις εκλογές ο Βερνίκος, ο Αλιβιζάτος ή η Σώτη Τριανταφύλλου;
Αν θέλουν να κάνουν ένα κόμμα με αρχηγό τον Γιάννη Στουρνάρα, με γεια τους, με χαρά τους. Ας βγουν ανοιχτά να το πουν και να το δηλώσουν ξεκάθαρα: «Ναι, είμαστε με τους Γερμανούς». Διότι περί αυτού ακριβώς πρόκειται και όλα τα υπόλοιπα πωλούνται στην μηντιακή αγορά ως φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η «παρέα» που βρίσκεται στο επίκεντρο όλων αυτών των διεργασιών ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς είναι η «παρέα της ΟΝΕ». Η παρέα, η οποία πούλησε στην ελληνική κοινωνία το «χάρτινο όνειρο» του ευρώ και σήμερα έχει σύρει τη χώρα σε ένα ιστορικό αδιέξοδο. Θα έπρεπε ο μαζοχισμός της ελληνικής κοινωνίας να βρίσκεται στο «κόκκινο», για να εμπιστευόταν ποτέ τη λύση σε αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα.
Το να βγαίνουν λοιπόν σήμερα και να μας λένε πως «δεν πίνεται το νερό», αυτοί οι οποίοι το «δηλητηρίασαν», είναι απύθμενο θράσος και υποκρισία. Οι καιροί όμως για την Ελλάδα είναι κάτι παραπάνω από κρίσιμοι και το τελευταίο που απαιτούν είναι να δουλευόμαστε μεταξύ μας. Η «παρέα της Ελιάς» είναι η ίδια και απαράλλακτη παρέα.
Η «παρέα» αυτή είναι καλή για τα συμφέροντα των Γερμανών. Η Ελλάδα είναι ώρα να κοιτάξει τα δικά της συμφέροντα. Διότι είναι πλέον ξεκάθαρο πως ο άξονας Βρυξελλών – Βερολίνου αντιστρατεύεται πλήρως τα εθνικά μας συμφέροντα. Και δεν είναι μόνον η «μεγάλη εικόνα» των μνημονίων είναι και οι λεπτομέρειές της. Βέτο της Κομισιόν για την ανάπτυξη της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, βέτο της Κομισιόν στην πώληση του ΔΕΣΦΑ στην αζέρικη Soccar. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Αν μάλιστα συνυπολογίσει κανείς πως Κομισιόν και Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν ανησύχησαν καθόλου για τον σχηματισμό μονοπώλιου από την Aegean με την απορρόφηση της Ολυμπιακής. Γιατί; Μα, γιατί η Aegean είναι «μαγαζί»¨της Lufthansa. Τόσο απλά. Όταν κερδίζουν οι Γερμανοί, όλα επιτρέπονται. Κι αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει στην Ευρώπη. Αλλά αυτή τη μάχη δεν μπορεί να τη δώσουν ο Στουρνάρας κι ο Σημίτης.
Η αποστολή τους τέλειωσε. Ας βγάλουν τις κουκούλες…
ΥΓ: Προφανώς έγραψα πάνω από 100 λέξεις σήμερα. Αλλά η κοροϊδία ενός ολόκληρου λαού την ώρα που έχει γονατίσει και υποφέρει μέσα σε συνθήκες κατοχής, πρέπει κάποτε να έχει ένα όριο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου